"Καταραμένε Έλληνα.
Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να... στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση...
Γιατί να σε αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;"
Σας αφήνουμε στην δική σας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ, ΑΧΡΗΣΤΑ ΖΩΑ...και μην περιμένετε να το γράψω στην γλώσσα σας...να ξεστραβωθείτε να μάθετε λίγα Ελληνικά μήπως και γίνετε άνθρωποι αν και δεν το βλέπω...είστε αξιολύπητοι!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
