καρδιά και στην αύρα τους. Σε κάνουν να νιώθεις λίγο πιο μεγάλος από ότι είσαι, λίγο πιο ξεχωριστός, λίγο καλύτερος. Sifu Sven τo ξέρω πολύ καλά. Δεν πρέπει να λυπάμαι για σένα, γιατί δεν θα το επέτρεπες ποτέ. Όμως δεν έχω την δύναμή σου και λυγίζω ρε φίλε. Ήσουν τόσο πικραμένος, τόσο απογοητευμένος κι όμως δεν επέτρεψες να καταλάβουμε το παραμικρό. Για άλλη μια φορά θέλησες να δώσεις την λύση μόνος σου. Τώρα ότι και να λέμε υπάρχει ένας άνθρωπος ανάπηρος, τρία παιδιά δίχως τον πατέρα τους και εσύ να ζεις μέσα από άλλους ανθρώπους. Από εμάς που σε αγαπήσαμε για αυτό που ήσουν, και αυτούς τους τέσσερις που θα συνεχίσουν να ζούνε χάρη στην δωρεά των οργάνων σου. Είδες πόσο σκληρή μπορεί να γίνει η πραγματικότητα; Είναι να σε πιάνει τρέλα! Δεν θα συναντήσω άλλον σαν και εσένα ποτέ! Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ! Αναπαύσου δάσκαλε.! Πάει.. πέρασε.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ