Τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές αναμένουμε τα τελικά ανακοινωθέντα από τη διαπραγμάτευση μεταξύ της Τρόικας και της ελληνικής Κυβερνήσεως για τη νέα δανειακή σύμβαση.
Τα οικονομικά και κοινωνικά στοιχεία και οι προβλεπόμενες δυσμενείς συνέπειες για τον μέσο Έλληνα αναλύονται και θα αναλυθούν από πολλούς ειδικούς αρθρογράφους. Προσωπικά θα ήθελα να επιμείνω στην ηθική και ψυχολογική πλευρά του ζητήματος. Δηλαδή την ανάγκη να διαφυλαχθεί η εθνική αξιοπρέπεια αυτού του λαού.
Ο χειρότερος συνδυασμός για κοινωνικές εκρήξεις και για την άνοδο ακραίων εθνικολαϊκιστικών κινημάτων είναι η ανάμιξη της εθνικής ταπεινώσεως με την οικονομική κρίση. Το διαπιστώνουμε όταν μελετούμε την περίοδο προ της ανόδου του Χίτλερ στη Γερμανία του μεσοπολέμου. Όταν τα πολιτικά κόμματα και το Κοινοβούλιο εμφανίζονται στα μάτια του λαού ως συνυπεύθυνοι παράγοντες της ταπεινώσεως, τότε τα νέα είναι κακά για τη δημοκρατία στην πατρίδα μας. Κανείς δεν μας εγγυάται ότι ο οποιοσδήποτε νέος πολιτικός σχηματισμός θα είναι καλύτερος από τους υπάρχοντες. Μπορεί να είναι μία έκφραση αντικοινοβουλευτικών στοιχείων ακροδεξιάς ή ακροαριστερής κατεύθυνσης. Μπορεί να κρύβει από πίσω επιχειρηματικά συμφέροντα. Μπορεί να είναι μία προσπάθεια διατηρήσεως στην εξουσία προσωρινών και μεταβατικών καταστάσεων που δεν έχουν προέλθει από την εντολή του λαού. Εν πάση περιπτώσει καλό είναι κατά καιρούς να εμφανίζονται νέοι σχηματισμοί στην πολιτική αρένα, αλλά οι κίνδυνοι είναι υπαρκτοί για εκδήλωση ακραίων αντικοινοβουλευτικών τάσεων.
Σε πολύ πιο δύσκολες στιγμές για το Έθνος μας οι ηγέτες του Ελληνισμού προσπάθησαν και κατά κανόνα διαφύλαξαν την εθνική και λαϊκή αξιοπρέπεια. Από την εκστρατεία του Ξέρξη στην Ελλάδα του 480 π.Χ. δεν μένει στην Ιστορία η επιτυχής κάθοδός τους μέχρι την Αθήνα, αλλά το ΟΧΙ του Λεωνίδα. Στην περίοδο της Λατινοκρατίας μετά την Δ΄ Σταυροφορία υπήρξαν φωνές αξιοπρέπειας όπως εκείνη του Ιωάννη Βατάτζη, Αυτοκράτορος του ελληνικού κράτους της Νίκαιας, προς τον Πάπα και προς κάθε αλαζόνα δυτικό. Η υποδούλωση των Ελλήνων στους Τούρκους παρά την τρομερή καταπίεση βρήκες τον Ελληνισμό ηθικά ενισχυμένο λόγω της αγέρωχης απάντησης του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Πορθητή. Η Μεγάλη Ιδέα για την απελευθέρωση όλων των ελληνικών εδαφών πηγάζει από τις απαντήσεις του Βατάτζη και του Παλαιολόγου και αποτελεί το εφαλτήριο για την εθνική αναγέννηση. Κατά την πτώχευση του 1893 ο Χαρίλαος Τρικούπης φρόντισε να απαντήσει με εθνική αξιοπρέπεια στο αλαζονικό αίτημα των Βρετανών να υποθηκεύσουμε σ’ αυτούς την εξωτερική μας πολιτική. Και η τριπλή ιταλική –γερμανική-βουλγαρική κατοχή του 1941-44 μπόρεσε να γεννήσει αντιστασιακά κινήματα λόγω του ΟΧΙ που εξεστόμισαν πρώτα ο Κυβερνήτης και αμέσως μετά τα στρατευμένα μας παιδιά κατά των εισβολέων.
Σήμερα το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να αποδεχθούμε μοιρολατρικά τα νέα σκληρά μέτρα και να παρασυρθούμε από τα ελληνόφωνα φερέφωνα των δανειστών. Η διαπίστωση του Αντώνη Σαμαρά ότι και αυτή ακόμη τη στιγμή μπορούμε και πρέπει να διαπραγματευόμαστε υπέρ των λαϊκών συμφερόντων καταδεικνύει ότι υπάρχουν τρόποι διαφυλάξεως της αξιοπρεπείας μας έστω και δύσκολα ή οριακά. Κάθε βελτίωση των απάνθρωπων όρων της Τρόικας και κάθε ελληνική φωνή που εκφράζει την ιστορική μας συνείδηση και την κοινωνική μας ευαισθησία βάζουν ένα λιθαράκι στη διαφύλαξη του πολύτιμου αγαθού που λέγεται εθνική αξιοπρέπεια. Με πλήρως ταπεινωμένο και εξευτελισμένο τον ελληνικό λαό ούτε τα μέτρα θα αποδώσουν, ούτε η ανάπτυξη θα έλθει ούτε οι δανειστές θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Ας περισώσουμε ό,τι μπορούμε. Το αξίζουμε, το δικαιούμαστε.
