Έχει αναρωτηθεί κανείς γιατί στις πανάκριβες εξετάσεις, που απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών της υγείας δεν υπάρχει πλαφόν, ενώ στις επισκέψεις των ασφαλισμένων, της εξευτελιστικής τιμής των δέκα ευρώ, υπάρχει; Ποιος νοικοκύρης δε θα επέτρεπε στο παιδί του να φάει πάνω από μια φέτα ψωμί, για οικονομία, αλλά θα το προέτρεπε να καταναλώσει άπειρες πανάκριβες τούρτες; Ένας ασφαλισμένος‚ πρέπει να πληρώσει δέκα ευρώ για να γράψει τα φάρμακά του, αν δεν καταφέρει να τρυπώσει στις πολυπόθητες λίστες του Σίντλερ των 50 ατόμων ανά εβδομάδα, αν όμως χρειαστεί αξονικές, μαγνητικές κι όλα τα πανάκριβα συνακόλουθα, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα! Στα δέκα ευρώ κολλάμε…. Και μήπως τα πλήρωσε ποτέ το κράτος αυτά; Ή μήπως πλήρωσε τα είκοσι ευρώ των επισκέψεων του ΟΠΑΔ ή του ΙΚΑ στους συνεργαζόμενους γιατρούς; Μου προκαλεί οργή αυτή η κοροϊδία τόσα χρόνια. Αλλά τούτο το τελευταίο καταντά ανυπόφορο. Βλέπω τους κουστουμαρισμένους προέδρους‚ των ταμείων να διαφημίζουν την ανικανότητα τους να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους. Βλέπω υπουργούς και συμβούλους με παχουλούς μισθούς, που δε τους στερήθηκαν ούτε για μια μέρα. Βλέπω τους συναδέλφους μου να αγωνιούν, να τρέχουν πίσω από λογαριασμούς και δανεικά, αλλά κυρίως βλέπω τους ασθενείς μου, για πρώτη φορά τόσο ανήσυχους, μπερδεμένους, σε ένα συνεχόμενο μαραθώνιο, να προλάβουν τι θα γίνει με τα φάρμακα. Μπράβο σας, κύριοι! Θερμά συγχαρητήρια κε Βουδούρη, κε Σουλιώτη, κε Σπυρόπουλε και κυρίως κε Κουτρουμάνη και Λοβέρδο! Τα καταφέρατε με τους αριθμούς! Τι κι αν καταστρέψατε τους γιατρούς; Τι κι αν σκοτώνετε τον άρρωστο; Οι ευχές όλων μας ας σας κατατρέχουν. Σύντομα να έρθετε στη μοίρα μας!
Αναγνώστης