Επειδή, όμως, πολλά λέγονται και ακούγονται απ΄ όλες τις πλευρές, θέλω να μου επιτρέψτε να κάνω έναν ''απολογισμό πεπραγμένων'', σαν νεφροπαθής της συγκεκριμένης μονάδας, από τον Ιανουάριο του 2008, μέχρι και σήμερα.
Όσα θα διαβάσετε παρακάτω, είναι η απόλυτη αλήθεια. Αφορούν πραγματικά περιστατικά. Δεν θα αναφέρω ονόματα, γιατί σκοπός μου είναι μόνο η ανάδειξη των προβλημάτων της μονάδας και η με καλή θέληση λύση τους. Θα είμαι απόλυτος. Όποιος αμφισβητήσει τα λεγόμενά μου, ή είναι ανόητος, ή κάνει τον ανόητο. Κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του γιατί δεν θέλει να πιστέψει αυτά που γίνονται, ή έχει συμφέρον για αυτά που γίνονται. Τα συμπεράσματα που θα βγουν, ας είναι μόνο η αρχή του καλού για τη μονάδα μας.
Κάποτε ο τέως πρόεδρος του Νοσοκομείου Σπάρτης κ. Ηλίας Λιατσόπουλος, είχε πει, ότι το νοσοκομείο είναι μια προέκταση του σπιτιού μας. Για μας τους νεφροπαθείς σε αιμοκάθαρση είναι το μισό σπίτι μας. Αφού, από τη στιγμή που θα αρρωστήσουμε, ξέρουμε ότι θα περάσουμε τη μισή μας ζωή εκεί μέσα, συνδεδεμένοι μέρα παρά μέρα τουλάχιστον, με ένα μηχάνημα τεχνητού νεφρού.
Για το λόγο αυτό, μόνο εμείς, και το λέω αυτό με γνώση του τι λέω, μπορούμε με σιγουριά να πούμε, ότι είμαστε αυτοί που πάνω απ΄ όλους αγαπάμε τη μονάδα και θέλουμε το καλό της. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο!
Τον Ιανουάριο του 2008, εντάσσομαι στο δυναμικό της ΜΤΝ του νοσοκομείου Σπάρτης. Εκεί υπάρχει η εξής κατάσταση.
Τρεις γιατροί νεφρολόγοι, χωρισμένοι μεταξύ τους σε δύο στρατόπεδα. Ο ένας καταγγέλλει συνεχώς τον άλλο. Ο ένας αναιρεί τις θεραπείες του άλλου. Ο ένας αλλάζει τα φίλτρα των ασθενών που έχει βάλει ο άλλος κοκ.
Τρεις γιατροί νεφρολόγοι και ένας Διοικητής. Χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα. Η μία πλευρά καταγγέλλει τον Διοικητή και η άλλη πλευρά, αυτή του Διοικητή, καταγγέλλει και τιμωρεί τους γιατρούς.
Τρεις γιατροί νεφρολόγοι και δέκα περίπου νοσηλευτές. Μία προϊσταμένη της Μονάδας..
Ένας γιατρός κόντρα με την προϊσταμένη και τους μισούς νοσηλευτές. (για να μη παρεξηγηθώ, όπου βλέπετε κόντρα είναι αμφίδρομη. Ας βρουν μεταξύ τους ποιος την ξεκίνησε. Ισχύει για όλες τις ''κόντρες'').
Μισοί νοσηλευτές κόντρα στους άλλους μισούς.
Εβδομήντα περίπου ασθενείς. Χωρισμένοι σε στρατόπεδα. Ένα στρατόπεδο, είναι αδιάφορο. Ένα άλλο είναι μέλη του (ας πούμε) συλλόγου νεφροπαθών (θα αναφερθώ παρακάτω), άλλο είναι με τον ένα γιατρό, άλλο με τον άλλο, άλλο είναι υπέρ της Διοίκησης, άλλο κατά.
Είναι μία κατάσταση για γερά νεύρα. Λαμβάνουν χώρα, από καταγγελίες, συλλογές υπογραφών, βρισίδια μέχρι και χειροδικίες.
Φτάνουμε στο σημείο η Μονάδα να έχει δική της security για την τήρηση της τάξης , και ο τότε Διοικητής να περνά μεγάλο μέρος της ημέρας, κάνοντας τη δουλειά του μέσα στη Μονάδα!
Στη συνέχεια θα σας περιγράψω μερικά χαρακτηριστικά γεγονότα που δείχνουν το κλίμα μέσα στο οποίο καλούμεθα εμείς να κάνουμε αιμοκάθαρση.
Ο ένας γιατρός κατηγορεί τον άλλο για τα υλικά που χρησιμοποιεί. Ο ''Σύλλογος'' κάνει καταγγελίες και μηνύσεις σε συγκεκριμένο γιατρό. Οι ασθενείς καταγγέλλουν και μηνύουν νοσηλευτές. Ο ''Σύλλογος'' καταγγέλλει και μηνύει την προϊσταμένη και τους νοσηλευτές.
Ο Διοικητής ρίχνει πρόστιμο σε ένα γιατρό γιατί έκανε κοπάνες. Ο ένας γιατρός κάνει μήνυση στη προϊσταμένη. Ασθενείς κάνουν μήνυση κατά παντός υπευθύνου γιατί τους δόθηκαν ληγμένη χυμοί. Ο ένας γιατρός βρίζει τον άλλο και οι φωνές ακούγονται παντού... Και εμείς οι ασθενείς κάνουμε αιμοκάθαρση μέσα σ΄ αυτή την ωραία ατμόσφαιρα, που έλεγε και ο αείμνηστος Ηλιόπουλος!
Σωτήριον έτος αιμοκάθαρσης 2009.
Εκλογές. ΠΑΣΟΚ. Φυσικά αλλάζουμε Διοικητή. Εν τω μεταξύ εκτός του Διοικητή, έχει ήδη αλλάξει και η προϊσταμένη αρχή της μονάδας. Έρχονται νέες νοσηλεύτριες οι οποίες προσπαθούν να μείνουν εκτός στρατοπέδων. Αυτές που το κατάφεραν, μετά από λίγο καιρό ζήτησαν να φύγουν από τη μονάδα. Τα πράγματα στο νοσηλευτικό προσωπικό έχουν αρχίσει να φτιάχνουν. Το νέο αίμα που έχει μπει δίνει άλλο αέρα στη μονάδα και κάπως ηρεμούμε, από πλευράς τουλάχιστον νοσηλευτικής. Γιατί από Ιατρικής οι κόντρες όχι απλώς συνεχίζουν, αλλά οδεύουν και σε κορύφωση.
Και πάλι νέος Διοικητής. Εδώ αρχίζουν πάλι τα νταούλια. Να ξανά τα στρατόπεδα. Γιατροί κατά γιατρών, γιατροί κατά Διοικητή, γιατροί-Διοικητής κατά γιατρών, γιατροί κατά προϊσταμένου της μονάδας. Και δεν μας έφταναν τα υπάρχοντα στρατόπεδα, το ΔΣ του νοσοκομείου σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τις κόντρες παίρνει μια λάθος (κατά τη γνώμη μου) απόφαση. Χωρίζει τους ασθενείς σε γιατρούς. Εδώ έχουμε περιστατικά του τύπου ''πες το στο δικό σου γιατρό, όταν θα είναι βάρδια''! Μέσα σε αυτή την γεμάτη ομοψυχία μονάδα, η οποία λειτουργεί οριακά, αφού οι γιατροί όχι μόνο είναι ελάχιστοι, αλλά και τσακώνονται μεταξύ τους έρχεται η χαριστική βολή.
Αποσπάται για δύο χρόνια ο ένας από τους τρεις γιατρούς σε νοσοκομείο της Χαλκίδας. Και η κατάσταση που δημιουργείται πλέον είναι οι εξής. Δεν τσακώνονται πια οι τρεις γιατροί μεταξύ ντους αλλά οι δύο! Ο ένας από τους δύο παίρνει τη θέση του αποσπασθέντος Διευθυντού. Και έχουμε τώρα μια μονάδα των 65 ατόμων(ο αριθμός άλλαξε γιατί από το 2008 που εξιστορώ και πέρα, κάποιους τους λυπήθηκε φαίνεται ο Κύριος και τους πήρε) με δύο μόνο γιατρούς να καλύπτουν 24ωρη λειτουργία 30 μέρες το μήνα! Και φυσικά όλο αυτό το κλίμα δεν μπορούσε να μην επηρεάσει τους ασθενείς και σκάει η μπόμπα. Εννέα νεφροπαθείς κάνοντας χρήση του νόμου 2071/92, αρνούνται να έχουν σαν θεράποντα ιατρό, τον έναν από τους δύο εναπομείναντες! Δηλαδή ήτανε στραβό το κλίμα το΄ φαγε κι ο γάιδαρος. Και το λέω αυτό βλέποντας τα πράγματα με κοινό νου. Η μονάδα λειτουργεί 6 μέρες την εβδομάδα από τις 7.οο- 22.00 (15 ώρες). Δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε πάντα γιατρό. Δε βγαίνει το πράγμα. Και άντε πες ότι οι γιατροί έχουν την καλή διάθεση να μοιράσουν στα δύο το 15ωρο. Αν πάρει άδεια ο ένας, η αρρωστήσει τι θα γίνει. Θα είμαστε αυτοαιμοκαθαρόμενοι;
Τι κάνει λοιπόν οι Διοίκηση για να επανέλθω στο αίτημα των νεφροπαθών για αλλαγή γιατρού. Υποχρεωτικά το δέχεται και λέει στον άλλο γιατρό να προσαρμόσει το πρόγραμμά του ανάλογα με τις μέρες και ώρες που έχουν αιμοκάθαρση οι συγκεκριμένοι εννέα ασθενείς. Πράγμα αδύνατον, γιατί έχουν διαφορετικές μέρες και ώρες. Και άντε και το προσάρμοσε. Αν πάρει άδεια θα πάνε και οι ασθενείς μαζί;
Αν σας έχω ζαλίσει υπομονή. Δεν τελειώσαμε ακόμη. Τώρα έρχεται το καλό!
Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές είναι Σάββατο. Δεν ξέρω πότε θα δημοσιοποιηθεί η επιστολή αυτή από τα ΜΜΕ. Θα τα παρακαλούσα όμως να δημοσιευτεί άμεσα και εξηγώ γιατί αυτή η βιασύνη.
Την Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012 έχουν αιμοκάθαρση κάποιοι από τους ασθενείς που έχουν ζητήσει αλλαγή γιατρού. Εν γνώση της Διοίκησης, ο εναλλακτικός γιατρός θα είναι σε 3ήμερη άδεια. Οι ασθενείς θα έχουν να επιλέξουν. Η τον γιατρό που για δικούς τους λόγους δεν θέλουν ή να μη κάνουν αιμοκάθαρση με ότι αυτό συνεπάγεται. Και οι συνέπεια είναι να πέσουν σε κώμα και στην συνέχεια να πεθάνουν. Ο καθένας πλέον ας αναλάβει τις ευθύνες του. Ας δει ο καθένας μας τι λάθη έχει κάνει, μεγαλόψυχα να ζητήσει συγγνώμη, και να μη ξαναχρησιμοποιηθούν οι ασθενείς σαν εξιλαστήρια θύματα, προσωπικών αντιπαλοτήτων τρίτων. Παλεύουμε καθημερινά στην αρένα της ζωής να κρατηθούμε ζωντανοί. Μην αμολάτε στην αρένα και τα λιοντάρια.
ΥΓ. Ένας από τους ασθενείς που θα αρνηθεί την αιμοκάθαρση τη Δευτέρα είμαι και εγώ.
Το μόνο που μου έχει μείνει είναι η αξιοπρέπειά μου και το δικαίωμα στη ζωή. Στο χέρι της Πολιτείας είναι μου τη δώσει ή να τη πάρει. Για μένα πλέον όλα τελείωσαν. ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ!!!
Αναγνώστης
