Ο Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος αναφέρθηκε στην καθημερινή ελληνική πραγματικότητα: την οικονομική κρίση, τους «αγανακτισμένους» και τους απογοητευμένους που ζητούν τη βοήθεια της Εκκλησίας... το ρόλο που μπορεί να παίξει η Εκκλησία στην ανακούφιση του κόσμου, τα εμπόδια της γραφειοκρατίας που βάζει η πολιτεία στην αξιοποίηση της περιουσίας της. Επίσης μίλησε και για θέματα όπως ο μισθός του, η ιεραρχία, τα νεανικά του χρόνια και η δική του «επανάσταση», η πορεία του μέχρι τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, η περιπέτεια της υγείας του και το έργο που θέλει να αφήσει.
Ο κ. Ιερώνυμος μίλησε:
Για την υποκρισία: «Είναι μία ομάδα ανθρώπων στους οποίους αρέσει το παζάρι, τους αρέσει η αγορά. Και άλλο πρόσωπο δείχνουν στο παζάρι και την αγορά και άλλο στην ιδιωτική τους ζωή. Μπορεί να βγουν με μία χριστιανική εμφάνιση μπροστά ή μία σοσιαλιστική ή κομμουνιστική... -και το παζάρι τα περιμένει όλα αυτά, είναι εμπόριο καλό - αλλά όταν γυρίσουν το βράδυ στο σπίτι, θα πάνε στην βίλα τους, θα πάνε στο κότερο, θα πάνε στη Μύκονο, θα πάνε στη δεύτερη, στην τρίτη γυναίκα...
Αν δεν έχουμε πρότυπα στην Εκκλησία, στην εκπαίδευση, στους δημοσιογράφους κλπ, στην Βουλή, μην περιμένετε ανάσταση!».
Για την συγκινητική προσφορά των ανθρώπων στο φιλανθρωπικό έργο:
«Μου τηλεφωνεί μία γυναίκα και μου λέει: "Βλέπω τον αγώνα σου και θέλω να σε βοηθήσω. Τι να στείλω; Ο «θησαυρός» που έχω είναι κάτι που μου άφησε η γιαγιά μου και η μάνα μου, επτά κουταλάκια ασημένια».Τα 'στειλε μ' άνθρωπο. «Στα στέλνω αυτά τα κουταλάκια τα ασημένια να τα πουλήσετε και να τα κάνετε ό,τι θέλετε». Και επιπλέον έστειλε πέντε ευρώ. Αυτή είναι η ψυχή του Έλληνα. Αυτό δεν το έχουμε καταλάβει ούτε οι παπάδες, ούτε οι δεσποτάδες - πολύ περισσότερο οι πολιτικοί μας και ο λαός μας. Αυτόν τον λαό δεν μπορεί να συνεχίσουμε να τον προδίδουμε !»..
Για την «επανάσταση»: «Η ζωή μου μέχρι τα 22 ήταν πολύ προσεγμένη. Τελείωσα πολύ γρήγορα το πανεπιστήμιο, διορίστηκα στο πανεπιστήμιο, έκανα την επανάστασή μου από τα 20 μέχρι τα 35, δοκιμάστηκα... Η επανάσταση είναι μεγάλο πράγμα στον άνθρωπο. Και χρειάζεται. Ο άνθρωπος που δεν έκανε επανάσταση δεν είναι ευτυχισμένος!».
Κάνει έκκληση στον πολιτικό κόσμο: «Μέσω του σταθμού σας απευθύνομαι στον πολιτικό κόσμο, όποιοι είναι αυτοί σήμερα, όποιοι είναι αυτοί αύριο: μην βάζουν την Εκκλησία στο περιθώριο. Μην την εκτοπίζουν. Έχει δύναμη. Είναι ένας ελέφαντας με πολλή δύναμη που κοιμάται... Μπορούμε να δουλέψουμε όλοι μαζί».
