που με τα τραγούδια του σημάδεψε τις τελευταίες δεκαετίες . Ό Σταύρος Κουγιουμτζής, ένας από τους σεμνότερους και πιο αγαπημένους ανθρώπους της Έλληνικής μουσικής κοιμήθηκε για πάντα στην αγαπημένη του Καλαμαριά.
Η ευαισθησία που ξεχείλιζε από τα τραγούδια του ήταν και παραμένει μοναδική. Με αυτή την αφορμή ας θυμηθούμε ορισμένα από αυτά καθώς και το βιογραφικό του. Μακάρι και στις μέρες μας να υπάρξουν κι άλλοι τέτοιοι δημιουργοί, με τέτοιο ήθος και σεμνότητα. Ο Σταύρος Κουγιουμτζής είχε γεννηθεί το 1932 στη Θεσσαλονίκη, σ' έναν προσφυγικό καταυλισμό κοντά στο Γεντί Κουλέ. Τα πρώτα τραγούδια που άκουσε και αγάπησε ήταν αυτά που έφεραν οι πρόσφυγες μαζί τους. Το σμυρναίικο κι αργότερα το λαϊκό πότισαν τις πρώτες αναμνήσεις του. «Στην εποχή μου δεν υπήρχαν μόνο φτωχοί, υπήρχαν και «υπόφτωχοι».
Σ' αυτήν την κατηγορία ανήκα», έλεγε κάποτε ο ίδιος. Κι όμως, παρά τις συνθήκες πενίας, η μάνα του, καπνεργάτρια, όταν εκείνος είναι 5 ετών, του χαρίζει ένα γραμμόφωνο και μερικές πλάκες. «Φαίνεται», εξηγούσε ο ίδιος, «πως κάτι είδε σε εμένα και την κέντρισε...».
