του Στρατή Μαζίδη
Πλέον δεν πρέπει κανείς να διατηρεί καμία απολύτως αμφιβολία ως προς το τι μέλλει γενέσθαι σε περίπτωση διατήρησης του υπάρχοντος...status quo στη διακυβέρνηση της Ελλάδας.
Ο εκπρόσωπος του Όλι Ρεν, αυτού του ανεκδιήγητου τύπου που δεν μπορεί να πει συνεχόμενες τρεις λέξεις δίχως να κάνει “εεεεε”, που μας έψεξε πέρυσι διότι του στερήσαμε την ποδοσφαιρική του προπόνηση, ανακοίνωσε τα νέα μέτρα που έρχονται με τα οποία ακόμη και η φράση εργασιακός μεσαίωνας φαντάζει λίγη για να περιγράψει. Το αν θα έρθουν μονοκοπανιά ή σε δόσεις ως συνήθως ώστε κάθε φορά που γλυτώνουμε κάτι να λέμε “ουφ πάλι καλά” λίγη σημασία έχει.
Ποια είναι αυτά όπως τα είδαμε στο tro-ma-ktiko;
- Κατάργηση 13-14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα
- Νέα μείωση του βασικού μισθού σε επίπεδα Βουλγαρίας στα 200€ καθαρά, μαζί με όποιες μειώσεις επιφέρει σε μισθούς, επιδόματα ανεργίας κλπ.!
- Μείωση κατά 10 ημέρες της ετήσιας αδείας
- Μείωση των προσαυξήσεων (από 75% σε 50% ή και 25%) με τις οποίες αμοίβεται η απασχόληση σε Κυριακές και αργίες.
- Πλέον ευέλικτες σχέσεις εργασίας , κατάργηση συμβάσεων και δικαιωμάτων
- Σταδιακή κατάργηση της αποζημίωσης στον ιδιωτικό τομέα είτε απο απόλυση είτε απο σύνταξη.
Το μόνο λάθος είναι ότι δεν πρόκειται για κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού αφού με τη μείωση του 22% οι εργαζόμενοι έχουν ήδη χάσει 3 1/2 μισθούς και αν προσθέσουμε σε αυτούς τις πρόσθετες επιβαρύνσεις από χαράτσια, εισφορές και νέες φορολογικές κλίμακες, τότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως μάλλον έχουμε να κάνουμε με την περικοπή του 8ου και του 9ου μισθού.
Πέραν όμως τούτου πέφτουν και νέες ιδέες στο τραπέζι. Ξεχάστε λοιπόν την άδεια που λαμβάνατε κάθε χρόνο για να περάσετε μια εβδομάδα το Πάσχα, μια τα Χριστούγεννα και δύο – τρεις το καλοκαίρι με τα παιδιά σας. Μείον έως και 10 ημέρες πλέον.
Ξεχάστε επίσης και την αποζημίωση. Τι κι αν εργάζεστε κάπου 10, 15 ή 20 χρόνια; Τι κι αν έχετε κάποιο προγραμματισμό ή ανοίγματα; Όπως έγραφε κι η “Εστία” πριν λίγες εβδομάδες είναι παρανοϊκό να τιμωρούμε τον εργοδότη με την καταβολή αποζημίωσης όταν απολύει έναν εργαζόμενο τον οποίο τόσα χρόνια απασχολούσε και αντάμοιβε αντί να του πούμε μπράβο. Το γεγονός ότι αυτός ο εργαζόμενος μετά από π.χ. 20 χρόνια θα πετιέται στο δρόμο δίχως αυτά τα όποια χρήματα που αποσοβούν το έμφραγμα σε πρώτη φάση, το ότι θα μένει ξεκρέμαστος, δεν είναι παρανοϊκό. Μήπως θα πρέπει να επιστρέφουμε κι ένα μέρος ως bonus;
Λυπάμαι αλλά αν ο ευρωμονόδρομος είναι αυτός που ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του μπαλαδόρου Όλι Ρεν, ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω. Μπορεί θωρακισμένη Mercedes να μην ονειρεύτηκα ποτές, αλλά ούτε κωπηλάτης σε ρωμαϊκή γαλέρα ήθελα ποτέ να γίνω.
Τουλάχιστον όμως αυτός ο τυπάκος με τα γυαλάκια είναι ειλικρινής σε αντίθεση με τον κο Βενιζέλο που αφού οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία και την έλλειψη ασφάλισης, τώρα τους τάζει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή τον κο Σαμαρά ο οποίος απλά, γενικά και αόριστα θα επαναδιαπραγματευτεί. Θα πάει δηλαδή στο Βερολίνο και θα πει στη Frau Merkel κατά παράφραση των θρυλικών Berlin “Take my debt away”.
Κι απορώ ειλικρινά πως κάποιοι βγαίνουν σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και ανακοινώνουν με καμάρι την έκθεσή τους στις εκλογές με τα δύο κόμματα της καταστροφής κι από κάτω κάποιοι ζητωκραυγάζουν με σχόλια “Εσύ μπροστά, εμείς ακολουθούμε” κτλ. Κι αναρωτιέμαι, πού ζουν; Δεν αισχύνονται; Έχουν περπατήσει ποτέ στον κόσμο; Έχουν βγει έξω; Ή πάνε από γραφείο σε γραφείο κι από εκδήλωσε σε εκδήλωση;
Μια ζωντανή κόλαση θα βιώσουμε όλοι οι Έλληνες αν οι αξιόπιστες δημοσκοπήσεις που προσωπικά δεν ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ για τα αποτελέσματά τους, επαληθευτούν. Διότι μέχρι κι ο Μάνος ξεθαφθηκε (μνημονιακός όλως τυχαίως) από τη ναφθαλίνη με τη ΔΡΑΣΗ στο 2%!!! Έλεος! Και τότε όχι μόνο δε θα υπάρχει καμία δικαιολογία αλλά και κανένα δικαίωμα για διαμαρτυρία. Δε δικαιούσθε δια να ομιλείτε που έλεγε κι ο Μένιος Κουτσόγιωργας.
Με κόπους, θυσίες και αγώνες έχουμε κερδίσει ένα πέναλτι το οποίο θα εκτελέσουμε στις 6 Μαΐου. Οι φίλαθλοι στις εξέδρες θα κάνουν ότι μπορούν για να “μας τρομάξουν”, για να μας κάνουν πάνω στον πανικό μας να το “στείλουμε άουτ” και να συνεχίσουμε να χάνουμε αντί να ισοφαρίσουμε και να πάμε για τη νίκη.
Ας κλείσουμε τα αυτιά μας στα ψευτοδιλήμματα και τις απειλές στέλνοντας τη μπάλα στο Γ της εστίας και κάποιους άλλους στον αγύριστο.
Με την εξαθλίωση και τη δυστυχία, μέλλον δεν μπορεί να υπάρξει. Και μέρες που είναι, ας έχουμε υπόψη μας πως ο Χριστός αναστήθηκε, εμείς θα πάμε στον Άδη με τη θέλησή μας;
