Ο Όσιος Τίτος, όταν έγινε μοναχός, έλαμψε και διακρίθηκε με την φιλάδελφη συμπεριφορά του, την πραότητα και την επιείκεια. Ήταν χαρακτήρας που μπορούσε να παραβλέπει, να μακροθυμεί, να ανέχεται, να συνδιαλέγεται, να διαλύει τις παρεξηγήσεις, να κερδίζει γρήγορα την εμπιστοσύνη και να κατακτά τις καρδιές των άλλων. Έτσι, έγινε πνευματικός ηγέτης μεγάλης αποδοχής και πλήθος λαϊκών και μοναχών, ζητούσαν να ωφεληθούν από την συντροφιά και παρηγοριά του. Ο Μεγαλοδύναμος Θεός, λόγω της ευάρεστης σε Αυτόν ζωής του, τον Αντάμειψε Χαρίζοντάς του, το Χάρισμα της Θαυματουργείας. Ο Όσιος Τίτος είχε ψυχή με μεγάλη αγάπη στο Θεό και τον πλησίον του. Όπως ο Κύριος είχε πει στους μαθητές του, «Εμόν βρώμα έστιν ίνα ποιώ το θέλημα του πέμψαντός με» ( Ιωάν., δ' 34). Δηλαδή, δικό μου φαγητό είναι να πράττω το θέλημα Εκείνου (του Πατέρα Θεού) που με απέστειλε. Έτσι συνέβαινε και στον Όσιο Τίτο. Τροφή του ήταν να πράττει με κάθε τρόπο το θέλημα Του Ουράνιου Πατέρα μας και να χρησιμοποιεί τη ζωή του για την ηθική και πνευματική οικοδομή των αδελφών του.
Έμεινε ακράδαντα σταθερός στη πίστη του στο Θεό μέχρι το τέλος της ζωής του. Όταν παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, άφησε πίσω του πολλούς μιμητές του.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἀνατεθεῖς ἀπὸ παιδὸς τῷ Κυρίῳ, ἀγγελικῶς ἐπολιτεύσω ἐν κόσμῳ, καὶ τῶν θαυμάτων εἴληφας τὴν χάριν ἐκ Θεοῦ, ὅθεν ἐχρημάτισας, Μοναζόντων ἀλείπτης, Τίτε παμμακάριστε, καὶ σοφὸς οἰκονόμος. Ἄλλα μὴ παύση Πάτερ ἐκτενῶς, ὑπὲρ τοῦ κόσμου, Θεὸν ἰλεούμενος.
Το συναξάρι επιμελείται ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος.
