Μια φωνή εκ βαθέων, που προκαλεί ρίγος και δέος, γιατί προέρχεται από έναν αγωνιστή που έχει το δικαίωμα να μιλάει ο103 χρόνος Αριστείδης Κασσαρας για την σημαία, την πατρίδα και τους αγώνες
103 χρόνος Αριστείδης Κασσαρας και ο 92χρόνος Αριστοτέλης Παπαντώτης απο την Αιτωλοακαρνανία Παλιοί πολεμιστής στο μέτωπο του ';40.
Σεμνοί, όπως όλοι οι πραγματικοί ήρωες, ήρεμοι και πράοι, χωρίς να κάνoυν χρήση των τίτλων τους, αναφέρονται στους αγώνες, στο μέτωπο και την αντίσταση που τού χάρισαν μετάλλια, τραύματα.
Δεν κάναμε τίποτα περισσότερο από το καθήκον, που φλόγιζε τα μεθυσμένα νιάτα μας σαν ξεκινούσαν για το μέτωπο, με το όραμα της νίκης
Δεν μάς χώριζαν διαφορές, δεν μάς δηλητηρίαζαν πολιτικά μίση, δεν μάς διαιρούσαν τάξεις, ιδέες, φρονήματα.
Ήμασταν το Έθνος ενιαίο και αδιαίρετο, που έπρεπε να πολεμήσουμε για την ελευθερία, που μάς χάρισαν με αίμα και θυσίες οι πρόγονοι και που εμείς είχαμε απαράβατο χρέος, πάλι με αίμα και θυσίες να την διαφυλάξουμε, για να την κληρονομήσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας.
Λέγαμε όταν κινούσαμε για το Μέτωπο: -Όλοι μαζί αδέλφια, για την Λευτεριά μας!
Κι αυτές οι απλές λέξεις, αυτό το «όλοι μαζί αδέλφια»,
Εμείς οι μαχητές αυτών των τελευταίων πολέμων, συνεχιστές των προγόνων μας του 1821,
Διηγούνται τι έζησαν: Φωτιά και θάνατος γύρω παντού.. οι εικόνες από τους νεκρούς συντρόφους τραγικές, θα συντροφεύουν για πάντα
Θέλει τούτο το Έθνος αυτές τις δραματικές μέρες που ζει να μπαίνει κάποιος μπροστά.
Κοιτάζουν όπως δηλώνουν βουρκωμένοι και περήφανοι ακόμη και σήμερα τη γαλανόλευκη
