της ενημέρωσης και της κλιμάκωσης της δράσης της Διανομαρχιακής Επιτροπής Έβρου – Ροδόπης, ενάντια στα Χρυσωρυχεία που η El Dorado σκοπεύει να εγκαινιάσει στη περιοχή.
Η ομάδα επισκέφτηκε το λόφο του Περάματος, όπου σχεδιάζεται να πραγματοποιηθεί η εξόρυξη του μεταλλεύματος, καθώς και την προτεινόμενη τοποθεσία απόθεσης των αποβλήτων και της μονάδας επεξεργασίας για την αποδέσμευση του χρυσού. Πραγματοποιήθηκε ενημέρωση για την ευρύτερη περιοχή της μεταλλειοκτησίας η οποία περιλαμβάνει περίπου 20.000στρ. στον Νομό Έβρου και 40.000στρ. στον Νομό Ροδόπης. Μέσα και γύρω από αυτή τη περιοχή, εντοπίζονται πάνω από 21 αναγνωρισμένοι αρχαιολογικοί χώροι, μικροί οικισμοί και βέβαια το δάσος της μαύρης πεύκης, μοναδικό στο είδος του (έχει προταθεί με ομόφωνη απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου η ανακήρυξη του ως μνημείου της φύσης).
Επίσης, συζητήθηκαν οι δυνατότητες μιας εναλλακτικής ανάπτυξης της περιοχής με επίκεντρο την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, τον οικολογικό και αρχαιολογικό τουρισμό, την εκτέλεση δημόσιων έργων και έργων οδοποιίας, που θα δώσουν μεταξύ άλλων τη δυνατότητα εξόδου των οικισμών της περιοχής προς τη θάλασσα.
Θλιβερό και κοινό συμπέρασμα, είναι πως η περιοχή αφέθηκε από το κράτος όλα αυτά τα χρόνια στη τύχη της, όχι όμως τυχαία! Εδώ και πάνω από 15 χρόνια που διαδοχικές εταιρίες επεξεργάζονται τα σχέδια εκμετάλλευσης του χρυσού στη περιοχή, δεν έχει υπάρξει κανένα αναπτυξιακό έργο, τόσο λόγω των δεσμεύσεων που επιβάλλει ο μεταλλευτικός κώδικας, αλλά κυρίως λόγω της αδυναμίας του επίσημου κράτους και των φορέων του, να προωθήσουν ένα βιώσιμο αναπτυξιακό πρόγραμμα, όχι μόνο για το Πέραμα αλλά και για ολόκληρη την ακριτική Θράκη.
Η εγκατάλειψη που μαστίζει τη περιοχή, δημιουργεί πρόσκαιρα ένα ευνοϊκό κλίμα σε μια μεθοδική προσπάθεια εκμαυλισμού και εξαγοράς μιας μερίδας του τοπικού πληθυσμού από τη εταιρία η οποία:
- τάζει αφειδώς ψεύτικες θέσεις εργασίας σε ένα κατά τα άλλα ανειδίκευτο, προς τη μεταλλευτική δραστηριότητα, πληθυσμό (οι χειριστές και οι οδηγοί βαρέων μηχανημάτων στη περιοχή, μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού!)
- εξαγοράζει αγροτική γή στην άμεση περιοχή εκμετάλλευσης.
Αυτό βέβαια που δε λέει η εταιρία στους κατοίκους, είναι πως πολύ σύντομα η ζωή τους θα μετατραπεί σε μια πραγματική κόλαση, που θα τους αναγκάσει να εγκαταλείψουν τα χωριά και τα σπίτια τους, χωρίς καμία αποζημίωση από την εταιρία. Ειδικά στο Πέραμα, που απέχει λιγότερο από 500m από τη περιοχή ανοιχτής εξόρυξης, επεξεργασίας και απόθεσης των τοξικών λυμάτων, όπου δεκάδες χιλιάδες τόνοι ισχυρών εκρηκτικών θα δονούν τα σπίτια καθημερινά και όπου οι αναθυμιάσεις από τα τοξικά και η σκόνη θα πνίγει τους κατοίκους, αυτό είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο. Επιπλέον, η τοπική αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, θα απαξιωθεί ανεπανόρθωτα και θα εγκαταλειφτεί επίσης χωρίς καμία αποζημίωση. Και όλα αυτά, πολύ απλά γιατί ο αποικιοκρατικός μεταλλευτικός κώδικας που ισχύει, προστατεύει τη μεταλλευτική δραστηριότητα έναντι των ιδιοκτησιών και κάθε άλλης οικονομικής δραστηριότητας σε μια μεταλλευτική ζώνη, για λόγους δήθεν «εθνικού συμφέροντος».
Επιπλέον, η όξινη απορροή που αναπόφευκτα θα αναπτυχθεί στην ευρύτερη λεκάνη απορροής γύρω από το λόφο εξόρυξης, καθώς και η επίσης βέβαιη διαφυγή τοξικών ενώσεων του κυανίου και βαρέων μετάλλων από την απόθεση του τέλματος, θα μολύνει κάθε υπόγειο και επιφανειακό υδροφορέα καθώς και την ευρύτερη θαλάσσια περιοχή (το κεντρικό ρέμα της περιοχής εκβάλει στη παραλία της Μεσημβρίας).
Παρά λοιπόν την εγκατάλειψη της περιοχής ο τοπικός πληθυσμός από τη Μεσημβρία έως το Πέραμα και τις Σάπες καλείται σήμερα να δώσει ένα αγώνα ύπαρξης και διατήρησης του στις πατρογονικές του εστίες. Μετά τις τελευταίες ανεπίσημες αλλά έγκυρες πληροφορίες που θέλουν την εταιρία να έχει αιτηθεί μεταλλευτική έρευνα σε άλλες τέσσερεις τουλάχιστον, νέες περιοχές (έκτασης έως 60.000 στρ.) με σκοπό την οριστική παραχώρηση τους (και να έπονται και άλλες) η παραπάνω απειλή θα αφορά επιτακτικά όλο και περισσότερες κοινότητες.
