Συγκεκριμένα, γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς πολιτικής διάσπασης κι ενός νέου σκηνικού που αποδεικνύει πως οι πολίτες είναι συγκεχυμένοι κι ο καθένας τραβά τον δικό του δρόμο προς την σωτήρια, καθώς όλοι έχουν αποδεχθεί πως το καράβι της ελληνικής κοινωνίας συνεχώς βουλιάζει!
Σίγουρα ελάχιστοι θα είναι αυτοί που νιώθουν λύπη για το κατάντημα και την καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ, μιας και είναι κοινή συνείδηση πως το… αμαρτωλό και λαοπλάνο κίνημα του Αντρέα και τώρα του αγαπητού στους διεθνείς τοκογλύφους Jeffrey, φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την κατάρρευση της χώρας. Οι «πράσινες» μέθοδοι και τακτικές που οδήγησαν σε αυτό το έσχατο σημείο είναι γνωστές και δεν χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης. Το σίγουρο είναι πως σύσσωμη η ελληνική κοινωνία νιώθει αποστροφή για το ΠΑΣΟΚ και δικαίως βρίσκεται από πρώτο έσχατο!
Από την άλλη, αυτό που γίνεται αντιληπτό είναι πως υπάρχουν αρκετοί που βασίζουν τις τελευταίες τους ελπίδες στην Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι κι αυτοί έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν κι έχουν αποτύχει ή όπως λένε και οι Βρετανοί: “You can’t teach an old dogs new tricks”.
Η Αριστερά τραβά σταθερά τον δρόμο της, της πολυδιάσπασης. ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜ.ΑΡ θα μπορούσαν θεωρητικά να ήταν πρώτο κόμμα και να αποτελούσαν ένα κυβερνητικό αριστερό συνασπισμό, αλλά όπως φαίνεται στην πολιτική πάνε πρώτα τα προσωπικά και οι ιδεολογίες και δυστυχώς έπεται το καλό του πολίτη…
Ο ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη είναι φανερό πως υφίσταται φθορά από τις συνεχείς πολιτικές κυβιστήσεις σε σημείο που να αγνοούμε πια τις θέσεις του κόμματος. Είναι φανερό πως μετά το «ΝΑΙ» στο Μνημόνιο και την συγκυβέρνηση, οι αγνοί πατριώτες έχουν γυρίσει την πλάτη στο ΛΑ.Ο.Σ. και συντάσσονται με τις εθνικιστικές δυνάμεις της Χρυσής Αυγής.
Το κίνημα με αρχηγό τον δημοτικό σύμβουλο Αθηνών, Νίκο Μιχαλολιάκο, εμφανίζει πια δυναμικότητα και σιγουριά για είσοδο στην Βουλή και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην εγκληματικότητα από τους λαθρομετανάστες. Η Χρυσή Αυγή έχει βρει πια στέρεες βάσεις σε πλατιά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, καθώς ο κόσμος έχει απηυδήσει από την δυσωδία της πολιτικής κι αναζητά στις ρίζες και στα ιδεώδη της πατρίδας και της τιμής την λύση για το κοινωνικό αδιέξοδο.
Τέλος, οι Οικολόγοι συνεχίζουν να αποτελούν μια εναλλακτική λύση, ενώ τα κόμματα της Ντόρας Μπακογιάννη και του Γιάννη Δημαρά ίσως είναι λίγο «φουσκωμένα», καθώς δεν έχουν κανένα λαϊκό έρεισμα κι δεν εμφανίζονται πουθενά στην κοινωνία.
Μέχρι να έρθουν οι εκλογές, όταν θελήσει η τρόικα εσωτερικού κι εξωτερικού, θα δούμε κι άλλες πολλές αλλαγές, αφού το πολιτικό κλίμα είναι εξαιρετικά ρευστό. Το σίγουρο είναι πάντως πως θα έρθουν τα πάνω κάτω και δικαίως… θα ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι καὶ οἱ πρῶτοι ἔσχατοι.
