Πότε και πώς, όμως,...
ξεκίνησαν δεξιά –αλλά και αριστερά- κόμματα να ρίχνουν τις ευθύνες για όλα στον ΣΥΡΙΖΑ; Εντάξει, ο ΣΥΡΙΖΑ έφταιγε από πάντα για όλα –και πριν τη δημιουργία του κόσμου- αλλά ήταν τον Δεκέμβριο του 2008 που άκουγες από παντού πια πως για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δηλαδή, το «Φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ» γεννιέται σε μια εποχή που πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμα ο Αλέκος Αλαβάνος.
Το εκλογικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ –που έφταιγε για όλα τον Δεκέμβριο του 2008- ήταν 5%. Τόσο είχε πάρει στις εθνικές εκλογές του 2007.
Όποιος υποστήριζε τον Δεκέμβριο του 2008 πως για τα όσα συνέβησαν στο κέντρο της Αθήνας έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ολοφάνερο πως δεν είχε καταλάβει Χριστό από το τι συνέβη εκείνες τις ημέρες στους δρόμους της Αθήνας.
Όπως έγινε προσπάθεια τα τελευταία δυο χρόνια να παρουσιαστούν οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές ως κουκουλοφόροι και μπαχαλάκηδες, έτσι και το 2008 έγινε προσπάθεια να παρουσιαστούν οι χιλιάδες εξεγερμένοι σαν περιθωριακά στοιχεία.
Τα αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών τα βλέπουμε στις εκλογές. Τα ΜΑΤ και τα καθεστωτικά ΜΜΕ –με την χυδαία προπαγάνδα- δεν αρκούν για να κερδίσεις τις εκλογές.
Όσοι υποστήριζαν επί χρόνια πως για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ έκαναν ένα πολύ μεγάλο λάθος: οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες αδέσποτους ψηφοφόρους στον ΣΥΡΙΖΑ.
Δίνοντας την εντύπωση πως στους δρόμους διαμαρτύρονται και διαδηλώνουν μόνο μέλη του ΣΥΡΙΖΑ –κάτι που δεν έχει καμία σχέση με το τι πραγματικά συνέβαινε στις διαδηλώσεις και τις πορείες- έστρεψαν τους απογοητευμένους πολίτες στον ΣΥΡΙΖΑ.
Το περίεργο είναι πως αυτό το λάθος το έκανε και το ΚΚΕ, ένα κόμμα που φημίζεται για την τακτική του. Η Αλέκα Παπαρήγα είπε τον Δεκέμβριο του 2008 πως «ο ΣΥΡΙΖΑ χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων» και συνέχισε να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για τα πάντα, αν και η χώρα χρεοκόπησε και το καθεστώς κατέρρευσε.
Είναι χρήσιμο να είσαι στον δρόμο, στις πορείες και στις διαδηλώσεις, αν θέλεις πραγματικά να ξέρεις τι συμβαίνει. Και μόνο τότε, μπορείς να χαράξεις πολιτική. Διαφορετικά, κάνεις πολιτική με όσα δείχνει η τηλεόραση. Πολύ ατυχές, όταν οι πολίτες είναι στους δρόμους.
Όποιος ήταν στο δρόμο τον Δεκέμβριο του 2008 θα παρατήρησε πως η οργή δεν προερχόταν από κουκουλοφόρους – ήταν οι αστοί που είχαν εξοργιστεί.
Είδα με τα μάτια μου στην Κοραή κυρίες με ταγιέρ και γόβες να σηκώνονται από τα τραπέζια που έπιναν καφέ και να κάνουν επίθεση σε διμοιρία των ΜΑΤ που είχε συλλάβει έναν ανήλικο.
Είδα με τα μάτια μου γιαγιάδες να πετάνε νεράντζια από τα μπαλκόνια σε άνδρες των ΜΑΤ που είχαν στριμώξει κάτι πιτσιρικάδες.
Δεν νομίζω οι κυρίες με τα ταγιέρ και οι γιαγιάδες να ήταν του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που τους ξέφυγε τον Δεκέμβριο του 2008 ήταν πως ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ήταν παιδί μιας μεγαλοαστικής οικογένειας – δεν ήταν ένα χαμίνι χωρίς αύριο. Πολλοί αστοί –που δεν είχαν σαπίσει εντελώς- σκέφτηκαν πως αυτό θα μπορούσε να είναι το δικό τους παιδί. Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη προσπάθεια.
Σήμερα οι αστοί βλέπουν καλοντυμένους ανθρώπους να ζητιανεύουν ένα ευρώ στο δρόμο και συγκλονίζονται. Αυτά αγγίζουν πραγματικά τους αστούς – αυτά που θα μπορούσαν να συμβούν σε αυτούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έφταιγε για την εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2008, ο ΣΥΡΙΖΑ έφταιγε για τις διαδηλώσεις κατά του Μνημονίου, οπότε –αφού δεν μπορούν να πείσουν κανέναν πως φταίει και για την χρεοκοπία- θα καταφέρουν μάλλον να κάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση. Ώστε αυτή τη φορά να φταίει πραγματικά.
http://pitsirikos.net
