Εξοργίζει κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο αυτής της χώρας η συνεχής αναφορά δεκάδων αστών πολιτικών και ακόμα περισσοτέρων παρατρεχάμενών τους...
δημοσιογράφων, πανεπιστημιακών, “αναλυτών” του χειρίστου είδους, ακόμη και κάποιων αυτοαποκαλούμενων αριστερών, στο ότι “η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα” και ότι “χρειάζεται αλλαγή του παραγωγικού προτύπου”! Καμιά κουβέντα, όμως, από τους φωστήρες της συμφοράς για την αιτία της πραγματικά δραματικής καταστροφής που επήλθε στην αγροτική παραγωγή και τη βιομηχανία από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ και μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση, λες και πρόκειται για φυσικό φαινόμενο... Και επειδή σχεδόν κανείς στα επίσημα ΜΜΕ δεν θέτει ακριβώς αυτό το ερώτημα, δηλαδή το ποιος ευθύνεται γι' αυτή τη σχεδόν ολοκληρωτική αποσάθρωση της παραγωγής στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, πχ. αν είναι δυνατόν να αναπτυχθεί με διαφορετικό τρόπο ο πρωτογενής τομέας χωρίς την καταγγελία όλων των συμφωνιών-περιορισμών που έχει επιβάλει η ΕΕ στην Ελλάδα [δηλ. χωρίς την έξοδό της από την ΕΕ], ας προσπαθήσουμε να δούμε την πραγματική εικόνα της αγροτικής παραγωγής μετά την ΚΑΠ [Κοινή Αγροτική Παραγωγή]. Και βεβαίως, ιδιαίτερα μπροστά και στις νέες εκλογές, ο κάθε τίμιος αγωνιστής οφείλει από το διεκδικητή της «αριστερής διακυβέρνησης», το ΣΥΡΙΖΑ, να απαιτήσει απαντήσεις ουσίας στο μείζον αυτό θέμα, πέρα από εντυπωσιασμούς και δημαγωγίες.
1. Σε κάθετη πτώση το αγροτικό εισόδημα. Είναι γενικά σωστό αυτό που λέγεται πως «ο αγρότης δεν θα πεινάσει». Ωστόσο, έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από την εποχή του αυτοσυντηρούμενου αγροτικού νοικοκυριού και οι κοινωνικές συνθήκες στο χωριό, έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά, με αποτέλεσμα η στροφή στην εποχή της αυτοκατανάλωσης να σηματοδοτεί και ένα τεράστιο πισωγύρισμα στις κοινωνικοοικονομικές σχέσεις. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το αν και το πότε θα γίνει αυτό το πισωγύρισμα. Προς το παρόν, η συντριπτική πλειοψηφία της φτωχομεσαίας αγροτιάς δέχεται την ασφυκτική πίεση της οικονομικής κρίσης και τα εντεινόμενα μέτρα που επιβάλλει το καθεστώς της ξένης εξάρτησης και υλοποιούν οι υποτελείς ελληνικές κυβερνήσεις. Έτσι, το αγροτικό εισόδημα συνεχώς μειώνεται, οι τιμές στα αγροτικά εφόδια συνεχώς αυξάνονται, οι συνεταιρισμοί διαλύονται, οι καλλιέργειες γίνονται ολοένα και πιο ασύμφορες, τα χρέη πνίγουν τα φτωχά αγροτικά νοικοκυριά, τα χωριά βουλιάζουν στην ανέχεια. Αυτή η εικόνα επικρατεί σήμερα στην ελληνική ύπαιθρο, την ώρα που οι εκάστοτε κυβερνήσεις, προσυπογράφουν τις όλο και πιο αντιαγροτικές συμφωνίες για την εφαρμογή των καταστροφικών Κοινών Αγροτικών Πολιτικών. Αλλά και πέρα από τις συνέπειες της ΚΑΠ, τα αντιλαϊκά μέτρα του Μνημονίου και τα αλλεπάλληλα χαράτσια εφαρμόζονται με αγριότητα και πάνω στην αγροτιά που χτυπιέται ανελέητα από πολλαπλές μεριές. Κι ενώ το αγροτικό εισόδημα, λόγω των ανατιμήσεων των αγροτικών εφοδίων και των χαμηλών τιμών των αγροτικών προϊόντων, στο α’ εξάμηνο του 2011 εμφάνισε μείωση κατά 7,8%, η φτωχομεσαία αγροτιά καλείται να πληρώσει όλα τα ληστρικά χαράτσια που επιβάλλουν ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και εφάρμοσαν δουλικά οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου.
2. Σε τραγική κατάσταση Γεωργία-Κτηνοτροφία. Παρατηρείται μία σοβαρή μείωση της αγροτικής παραγωγής [γεωργία - κτηνοτροφία. Τα τελευταία χρόνια, και ιδίως το 2009 και 2010, η γεωργία εμφανίζει πτωτική τάση της τάξης του 4,4% σε σχέση με το 2005. Μεγαλύτερη πτώση παρουσιάζεται στο βαμβάκι, στη βιομηχανική ντομάτα, τα ζαχαρότευτλα, στο κρασί, στα εσπεριδοειδή, στις ελιές. Σε ό,τι αφορά την κτηνοτροφία, φέτος υπολογίζεται ότι η χώρα παράγει 200.000 τόνους αγελαδινού γάλακτος λιγότερους από το πλαφόν που έχει καθοριστεί στην ΕΕ, (δηλ. παράγουμε 665.000 τόνους, όταν το πλαφόν είναι 850.000 τόνοι και οι ανάγκες μας ξεπερνούν το 1.200.000 τόνους), στα εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα παραμένει η ζωική παραγωγή, ενώ μεγάλη είναι η πτώση στην αλιευτική παραγωγή. Οι τιμές όλων ανεξαιρέτως των αγροτικών προϊόντων κινούνται σε εξευτελιστικά επίπεδα, μη καλύπτοντας πολλές φορές ούτε το κόστος παραγωγής. Η μείωση της εμπορικής τιμής στο βαμβάκι αγγίζει το 15% - 20% κι ανάλογα κινείται στα σιτηρά, στο καλαμπόκι, στα κηπευτικά, ενώ σε ανάλογα εξευτελιστικές τιμές πληρώνεται στους κτηνοτρόφους το γάλα, (αγελαδινό, πρόβειο και γίδινο) και το κρέας. Οι τιμές των αγροτικών εφοδίων (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, εργαλεία και μηχανήματα, ζωοτροφές, κτηνιατρικά σκευάσματα, καθαρές σειρές ζώων, κλπ.) που ελέγχονται από ντόπια και ξένα μονοπώλια, συνεχώς ανεβαίνουν, ανατρέποντας προς το χειρότερο τα κοστολόγια των αγροτικών προϊόντων. Ιδιαίτερα αυξημένες είναι οι τιμές των ζωοτροφών, οι οποίες καλύπτουν το 37-40% του κόστους παραγωγής της κτηνοτροφίας, ενώ εξ ίσου υψηλές είναι και οι τιμές στα καύσιμα, την ηλεκτρική ενέργεια, που καλύπτουν άλλο ένα 25-30% του κόστους παραγωγής και τέλος οι τιμές των φυτοφαρμάκων και κτηνιατρικών σκευασμάτων. Τέλος, σε ότι αφορά τις επιδοτήσεις, ήδη από την εφαρμογή της τελευταίας ΚΑΠ, έχουν περιοριστεί δραστικά, καθώς έχουν στο μεγαλύτερο μέρος αποσυνδεθεί από την παραγωγή. Οι άμεσες ενισχύσεις από την ΕΕ, που κατά μέσο όρο κυμαίνονται μεταξύ 35% - 40% που συνολικού αγροτικού εισοδήματος, μειώνονται με τις ετήσιες περικοπές που έχουν προβλεφθεί στο πλαίσιο της ΚΑΠ, ενώ σε πολλά προϊόντα η επιδότηση έχει εντελώς αποδεσμευτεί από την παραγωγή. Φέτος, μειωμένη θα είναι η συνδεδεμένη ενίσχυση στο βαμβάκι, λόγω αύξησης των καλλιεργούμενων στρεμμάτων.
3. Η φοροληστεία και τα χαράτσια τσακίζουν και την αγροτιά. Με τα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν το καλοκαίρι, το αφορολόγητο εισόδημα μειώνεται από τα 12.000 € στα 5.000 € με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία της φτωχομεσαίας αγροτιάς να αδυνατεί να καταβάλει αυτή την άδικη φορολογία. Ζητάει, δηλαδή, η κυβέρνηση να πληρώσουν φόρο εισοδήματος οι ξωμάχοι της υπαίθρου, οι οποίοι, δουλεύοντας «συν γυναιξί και τέκνοις» και ιδροκοπώντας ολομερίς κι ολονυκτίς, καταφέρνουν να έχουν ένα πενιχρό ετήσιο οικογενειακό εισόδημα που δεν φτάνει καν για την ικανοποίηση των βασικών βιοτικών αναγκών της αγροτικής οικογένειας. Με τη φορολογία στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, καλούνται οι φτωχοί άνθρωποι των χωριών να πληρώσουν βαρύ χαράτσι για το μικρό σπιτάκι που, με χίλια ζόρια, πολύ άγχος και μεγάλα χρέη, κατάφεραν να χτίσουν για να στεγάσουν την οικογένεια. (Δεν έχει, ακόμα, ξεκαθαριστεί πλήρως, αν θα πληρώσουν και για τις ηλεκτροδοτούμενες αγροτικές αποθήκες, καθώς και για τις πομώνες). Στους «υπόχρεους» αυτού των βαριού και επαίσχυντου χαρατσιού συμπεριλαμβάνονται και ζευγάρια ηλικιωμένων χωρικών -ή γριές χήρες και γέροι χήροι- που κατοικούν σε χαμόσπιτα, τα οποία, στην πλειοψηφία τους, χτίστηκαν στις δεκαετίες του '60 και του '70, τα περισσότερα με πλιθιά, ή με τσιμεντοπλίθια και προσπαθούν να επιβιώσουν με την αγροτική «σύνταξη» των 300 ευρώ, η οποία δε φτάνει ούτε για τα άκρως αναγκαία, το καρβέλι της μέρας και τα φάρμακα του μήνα. Βαρύ χαράτσι υποχρεώνονται να πληρώσουν οι φτωχοί αγρότες και με τον πρόσφατο νόμο για τα αυθαίρετα, καθώς είναι πάρα πολλοί στα χωριά οι οποίοι, επειδή τα σπίτια τους αλλά και οι αγροτικές αποθήκες που υπάρχουν στα οικόπεδά τους, χτίστηκαν πριν από πολλά χρόνια, δεν έχουν στα χέρια τους οικοδομικές άδειες. Όλοι αυτοί καλούνται, τώρα, να πληρώσουν πολλά χρήματα για τη λεγόμενη «αποκατάσταση» κι αν δεν το κάνουν δε θα μπορούν να προχωρήσουν σε καμιά εμπράγματη δικαιοπραξία, (μεταβίβαση κ.λπ.), σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές, ή αυθαίρετες αλλαγές χρήσης. Μαζί με τα νέα, οι μικρομεσαίοι αγρότες καλούνται να πληρώσουν και παλιότερα χαράτσια, όπως: τεράστια αύξηση στα ασφάλιστρα του ΕΛΓΑ, χωρίς, μάλιστα, να καλύπτονται ασφαλιστικά όλες οι ζημιές που υπόκεινται οι καλλιέργειες και τα ζώα. Επειδή το χαράτσι αυτό αδυνατεί να το πληρώσει ένα πολύ μεγάλο μέρος των αγροτών, η κυβέρνηση επιχειρεί να το εισπράξει, με το ζόρι, παρακρατώντας το από τους λογαριασμούς που έχουν οι αγρότες στις τράπεζες για να τους κατατίθενται οι επιδοτήσεις και οι άλλες ενισχύσεις, οι αποζημιώσεις κ.λπ. Η μεγάλη αύξηση στις εισφορές του ΟΓΑ, επίσης, τη στιγμή που η λεγόμενη αγροτική «σύνταξη» δεν είναι παρά ένα πενιχρό βοήθημα, το οποίο δίνεται εν είδει ελεημοσύνης στους ανθρώπους που ξόδεψαν μια ζωή στη δουλειά και στον αγώνα για να εξασφαλίζουν γεράματα με αξιοπρέπεια.
4. Η «Στρατηγική για το «2020». Με στόχο το ανώτατο ποσοστό κέρδους και με πρόσχημα την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, το ευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο προχωρά ανεμπόδιστο στην υλοποίηση του γνωστού αντιδραστικού προγράμματος με τίτλο «Στρατηγική για το 2020». Και ναι μεν είναι γνωστά τα επιμέρους «προγράμματα λιτότητας» που εφαρμόζονται κατά κόρον στη μεγάλη μάζα των εργατολαϊκών στρωμάτων, ωστόσο, οι συνέπειες της εφαρμογής τους στη μάζα της ευρωπαϊκής φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, παραμένουν συνήθως στο ημίφως της δημοσιότητας, παρά το γεγονός ότι ο απασχολούμενος αγροτικός πληθυσμός της Ευρώπης ξεπερνά τα 12 εκατομμύρια. Όπως είναι ήδη γνωστό, από τον περασμένο Οκτώβρη, έχουν κατατεθεί οι προτάσεις της Κομισιόν που αφορούν στη νέα αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Με βάση αυτές τις προτάσεις, το πρόβλημα που θα προκύψει για τους φτωχομεσαίους αγρότες της χώρας μας (λόγω της ιδιαιτερότητας που εμφανίζουν τα κοστολόγια της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, όπως λ.χ. εισαγωγή σπόρων, ειδών και καθαρών σειρών ζώων, φυτοφαρμακευτικών και κτηνιατρικών σκευασμάτων, εργαλείων και μηχανημάτων, λιπασμάτων, βιταμινών, ζωοτροφών, τεχνογνωσίας, κλπ.), από την εφαρμογή της νέας καταστροφικής ΚΑΠ, θα αποτελέσει την ταφόπλακα για κάθε μελλοντική αγροτική δραστηριότητα.
5. Το πρότυπο του επιχειρηματία-αγρότη. Το φάντασμα του πρώην Επιτρόπου Γεωργίας της τότε ΕΟΚ, G.Mansholt, που με υπόμνημά του το 1968, εισηγούνταν τον εξοστρακισμό της ευρωπαϊκής φτωχομεσαίας αγροτιάς από την αγροτική δραστηριότητα, μέσω των αγροτικών «αναδιαρθρώσεων», στοιχειώνει και περονιάζει όχι μόνο τη νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ 2014-2020, αλλά και όσες προηγήθηκαν. Γιατί ο ευρωπαϊκός στόχος ήταν και παραμένει, η μεγάλη αγροτική επιχείρηση, του επιχειρηματία-αγρότη και η σύνδεσή της με τα αγροδιατροφικά μονοπώλια. Και είναι περιττό να αναφέρουμε ότι όλες οι μέχρι σήμερα αποφάσεις της ΚΑΠ, οδήγησαν τη χώρα μας -την πιο γεωργική χώρα της Ευρώπης- στη μείωση του αγροτικού εισοδήματος, στην καταστροφή πάνω από 350.000 αγροτικών νοικοκυριών, στη δραστική συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού, στην κατάρρευση της αγροτικής παραγωγής, στις αθρόες εισαγωγές -ομοειδών με τα εδώ παραγόμενα- αγροτικών προϊόντων.
6. Τα 30 χρόνια της καταστροφικής ΚΑΠ. Στα 30 χρόνια της ένταξης της χώρας στις ΕΟΚ-ΕΕ, η κατάσταση του λεγόμενου πρωτογενούς τομέα της παραγωγής, εμφάνισε σημαντική επιδείνωση, με αποτέλεσμα:
-----Να καταστραφούν πάνω από 213.000 αγροτικά νοικοκυριά και να υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν την αγροτική δραστηριότητα πάνω από 800.000 αγρότες.
-----Το αγροτικό εισόδημα να μειωθεί πάνω από 20% από το 2000 έως το 2008 (πριν την κρίση). Σήμερα και μετά την κρίση το αγροτικό εισόδημα εκτιμάται ό τι έχει μειωθεί πάνω από 24%. Μετά την είσοδο της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ. το 1981, το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων (εξαγωγές – εισαγωγές σε τρέχουσες τιμές μετατρεπόμενες σε Ευρώ) από πλεονασματικό μετατράπηκε σε έντονα ελλειμματικό (ήδη από το 1982), με συνεχή φθίνουσα πορεία (1981: + 38.367.000 €, 1991: - 311.102.000 €, 2001: - 1.003.460.000 €) και με αποκορύφωμα το έτος 2008, όποτε το έλλειμμα του ισοζυγίου έφθασε τα 3.043.506.477 €. Το ίδιο συμβαίνει και με τους υπόλοιπους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής, από την κτηνοτροφία όπου πληρώνουμε για εισαγωγές κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων άλλα περίπου 3 δις €. Με τα πλαφόν και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας περιορίστηκαν και μειώθηκαν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Έχει νομιμοποιηθεί η νοθεία στο λάδι με τον κανονισμό της ΕΕ, που συνυπέγραψε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1998 με σύμφωνη γνώμη της ΓΕΣΑΣΕ-ΠΑΣΕΓΕΣ και τοπικοί ΟΑΣ. Το λάδι, εκτός από τη νοθεία, έχει τιμή παραγωγού που δεν καλύπτει το κόστος. Πέρυσι, αρκετοί ελαιώνες έγιναν καυσόξυλα, λόγω της καλύτερης τιμής στο ξύλο!
-----Το ποσοστό συμβολής του πρωτογενούς τομέα στο ΑΕΠ από 37% το 1981, καταβαραθρώθηκε στο 2,8% το 2010.
-----Πάνω από 3,5 εκ. στρέμματα μη αρδευόμενης γεωργικής γης εγκαταλείφθηκαν, λόγω της ασύμφορης εκμετάλλευσής τους.
-----Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα αμπελιών ξεριζώθηκαν, η παραγωγή κρασιού και σουλτανίνας μειώθηκε κατακόρυφα.
-----Εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι εσπεριδοειδών σαπίζουν στα δέντρα, καθώς οι ασύμφορες τιμές (π.χ. 6 λεπτά/κιλό το χυμοποιήσιμο πορτοκάλι), δεν καλύπτουν ούτε το κόστος συλλογής τους. Οι δήθεν σωτήριες λύσεις των Ομάδων Παραγωγών που διατυμπάνιζε το ΥΑΑ&Τ βούλιαξαν κι αυτές μέσα στις πολιτικές της τελευταίας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
-----Η κτηνοτροφία οδηγείται στην καταστροφή λόγω υψηλού κόστους παραγωγής και χαμηλών τιμών στον παραγωγό. Από την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ η αυτάρκειά της μειώθηκε δραστικά σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα. Συγκεκριμένα στα πουλερικά από 100,4% σε 75%, στο χοιρινό κρέας από 84% σε μόλις 35%, στο βοδινό κρέας από 66% στο 25%, στο αιγοπρόβειο που μας ενδιαφέρει και άμεσα από 92% στο 70%.
-----Παρατηρείται μία σοβαρή μείωση στα πρώιμα κηπευτικά γύρω στο 40% των καλλιεργούμενων εκτάσεων.
----Οι συνεταιριστικές οργανώσεις, ουσιαστικά διαλύθηκαν, ενώ με το νέο Ν/σ του ΥΑΑ&Τ δημιουργούνται «νέες», με όρους και προϋποθέσεις που ευνοούν τη μεγάλη αγροτιά και τις γεωργικές επιχειρήσεις.
7. Η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ 2014-2020. Η νέα ΚΑΠ, που εντάσσεται στο πλαίσιο «Στρατηγική Ευρώπη 2020», κινείται χωρίς περιστροφές, αστερίσκους και υποσημειώσεις, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των μονοπωλιακών ομίλων και των διατροφικών αλυσίδων. Η νέα ΚΑΠ, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και με το πρόσχημα της άρσης των ανισοτήτων μεταξύ των παλιών και των νέων κρατών-μελών, αίρει κάθε καθεστώς προστασίας, «απελευθερώνει» τις αγορές αγροτικών προϊόντων και τις παραδίδει βορά στα αγροδιατροφικά μονοπώλια. Η νέα ΚΑΠ εισηγείται πλέον ξεκάθαρα την έξοδο της φτωχομεσαίας αγροτιάς και των ψαράδων από το παραδοσιακό επάγγελμά τους, το ξεπούλημα και τη συγκέντρωση της Γης στους επιχειρηματίες αγρότες, ενώ παράλληλα δυναμώνει την παροχή των ενισχύσεων και επιδοτήσεων στις αγροτικές επιχειρήσεις, πριμοδοτεί τη δημιουργία Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων που θα διασφαλίζουν τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών, κατευθύνει την παράδοση του αλιευτικού πλούτου σε ντόπια και ξένα μονοπωλιακά συγκροτήματα, προτείνει την ελεύθερη είσοδο των τραπεζών στη μελλοντική χρηματοδότηση των αγροτικών επιχειρήσεων. Στη νέα πρόταση αναθεώρησης της ΚΑΠ για την περίοδο 2014-2020 οι πόροι χρηματοδότησης μειώνονται σημαντικά, οι επιδοτήσεις περιφερειοποιούνται και αποδεσμεύονται ακόμα περισσότερο από την παραγωγή και τέλος εισάγεται η έννοια της ψευδεπίγραφης «πράσινης ενίσχυσης» προς όφελος των μεγαλοαγροτών.
8. Βαθιά αντιδραστικές οι προτάσεις της Κομισιόν. Ας δούμε τι συγκεκριμένα προβλέπει η νέα αναθεωρημένη ΚΑΠ:
1. Μειώνει σημαντικά τους πόρους του Κοινοτικού Προϋπολογισμού που προορίζονται συνολικά για την ευρωπαϊκή Γεωργία, Κτηνοτροφία, κατά 4% (από 41,7% της περιόδου 2007-2013, στο 37,7%), δηλ. από 53,9 δις € στα 51,6 δις €. Στην επταετία 2014-2020 θα διατεθούν συνολικά 371,72 δις €, κι από αυτά τα 281,8 δις € θα πάνε για ενισχύσεις των αγορών και για άμεσες ενισχύσεις στους «δικαιούχους», δηλ. στους κατά «κύριο επάγγελμα αγρότες» (Πυλώνας 1), ενώ τα υπόλοιπα 89,9 δις € θα πάνε για «αναδιαρθρώσεις» και «ανάπτυξη της υπαίθρου», δηλ. σε τρόπους μείωσης του αγροτικού πληθυσμού που δεν τεκμηριώνει τον όρο «κατά κύριο επάγγελμα αγρότης» (Πυλώνας 2). Από τα κονδύλια αυτά, η Γαλλία καρπώνεται το 20%, η Γερμανία το 13%, η Ισπανία το 13%, η Ιταλία το 11% και η Βρετανία το 9%. Το υπόλοιπο ποσοστό το μοιράζονται αναλογικά τα άλλα 22 κράτη-μέλη! Σε ότι αφορά τη χώρα μας τα λεγόμενα «εθνικά όρια ενισχύσεων» (αξία δικαιωμάτων, εθνικό απόθεμα, πρόσθετες ενισχύσεις) μειώνονται από 2.099,92 εκατ. € το 2014 στα 2.014,75 εκατ. € το 2017 και παραμένουν σε αυτό το επίπεδο ως το 2020. Η Κομισιόν ορίζει κάθε χρόνο το εθνικό ανώτατο όριο για το καθεστώς «βασικής ενίσχυσης», αφαιρώντας από το παραπάνω συνολικό ετήσιο ποσό, τα ποσά για τις πρόσθετες ενισχύσεις [δηλ. μείον 30% για τη λεγόμενη «πράσινη επιδότηση», μείον 2% για τους νέους αγρότες, μείον (προαιρετικά) 5% για τις μειονεκτικές περιοχές και μείον προαιρετικά έως 10% για την καταβολή συνδεδεμένων ενισχύσεων]. Με λίγα λόγια αυτό που απομένει, δηλ. περίπου το 53% του «εθνικού ορίου», αποτελεί τη συνολική αξία των δικαιωμάτων δηλ. της «βασικής ενίσχυσης». Το τι θα πάρει ο κάθε δικαιούχος προκύπτει από τη διαίρεση του εθνικού ή περιφερειακού ανώτατου ορίου με τον αριθμό των δικαιωμάτων ενίσχυσης δηλ. των δικαιούχων.
2. Καθιερώνει υποχρεωτικά, από το 2014, το «περιφερειακό πρότυπο», όπου όλα τα δικαιώματα θα είναι ίσης αξίας με βάση την «επιλέξιμη γη» ή τους «επιλέξιμους βοσκότοπους» της κάθε περιφέρειας. Η χώρα μας που κατά την προηγούμενη αναθεώρηση της ΚΑΠ είχε επιλέξει το «ιστορικό πρότυπο» για την καταβολή των δικαιωμάτων, υποχρεώνεται να πάει σταδιακά στο νέο πρότυπο. Οι προτάσεις της Κομισιόν για τη νέα ΚΑΠ εισηγούνται τα 380 €/Ha (1Ha=10 στρέμματα) για την περίοδο 2014-2020. Θυμίζουμε ότι η προηγούμενη αναθεώρηση της ΚΑΠ καθόριζε σαν μέσο δικαίωμα τα 520 €/Ha. Οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι θα κληθούν το Μάη του 2014 να δηλώσουν τι θα καλλιεργήσουν με το νέο καθεστώς, προκειμένου να λάβουν τα νέα δικαιώματα επιδότησης, παίρνοντας υπόψη και το στοιχείο του τι καλλιεργούσε ο γεωργός το 2008. Το πρόβλημα, ωστόσο, εντοπίζεται στους κτηνοτρόφους –και μάλιστα σε όσους είχαν εντατικές εκμεταλλεύσεις- όπου θα πρέπει με το νέο καθεστώς να καθοριστεί ένα τμήμα μόνιμου βοσκοτόπου ανά κεφάλι ζώου, δηλ. να υπάρχει αντιστοιχία.
3. Εισηγείται από το 2014, τη λεγόμενη «βασική ενίσχυση» (αντί της μέχρι σήμερα επιδότησης), ανάλογα με τις αγροτικές περιφέρειες και ανάλογα με το ρυθμό περιφερειοποίησης κάθε κράτους-μέλους. Το ποσοστό της «βασικής ενίσχυσης», θεωρητικά θα ξεκινά από 40% και θα φθάνει το 100%, ανάλογα με το βαθμό περιφερειοποίησης που έχει επιτευχθεί από το κράτος-μέλος. Για τη χώρα μας, που είχε επιλέξει το καθεστώς των «ιστορικών δικαιωμάτων», από το 2014 θα μπορεί θεωρητικά να δίνεται ένα ποσοστό 40% σαν «βασική ενίσχυση» και το υπόλοιπο 60% σαν ενίσχυση με βάση τα ιστορικά δικαιώματα του 2000-2002. Πάντως, μέχρι το 2019 θα πρέπει το κάθε κράτος-μέλος να έχει οριστικοποιήσει την περιφερειοποίηση του.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι με τους όρους και τις προϋποθέσεις που μπαίνουν, η «βασική ενίσχυση» θα κυμαίνεται μεταξύ 53% και 60% της επιδότησης του κάθε νοικοκυριού. Αν πάρει κανείς υπόψη το γεγονός ότι ο μέσος κλήρος των ευρωπαίων αγροτών είναι 12 Ha (=120 στρέμματα), ο αμερικανικός 180 Ha (=1800 στρέμματα), και ο ελληνικός 2,8 Ha (=28 στρέμματα), εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η «βασική ενίσχυση» των 380 €, ακόμα και αν δοθεί κατά 60% (380 € Χ 60% Χ 2,8 Ha = 638,4 € το χρόνο), αποτελεί ψίχουλα.
4. Επιβάλλει τη λεγόμενη «πράσινη ενίσχυση», ένα μέτρο-χαράτσι εφ’ όσον θα απορροφά το 30% των κονδυλίων που προορίζονται για άμεσες επιδοτήσεις. Οι προϋποθέσεις καταβολής της «πράσινης ενίσχυσης» είναι: α) Το 7% του χωραφιού να μπαίνει σε αγρανάπαυση, β) ο γεωργός υποχρεώνεται να καλλιεργεί τουλάχιστον τρία είδη, από τα οποία η βασική καλλιέργεια δε θα πρέπει να ξεπερνάει το 70% των χωραφιών και η μικρότερη δε θα πρέπει να είναι λιγότερη από το 5%. Οι γεωργοί με λιγότερα από 30 στρέμματα αποκλείονται του μέτρου αυτού. Ας δούμε με ένα παράδειγμα, τι σημαίνει «πράσινη ενίσχυση» για ένα μεσαίο αγρότη με 50 στρ. χωράφι, που το 7% (3,5 στρ.) μπαίνει σε υποχρεωτική αγρανάπαυση, το 70% (35 στρ.) φυτεύεται με βαμβάκι σαν βασική καλλιέργεια και το υπόλοιπο 23% (11,5 στρ.) σπέρνεται ισόποσα με τριφύλλι και καλαμπόκι. Ο αγρότης αυτός θα εισπράξει:
Από «Βασική ενίσχυση»: 50 στρ. (5 Ηα) Χ 380 €/Ηα Χ 60% = 1.140 €
Από «Πράσινη ενίσχυση»: 50 στρ. (5 Ηα) Χ 380 € Χ 30% = 570 €
Από βαμβάκι: 35 στρ. Χ 280 κιλά/στρ. Χ 0,53 €/κιλό = 5.194 €
Από τριφύλλι: 6 στρ. Χ 1300 κιλά/στρ. Χ 0,20 €/κιλό = 1560 €
Από καλαμπόκι: 5,5 στρ. Χ 1000 κιλά/στρ. Χ 0,18 €/κιλό = 990 €
Ετήσιο εισόδημα 9.454 €.
Αντίστοιχα, ένας φτωχός αγρότης με 28 στρέμματα χωράφι, που το καλλιεργεί βαμβάκι και που δεν μπαίνει στο πρόγραμμα της «πράσινης ενίσχυσης», θα εισπράξει:
Από «βασική ενίσχυση»: 28 στρ. (2,8 Ha) X 380 € X 60% = 638,40 €
Από βαμβάκι: 28 στρ. Χ 280 κιλά/στρ. Χ 0,53 €/κιλό = 4.155,20 €
Ετήσιο εισόδημα 4.793,60 €.
5. Εισάγει τον όρο του «ενεργού αγρότη», με έναν απόλυτα ισοπεδωτικό ορισμό που θέτει σαν μοναδικό κριτήριο το 5% του συνολικού εισοδήματος να είναι αγροτικό, αγνοεί τα ιδιαίτερα παραγωγικά χαρακτηριστικά κάθε χώρας και τις ιδιαίτερες μορφές της γεωργίας μέσα στη χώρα. Ορίζεται πως οι επιδοτήσεις θα καταβάλλονται σε φυσικά και νομικά πρόσωπα των οποίων οι εισπράξεις από την αγροτική δραστηριότητα θα είναι πάνω από 5%. Εδώ εξαιρούνται οι αγροτοκτηνοτρόφοι που εισπράττουν επιδοτήσεις κάτω από 5.000 ευρώ. Το χαμηλό ποσοστό που τίθεται προς το παρόν, προφανώς θα αποτελέσει την Κερκόπορτα για μελλοντική αύξηση του ποσοστού με στόχο το ξεπέταγμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Ο όρος έτσι κι αλλιώς μπαίνει καταχρηστικά, παραμερίζοντας τις ιδιαιτερότητες του γεωργικού τομέα κάθε κράτους-μέλους. Η χώρα μας καλείται να επιλέξει να εξαιρέσει από τις ενισχύσεις όσους δικαιούνται 400 ευρώ ή κατέχουν 4 στρέμματα. Στο όνομα της «απλοποίησης» της γραφειοκρατίας οι φτωχοί αγρότες με δήλωσή τους έως 15.10.2014 βγαίνουν από το σύστημα της ενιαίας ενίσχυσης και αποδέχονται την κατ' αποκοπήν ενίσχυση που κυμαίνεται από 500 έως 1.000 € το χρόνο.
6. Καθιερώνει προαιρετικές ενισχύσεις στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές σε ποσοστό επί του συνολικού ποσού των επιδοτήσεων έως 5%, ενίσχυση για νέους αγρότες έως 2% και συνδεδεμένες στρεμματικές ενισχύσεις έως 5%, το οποίο μπορεί να γίνει και μεγαλύτερο με την έγκριση της Κομισιόν. Δεν θα καταβάλλονται επιδοτήσεις για ποσά κάτω των 400 €, ενώ οι αγρότες της κατηγορίας αυτής θα ενισχύονται με 500-1000 € κατ’ αποκοπή.
7. Προτείνει μειώσεις στις μεγάλου ύψους αγροτικές ενισχύσεις ως εξής: 20% για ποσά από 150.000 έως 200.000 €, 40% για ποσά από 200.000 έως 250.000 €, 70% για ποσά από 250.000 έως 300.000 € και 100% για ποσά άνω των 300.000 €. Πρόκειται για καθαρά επικοινωνιακό μέτρο, καθώς όλοι γνωρίζουν πως οι μεγαλοαγρότες που δικαιούνται τέτοια μεγάλα ποσά, εύκολα μπορούν να εμφανίσουν πλαστές δηλώσεις σε ονόματα γνωστών, συγγενών και φίλων, όπως έγινε με τις διπλοεγγραφές στις επιδοτήσεις των βαμβακιών και μάλιστα με το επίσημο κράτος να κάνει τα «στραβά μάτια».
Πάλη για ανατροπή της ΚΑΠ και έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ
Η χώρα μας έχει την δυνατότητα να παράγει σχεδόν όλα τα προϊόντα που χρειάζεται και να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας με φθηνά, ποιοτικά και υγιεινά προϊόντα. Είναι ακριβώς η πολιτική της Ε.Ε, όπως εκφράζεται μέσω της ΚΑΠ με την συμφωνία των ελληνικών Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που έχει καταντήσει την Ελλάδα εισαγωγέα αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, με συνέπεια να υπάρχει κάθε χρόνο 3-3,5 δις € έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο.
Μόνη λύση, και σ' αυτό το τεράστιο πρόβλημα, ο αγώνας της φτωχομεσαίας αγροτιάς σε κοινή δράση με τα άλλα λαϊκά στρώματα και τις αγωνιστικές συσπειρώσεις τους και η συγκρότηση του Μετώπου όλων αυτών των δυνάμεων για την ανατροπή συνολικά αυτής της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής που επιβάλλει η ΕΕ και εφαρμόζουν όλες οι φιλοευρωπαϊκές κυβερνήσεις, και τελικά για την έξοδο της χώρας μας από την ιμπεριαλιστική ΕΕ. Και στο ζήτημα αυτό δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις, πολύ περισσότερο για όποιον αυτοανακηρύσσεται αριστερός και ευαγγελίζεται τη σωτηρία του λαού και της χώρας!
