Ο ξύλινος λόγος ζει και βασιλεύει απ’ ότι αποδεικνύεται από τις τελευταίες εμφανίσεις των πολιτικών... στα παραθυράκια ή τα τραπέζια της ντροπής. Θα μας πει κανείς από τι είδους ξύλο είναι αυτός ο λόγος επιτέλους; Οξιά, ντουσιέ, νιαγκόν; Ποια δέντρα κούρεψαν αυτοί, για να τραβιόμαστε εμείς; Ακόμη και οι μπόμπιρες της πολιτικής, οι λεγόμενοι πρωτοεμφανιζόμενοι, απ´ αυτό το ξύλο το απελέκητο, με το σαράκι που παραμονεύει σε κάθε πρωτοβουλία που εναντιώνεται στην κομματική πειθαρχία, έχουν δομήσει τον στείρο λόγο τους. Και δεν φτάνει ο ξύλινος λόγος, έχει δημιουργηθεί και ο σνομπισμός απέναντι σε αυτούς που δεν πρεσβεύουν ότι θα παραμείνουμε στο ευρώ και βλέπουν ως μία εναλλακτική τη δραχμή. Sorry που το σκεφτόμαστε μάγκες, αλλά εμάς δε μας τρέχουν από τα μπατζάκια. Κι εμείς ξέρετε κυκλοφορούμε στο κέντρο, γιατί εμείς δεν φοβόμαστε μην τυχόν φάμε ξύλο. Όσοι λοιπόν δίνουμε ακόμη ραντεβού στο κέντρο προς το βραδάκι έχουμε δει την τεράστια δραχμή που κυκλοφορεί με roller blades στα στενά ανάμεσα στα θεόκλειστα μαγαζιά, τους άδειους εγκαταλελειμένους δρόμους, τις μπανανόφλουδες που αφήνουν οι ρακκοσυλλέκτες που αυξάνουν και πληθαίνουν επικίνδυνα. Και το χειρότερο των επικριτών αυτών των θεωριών περί δραχμής είναι ότι, ενώ καταδικάζουν το σενάριο της δραχμής ως το χειρότερο όλων, συνεχίζουν να παίζουν την Ελλαδίτσα κορώνα-γράμματα. Βλέπεις το ευρώ δεν έχει δύο όψεις. Είναι τόσο δυσκοίλιο με τη δήθεν σταθερότητα των δύο γραμμών που πρέπει να αρχίσουμε τα καθαρτικά. Όχι κάθαρση. Μην μπερδεύεστε. Απαγορεύεται στην Ελλάδα. Sorry και πάλι, κορόιδα! Βιβλιοπωλεία κλείνουν καθημερινά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις ούτε για δείγμα, εταιρίες στα πρόθυρα της καταστροφής, υπάλληλοι νέου τύπου χωρίς μισθούς, νέα τραπεζικά προϊόντα που έχουν περάσει από τα διακοποδάνεια της πάλαι κραταιάς εποχής των τραπεζών, σε νέα φοροδάνεια κομμένα και ραμμένα στα νέα δεδομένα: χαράτσια, ΦΠΑ, ασφάλειες, εκκρεμότητες με δικαστήρια. Οι τράπεζες τελικά σκέφτονται τον πολίτη. Εδώ Πρωθυπουργό μας έστειλαν. Γαμώτο! Όλα αυτά δυσχεραίνουν και τη δουλειά, το έργο, το λειτούργημα, των καημενούλιδων ψευτομάνατζερς που αποφοιτούν από τις σχολές συνδικαλιστών που έχουν ξεφυτρώσει άτυπα σε όλη την χώρα για να ανανεωθεί η λαϊκή εντολή του δικομματισμού ή των παρακλαδιών τους. Πού να προλάβει κανείς μέσα στο πολιτικό χάος, την ιδεολογική γραμμή που κάνει ζικ ζακ τα τελευταία δύο χρόνια, να κάνει μαθήματα Λογοθεραπείας σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα για να πειστεί ο λαός να τους ξαναψηφίσει; Όλα αυτά την στιγμή που ο ορισμός του κωφάλαλου εγκληματία στον ποινικό Κώδικα έχει κηρυχθεί άκυρος εδώ και χρόνια. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι κωφοί δεν είναι και άλαλοι, απλά δεν έχουν ποτέ ακούσει τη γλώσσα για να την αναπτύξουν. Γι’ αυτό και πολλές φορές ενώ νοηματίζουν βγάζουν άναρθρες κραυγές, σαν αυτές που ακούγονται στα προεκλογικά τραπέζια. Δεν είναι λίγοι οι κωφοί που έχουν κατορθώσει να αρθρώσουν κανονικά λόγο με τη βοήθεια των απαραίτητων λογοθεραπειών, αποτινάζοντας το στίγμα του άλαλου που κουβαλάνε τόσα χρόνια. Δυστυχώς οι πολιτικοί που εδώ και χρόνια συνηθίζουν να παρελαύνουν από την ετήσια κοπή της πίτας των κωφών, συνεχίζουν να υπερασπίζονται τον χαρακτηρισμό του Κωφάλαλου με τις περίτρανες δηλώσεις τους, ενισχύοντας περίτρανα την άποψη ότι πριν ακόμη αρθρώσουν πολιτικό λόγο, προτού καν βγάλουν πηγαία λέξεις της μητρικής γλώσσας(έστω ένα ουγκ), πριν ακούσουν την γλώσσα της Κοινωνίας για να μπορέσουν να την αναπτύξουν, έχουν σπεύσει να υιοθετήσουν τον κώδικα του κομματικού σχηματισμού στον οποίο ανήκουν. Εξ´ού και κουφάλες! Και αυτό γιατί δεν είναι μόνο κωφοί ως αποδεικνύεται, αφού συνεχίζουν περίτρανα να κωφεύουν στη θέα των προβλημάτων της νορμάλ Κοινωνίας, αυτής δηλαδή που ζει καθημερινά έναν σκληρό αγώνα επιβίωσης, αλλά και άλαλοι από την στιγμή που δεν έχουν τίποτα να μας πουν καινούριο, να φέρουν μια πνοή αλλαγής(όποια και αν είναι αυτή) που θα ήθελε ο κάθε πολίτης να ακούσει, αυτός που παραμένει όλος αυτιά, μπας και….(λέμε τώρα). Ο λόγος της ανυπαρξίας τούς χόρτασε όλους. Γι’ αυτό στις 6 Μαΐου οι περισσότεροι θα σταθούν αντάξιοι των περιστάσεων, όπως πραγματικά αρμόζει στους καμπόσους υποστηρικτές του Μνημονίου-Μνημοσύνου για να δώσουν τον πραγματικό τους λόγο καταψήφισης. Τα μαύρα κουστούμια και φορέματα θα βγουν από τις ντουλάπες και τα κόλλυβα θα είναι 100% χειροποίητα. Ούτε λόγος να γίνεται. Να δούμε πόσοι θα αντέξουν να κρατάνε σαν τα κοράκια τα φέρετρα των κομμάτων τους με την περιφορά σε όλη την Ελλάδα για να τιμήσουν αυτούς που παντρεύτηκαν με περηφάνια το Μνημόνιο. Άλλοι το πρώτο, άλλοι το δεύτερο, άλλοι και τα δύο, ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Πάντοτε βέβαια για την σωτηρία της χώρας(Μην ξεχνιόμαστε) και με τον σταυρό στο χέρι, που σίγουρα την Κυριακή των εκλογών δεν θα μπορούν να τον κρατήσουν, γιατί τα χέρια τους θα είναι ήδη γεμάτα από αυτά που θα έχουν πάρει. Κρα, κρα, ρε κοράκια. Ευτυχώς που όσο και να κράζουμε δε μας ακούτε, γιατί είστε κουφάλες.
