-Επιμόρφωση όλων των επιλεγέντων Σχολικών Συμβούλων…
-Επιμόρφωση όλων των Διευθυντών και εκπαιδευτικών των σχολικών μονάδων για την εφαρμογή της ΑΕΕ στα σχολεία από το νέο σχολικό έτος». (Από το δελτίο τύπου του ΥΠΔΒΜΘ)
ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ –ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΘΗΛΩΣΗ – ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
«Διάλειμμα τέλος και σκύφτε τα κεφάλια», η αξιολόγηση, δηλαδή ο εκσυγχονισμένος Επιθεωρητισμός "ante portas”, είναι προ των Πυλών, μας προειδοποιεί το Υπουργείο Παιδείας. Η απόπειρα επιβολής της γίνεται με μεθόδους fast – track, αποφασίζομεν και διατάσσομεν. H γνωστή για τα έργα και τις ημέρες της, υπουργός του ΔΝΤ, Άννα Διαμαντοπούλου, συνεχίζοντας την κυβερνητική πολιτική της εγκατάλειψης του δημόσιου σχολείου, της στέρησης ακόμα και των πιο στοιχειωδών μορφωτικών αναγκών για τα παιδιά μας, της οικονομικής εξαθλίωσης και της επαγγελματικής απαξίωσης των εκπαιδευτικών, το Υπουργείο Παιδείας ετοιμάζει έναν απηνή διωγμό των εκπαιδευτικών, με εργαλείο την αξιολόγηση. Με τον πλέον ακραίο τρόπο επιχειρεί να εφαρμόσει ένα αυταρχικό, τιμωρητικό μοντέλο αξιολόγησης, που οδηγεί όχι μόνο στη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, στη μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση τους, αλλά και στις απολύσεις. Αποκαλυπτικά τα λόγια της Α. Διαμαντοπούλου: «Φέτος θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά, γιατί όσοι καθηγητές και δάσκαλοι δεν συμμετέχουν δεν θα μπορούν να έχουν καμία εξέλιξη»! Την ίδια ώρα στα φιλικά μέσα ενημέρωσης διοχετεύεται η «πληροφορία» πως οι επιδόσεις των μαθητών θα καθορίζουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Είναι προφανές ότι παρά το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία και οι τεχνοκράτες του ΥΠΕΠΘ γνωρίζουν πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης, στοχεύουν ξεκάθαρα μέσα από την καθιέρωση της αξιολόγησης στην απόλυτη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών.
Οι πρόσφατες δηλώσεις Ρέππα για την αξιολόγηση και την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών, την κατάργηση των οργανικών θέσεων με αποφάσεις επιτροπών σε κάθε Υπουργείο, αλλά και της «αξιολόγησης» του προσωπικού μέσω ΑΣΕΠ, έπειτα από γραπτές εξετάσεις και συνεντεύξεις, αποκαλύπτουν τα εργαλεία που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για κατάργηση μονάδων και απολύσεις στο δημόσιο, έχοντας συμφωνήσει με την τρόικα τη μείωσης κατά τουλάχιστον 150.000 δημοσίων υπαλλήλων ως το 2015.
Και εδώ δε χωρούν μισόλογα , «ναι μεν αλλά» και αυταπάτες. Η αξιολόγηση, όπως πάντα, είναι αποκρουστική και αντιδραστική, είναι εργαλείο για την πλήρη μετάλλαξη της εκπαίδευσης από κοινωνικό αγαθό σε ατομική δυνατότητα και εμπόρευμα. Είναι εργαλείο για τη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, της επικράτησης του φόβου, της υποταγής και της ανέντιμης μεταφοράς στην πλάτη τους όλων των ευθυνών της βάρβαρης κοινωνικής πραγματικότητας.
ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ:
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΠΙΘΕΩΡΗΤΙΣΜΟΥ
Όταν ακούς «τάξη» ανθρώπινο κρέας μυρίζει
Οδυσσέας Ελύτης, «σηματολόγιον»
Όπως είναι γνωστό με Εγκύκλιο (37100/Γ1 - 31/3/2010) το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε στην «αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας». Σύμφωνα με την Εγκύκλιο «η Αυτοαξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου της Σχολικής Μονάδας περιλαμβάνει :1. Τομείς που αφορούν τα Μέσα και τους Πόρους της Σχολικής Μονάδας (υλικοτεχνική υποδομή, οικονομικοί πόροι, ανθρώπινο δυναμικό, κλπ.). 2. Τομείς που αφορούν τη Διοίκηση της Σχολικής Μονάδας (συντονισμός σχολικής ζωής, διαμόρφωση-εφαρμογή σχολικού προγράμματος, αξιοποίηση μέσων και πόρων, κλπ). 3. Τομείς που αφορούν το Κλίμα και τις Σχέσεις μεταξύ των παραγόντων της εκπαιδευτικής κοινότητας (σχέσεις μεταξύ εκπαιδευτικών, σχέσεις μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών, σχέσεις σχολείου – γονέων, κλπ). 4. Τομείς που αφορούν τις Εκπαιδευτικές Διαδικασίες (διδακτική διαδικασία, μαθησιακή διαδικασία, αξιολόγηση μαθητών). 5. Τομείς που αφορούν τα Εκπαιδευτικά Αποτελέσματα (φοίτηση, επίδοση, διαρροή, ατομική-συναισθηματική-κοινωνική ανάπτυξη μαθητών, κλπ)».
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΩΣ «ΜΗΧΑΝΗ» ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ!
Είναι προφανές ότι κανείς δεν πιστεύει ότι το Υπουργείο Παιδείας μέσω της αυτοαξιολόγησης επιδιώκει να μάθει τα «ποσοτικά» στοιχεία των σχολικών μονάδων. Γνωρίζουν οι υπηρεσίες του Υπουργείου, καλύτερα από τον καθένα ποια είναι η υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων, ποιοι είναι οι οικονομικοί πόροι, ποιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό, ποιες είναι οι επιδόσεις των μαθητών. Ο προσδιορισμός των «δεικτών ποιότητας» για την ποιότητα της σχολικής εκπαίδευσης» είναι προϊόν μιας τεχνοκρατικής και ακραίας οικονομίστικης αντίληψης για την εκπαίδευση. Κάτω από την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού σχεδιάζεται και υλοποιείται μια εκπαιδευτική πολιτική σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που επιδιώκει να «βιομηχανοποιήσει» το σχολείο προσδίδοντάς του τα βασικά χαρακτηριστικά μιας ανταγωνιστικής επιχείρησης. Οι επιδόσεις των υποκειμένων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων χρησιμοποιούνται ως μονάδες μέτρησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Η λογική αυτή οδηγεί στην εφαρμογή μοντέλων αξιολόγησης και ελέγχου με «πιστοποιητικά ποιότητας» σύμφωνα με τα πρότυπα της βιομηχανίας και του εμπορίου. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ορισμένων σχολείων της Μ. Βρετανίας που χρησιμοποιούν το διεθνές εμποροβιομηχανικό πρότυπο ISO 9000 ως πιστοποιητικό ποιότητας για την ικανοποίηση των μαθητών και των γονέων που αντιμετωπίζονται ως «καταναλωτές»-«πελάτες».
Τι μας λέει το Υπουργείο Παιδείας; Εφόσον οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι δεν επιτρέπουν (και το γνωρίζουμε καλά αυτό) π.χ τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη της σχολικής ζωής, υπάρχουν και άλλες πηγές που μπορούν να εξασφαλίσουν έσοδα στη σχολική μονάδα: Νάσου ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων, δηλαδή οι ίδιες οι οικογένειες των μαθητών! «Βγάλτε το ψωμί σας μόνοι σας» αυτό είναι το σύνθημα – οδηγός που υπονοεί το Υπουργείο για τη σχολική μονάδα. Άλλο παράδειγμα: «Τομείς που αφορούν τα Εκπαιδευτικά Αποτελέσματα (φοίτηση, επίδοση, διαρροή, ατομική-συναισθηματική-κοινωνική ανάπτυξη μαθητών, κλπ)…. Αναλυτική παρουσίαση των επιδόσεων των μαθητών κατά μάθημα, τάξη, τμήμα και φύλο… Ποσοστό (%) των μαθητών κατά φύλο, τάξη και συνολικά σχετικά με τη φοίτηση, τις μετεγγραφές από και προς το σχολείο… Οι μαθητές λυκείων σημειώνουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας στις εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση…Αξιολογείται η ικανότητα της σχολικής μονάδας για συνεχή βελτίωση της φοίτησης των μαθητών, της συμπεριφοράς των μαθητών, των επιδόσεων των μαθητών…».
Είναι φανερό ότι οι επιδόσεις των μαθητών θα αποτελέσουν κριτήριο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Στο νέο πλαίσιο, οι εκπαιδευτικοί «χρεώνονται» την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους σε προτυποποιημένασυνδιαμορφώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και το εκπαιδευτικό έργο. Κοινωνική προέλευση, οικογενειακή κατάσταση, συνθήκες διαβίωσης και κατοικίας, υλικοτεχνική υποδομή σχολείου, τύπος εξετάσεων, σχολικά βιβλία, εκπαιδευτικό κλίμα, παιδαγωγικές μέθοδοι, τα πάντα γίνονται καπνός. «Αγνοούνται» οι κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες που διαμορφώνουν αντίξοες συνθήκες για την εκπαίδευση των μαθητών από τα ασθενέστερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Παραλείπονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που οδηγούν στον Καιάδα της εγκατάλειψης του σχολείου και του αναλφαβητισμού.
Είναι προφανές ότι η πολιτική ηγεσία και οι τεχνοκράτες του ΥΠΕΠΘ γνωρίζουν πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης. Η στόχευση είναι αλλού και «φωτογραφίζει» κατευθείαν τον εκπαιδευτικό.
Μέσα, λοιπόν, στη σημερινή πραγματικότητα, ο επίσημος λόγος περί επίδοσης-απόδοσης, αποτελεσματικότητας και ανταγωνιστικότητας επιδιώκει να νομιμοποιήσει την εφαρμογή συστημάτων ελέγχου και μέτρησης της απόδοσης των εργαζομένων από το χώρο της βιομηχανίας και στο χώρο της εκπαίδευσης. Επιδιώκει να επικυρωθούν ως αντικειμενικά μετρήσιμα στοιχεία της προσωπικότητας και νοητικές λειτουργίες των υποκειμένων της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως η διδακτική ή μαθησιακή ικανότητα, η πνευματική και επιστημονική συγκρότηση, η ικανότητα επικοινωνίας και ο τρόπος συμπεριφοράς, οι ιδέες, η φαντασία, η πρωτοβουλία κ.ά. Όμως αυτή η μέτρηση των ανθρώπινων διανοητικών λειτουργιών γίνεται με βάση τις αρχές και τους στόχους του σχολείου της αγοράς. Με άλλα λόγια, η αγορά διεισδύει παντού: «γνώση που δεν πουλάει δεν είναι γνώση», «ικανότητες που δεν εμπορευματοποιούνται δεν είναι ικανότητες», κι αφού το σχολείο «παράγει» ικανότητες, μπορεί κι αυτό να αλωθεί από τους νόμους της αγοράς .
Ως κίνημα δεν μπορεί να έχουμε διαφωνίες που αφορούν επιμέρους και δευτερεύοντα θέματα για την εφαρμογή, τις τεχνικές, τις επιστημονικές εκδοχές ή τα πρόσωπα που υλοποιούν την αξιολόγηση. Χωρίς ψευδαισθήσεις για το ρόλο της αξιολόγησης οικοδομούμε μέτωπο αντίστασης –απόρριψης της αξιολόγησης. Να πάρουμε συλλογικές αποφάσεις κάλυψης, ώστε με αποφάσεις του συλλόγου διδασκόντων κανένα σχολείο να μη συμμετέχει σε προγράμματα αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης. Δεν διαπραγματευόμαστε τον κυρίαρχο ρόλο του συλλόγου διδασκόντων και δεν επιτρέπουμε να μετατραπεί σε κομπάρσο της σχολικής ζωής. Δεν αναγνωρίζουμε το ρόλο του επιθεωρητή-μάνατζερ-τιμωρού για τους νέους διευθυντές και παλεύουμε για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της παιδαγωγικής ελευθερίας στο σχολείο.
• Να μην περάσει η αξιολόγηση- χειραγώγηση και το νέο μισθολόγιο, να τα πάρουν τώρα πίσω
• Δημόσια δωρεάν παιδεία με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών
• Όχι στο «Νέο Σχολείο» της αγοράς
• Κατάργηση-ανατροπή του 4024/11 για το νέο μισθολόγιο- βαθμολόγιο σφαγείο
• Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 3848/2010. Έξω από τα σχολεία χορηγοί και ιδιώτες
• Κατάργηση του νομικού πλαισίου για την αξιολόγηση (ν. 2986 και καθηκοντολόγιο)
• Όχι στην αξιολόγηση - χειραγώγηση και στην αυτοαξιολόγηση - κατηγοριοποίηση σχολείων - μαθητών -εκπαιδευτικών
• Κανένας συνάδελφος μέντορας - αξιολογητής
• Διαγραφή από τις ΕΛΜΕ όσων μετέχουν ως αξιολογητές σε οποιαδήποτε διαδικασία αξιολόγησης
• Κανείς αξιολογητής στην τάξη
• Κατάργηση του Ν.2525 και 2640 αλλά και των νόμων 2218 και 2240 για την «αποκέντρωση»
• Όχι στο διευθυντή manager-αξιολογητή και στην κατάργηση των δικαιωμάτων των συλλόγων διδασκόντων
• Δημοκρατία –παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
