Για τον λόγο αυτό, η όγκο-υπερθερμία χαρακτηρίζεται πλέον από πολλούς ως ο τέταρτος θεραπευτικός πυλώνας στην αντιμετώπιση του καρκίνου, μαζί με τις τρεις προαναφερθείσες μεθόδου, τονίζει ο Παθολόγος –Ογκολόγος κ. Κωνσταντίνος Δημητριάδης κατά την εισήγηση του στην 7η Έκθεση MEDIC EXPO.
Όπως είπε ο κ Δημητριάδης: «Ο καρκίνος είναι μια χρόνια νόσος που στην πορεία της εμφανίζει σειρά προβλημάτων αρκετά από τα οποία μπορούν να προληφθούν ή να αντιμετωπισθούν –συχνά αποτελεσματικότερα- με την προσθήκη και συμπληρωματικών μεθόδων θεραπείας πέραν των ήδη ευρύτατα εφαρμοζόμενων μεθόδων που προαναφέρθηκαν.
«Η Υπερθερμία- σύμφωνα με τον κ Δημητριάδη- αν και νέα στο χώρο των συμπληρωματικών θεραπειών είναι πανάρχαια ιατρική μέθοδος. Η χρήση του πυρετού θεραπευτικά εμφανίζεται στους αρχαιότατους πολιτισμούς ενώ ειδικά για τον καρκίνο ο Ιπποκράτης αναφέρει ότι τον θεραπεύεις είτε με σίδερο είτε και με φωτιά».
Η υπερθερμία χωρίζεται σε περιοχική(τοπική), σε ολοσωματική και σε διεγχειρητική. Η μέθοδος αμφισβητήθηκε στο παρελθόν λόγο τεχνικών δυσκολιών. Όμως όπως τόνισε ο κ Δημητριάδης « εδώ και δύο περίπου δεκαετίες ,σημαντικές τεχνικές βελτιώσεις καθώς και βασική έρευνα και πειραματικές μελέτες οδήγησαν στην ανακάλυψη μεθόδων και την παραγωγή μηχανημάτων πολύ αποτελεσματικών στην επίτευξη υπερθερμίας τόσο ολοσωματικής όσο και περιοχικής για την στοχευμένη υπερθέρμανση των όγκων. Πιο συγκεκριμένα χάρις στις νέες τεχνικές ελαχιστοποιήθηκαν οι παρενέργειες της υπερθερμίας κυρίως στο δέρμα ,υποδόριο λίπος και παρακείμενους ιστούς».
Αναλύοντας της θεραπευτικές ιδιότητες της ογκο-υπερθερμίας ο κ Δημητριάδης εξήγησε ότι:
– Σημαντικό ρόλο στην αντικαρκινική δράση της περιοχικής υπερθερμίας παίζει η τοπικά απορροφούμενη ενέργεια με τη χρήση ηλεκτροδίων που δημιουργεί ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και θερμαίνει τον όγκο .
Η υπερθέρμανση του όγκου οδηγεί σε μια σειρά φυσικών και χημικών διεργασιών στα καρκινικά κύτταρα , με σύγχρονη αύξηση της μεταβολικής δραστικότητας τους ,χαλάρωση των συνδετικών δεσμών μεταξύ τους, καταστροφή της κυτταρικής μεμβράνης κ.α. οδηγώντας έτσι τα νεοπλασματικά κύτταρα στον θάνατο (απόπτωση).
– Τα υγιή κύτταρα είναι ανθεκτικά διότι ψύχονται ευκολότερα μέσω της καλύτερης αιμάτωσης των υγιών πέριξ του όγκου ιστών ,η οποία αιμάτωση απομακρύνει την θερμότητα .Επίσης βρίσκονται σε φάση ηρεμίας σε αντίθεση με τα νεοπλασματικά που βρίσκονται σε συνεχή πολλαπλασιασμό και έτσι είναι πιο ευάλωτα.
– Η ογκοθερμία συνδυάζεται και έχει συνεργική δράση τόσο με την ακτινοθεραπεία όσο και με την χημειοθεραπεία αυξάνοντας σημαντικά τα θεραπευτικά αποτελέσματα . Ελαττώνει τις υποτροπές ,αυξάνει τα ελεύθερα νόσου μεσοδιαστήματα ,βελτιώνει την ποιότητα ζωής και ελαττώνει τις παρενέργειες των κλασικών θεραπειών . Τέλος, Βοηθάει στην αύξηση της επιβίωσης και του ποσοστού των ιάσεων.
– Εκτός από την τοπική στοχευμένη υπερθερμία ,σημαντική είναι η ολοσωματική υπερθερμία , η οποία απαιτεί μεγαλύτερο χρόνο για την αύξησητης θερμοκρασίας όλου του σώματος του ασθενούς (δημιουργούμε δηλαδή τεχνητό πυρετό). Η ολοσωματική δρα μέσω ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος εναντίον των καρκινικών κυττάρων και εφαρμόζεται στην περίπτωση ύπαρξης μεταστάσεων.
– Τέλος διεγχειρητική υπερθερμία εφαρμόζεται κατά την διάρκεια ογκολογικών χειρουργικών επεμβάσεων .
