tromaktiko: Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα στη πολιτική...

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα στη πολιτική...



Γράφει ο Γιώργος Στιβαχτής
Έχω αναφέρει πολλές φορές και το ίδιο κάνω και σε αυτό το κείμενο για το πόσο σημαντικό είναι για αυτή τη χώρα η συγκρότηση ενός κεντροαριστερού πόλου που θα μπορέσει να δώσει μια εναλλακτική πρόταση και ...
να ορθώσει το ανάστημα της απέναντί στη δεξιά «πολυκατοικία». Αδιαμφισβήτητα η προσωπικότητα που έχει ανεβάσει τις «μετοχές» της στο πολιτικό χρηματιστήριο είναι αυτή του.........Αλέξη Τσίπρα. Πολλοί είπαν ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου. Πολλοί πιστεύουν ότι είναι άλλη μια πολιτική «φούσκα» που όταν σπάσει θα έχει άσχημο τέλος και για τη χώρα.

Έχω πάψει τόσο εγώ όσο και οι περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας να πιστεύουμε σε πολιτικούς ηγέτες που μπορούν να μας οδηγήσουν στη γη της επαγγελίας. Μπορεί ακόμα να υπάρχουν άνθρωποι που να αναρωτιούνται που πήγαν οι ηγέτες ή αν υπάρχουν ηγέτες. Το θέμα είναι αν υπήρχαν ποτέ ή τους είχαμε εξιδανικεύσει μέσα στο κεφάλι μας και γίναμε εμείς αυτοί που έφτιαξαν το μύθο τους. Εξάλλου, η κάθε χώρα, η κάθε συγκυρία απαιτεί ξεχωριστές ικανότητες επομένως και διαφορετικούς ανθρώπους. Δεν μπορώ λοιπόν να σας πω αν ο Τσίπρας μπορεί να είναι ο επόμενος ηγέτης αυτής της χώρας, όμως αν επιθυμεί να είναι θα πρέπει να αποφύγει αυτά που αποκαλώ 7 θανάσιμα αμαρτήματα στη πολιτική.

1. Προτάσεις χωρίς ανάλυση.
Πόσες φορές έχουμε σκεφτεί κάτι στο μυαλό μας και το θεωρούμε σαν την βέλτιστη ιδέα όμως όταν αυτή η ιδέα γίνεται πράξη τα αποτελέσματα είναι ακριβώς αντίθετα από αυτά που είχαμε σκεφτεί. Στη πολιτική αυτό είναι ο πρώτος κανόνας που δεν πρέπει να παραβεί ο πολιτικός ηγέτης. Εδώ ο ηγέτης θα πρέπει να δράσει όπως ακριβώς θα έπρεπε να δρουν οι φαρμακοβιομηχανίες, επιθυμώ να βγάλω ένα νέο φάρμακο και μετά από αμέτρητες δοκιμές, μελέτες και πειράματα παρατηρώ ότι δεν έχει παρενέργειες επομένως μπορώ να ορίσω τιμή και να το διαθέσω στην αγορά και να σώσω ή να καλυτερεύσω τις ζωές των ανθρώπων (χωρίς βέβαια την πεποίθηση να κερδίσει οικονομικά όπως κάνουν οι φαρμακοβιομηχανίες … παρά μόνο ηθικά και πολιτικά). Ο ηγέτης πολιτικός θα πρέπει μέσα στο πρώτο κιόλας μήνα να έχει τις πρώτες προτάσεις των υπουργών (αυτές τουλάχιστον που αφορούν βραχυπρόθεσμα σχέδια) του συμπεριλαμβάνοντας στις εκθέσεις τους όλους τους πιθανούς κινδύνους.

2. Νομενκλατούρα…
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει σε αυτή τη χώρα είναι η γραφειοκρατία. Από παιδί ακούω στις εξαγγελίες του ένα ή του άλλου υποψηφίου για κατάργηση της γραφειοκρατίας όμως αυτό το πρόβλημα ακόμα δεν έχει λυθεί. Ο ηγέτης θα πρέπει να ξεχάσει την δημιουργία νέων ή την διατήρηση παλιών οργανισμών, επιτροπών, νομικών προσώπων κτλ που το μόνο που κάνουν είναι να καθυστερούν την πρόοδο και την ανάπτυξη. Θα πρέπει να επανασχεδιαστούν όλες οι διαδικασίες από την έναρξη μιας εταιρείας έως την παραλαβή άδεια οικοδομής. Να χρησιμοποιηθούν όλες οι σύγχρονες τεχνολογίες όπως το διαδίκτυο. Επιπλέον, κάτι που μου κάνει εντύπωση είναι η πληθώρα των εγγράφων που πρέπει καθημερινά να έχουμε μαζί μας, ταυτότητα, δίπλωμα να έχουμε κάπου πρόχειρα το ΑΦΜ μας, το ΑΜΚΑ κτλ. Δηλαδή πόσο δύσκολο θα ήταν να τα είχαμε όλα περασμένα σε μια κάρτα και μέσα εκεί να διοχετεύαμε και ηλεκτρονικούς φακέλους με το ιατρικό μας ιστορικό και άλλα πολλά; Κάποιος θα πει ότι είναι φακέλωμα γιατί τώρα δεν είμαστε φακελωμένοι σε ξεχωριστά αρχεία παρατημένα σε αποθήκες ή γραφεία;

3. Επέλαση των μαθητευόμενων «μάγων».
Είναι λογικό ότι ο καινούργιος ηγέτης θα φέρει και νέα πρόσωπα στη διοίκηση της χώρας αρκεί όμως τα νέα αυτά πρόσωπα να διακατέχονται και από νέες λογικές και όχι να εφαρμόζουν πρακτικές του παρελθόντος. Οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα και οδήγησαν τη χώρα σε αυτή τη κατάσταση θα πρέπει να αποφευχθούν. Η κατασπατάληση χρημάτων του δημοσίου από οργανισμούς θα πρέπει να σταματήσει, δεν επικαλούμαι το να περάσουν οι υπηρεσίες αυτές στα χέρια ιδιωτών αλλά αναφέρομαι στο σωστό χειρισμό από το κράτος manager των εν λόγω οργανισμών, υπηρεσιών κτλ. Δεν μπορείς για παράδειγμα να πουλήσεις τον ΟΠΑΠ που είναι μια από τις καλύτερες επιχειρήσεις που έχει στα χέρια του το Ελληνικό Δημόσιο, από την άλλη όμως δεν μπορείς να αφήνεις τον ΟΠΑΠ να χρηματοδοτεί όλες τις ομάδες ποδοσφαίρου της super league όταν ένα μέρος αυτών των χρημάτων θα μπορούσαν να ενισχύσουν τα ασφαλιστικά σου ταμεία!!! Επίσης, δεν μπορείς να κρατικοποιήσεις όλες τις τράπεζες που υπάρχουν στην Ελλάδα οικονομικά δεν μπορείς να τις στηρίξεις και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να σώσεις τον οποιονδήποτε τραπεζίτη που τόσα χρόνια κέρδιζε ασύλληπτα ποσά και σήμερα με πρόσχημα τους εργαζόμενους του επιδιώκει να μην χάσει τα κέρδη του. Ίσως, στο μέλλον και αν η χώρα ξανά έρθει σε τροχιά ανάπτυξης να μπορέσεις να φτιάξεις ένα εθνικό αποταμιευτικό και επενδυτικό ταμείο ώστε να μπορέσεις στο μέλλον να στηρίξεις κρατικά επενδυτικά σχέδια.

4. Νέες εποχές, νέες πολιτικές.
Ο ηγέτης πολιτικός της επόμενης μέρας θα πρέπει να προσαρμόσει τις πολιτικές του επιλογές με βάση τις σημερινές συνθήκες. Ο ηγέτης θα πρέπει να έχει μελετήσει αρκετά το παρελθόν και να αποφύγει στο μέλλον τα ίδια λάθη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θέματα που καίνε τα παρατάμε ή δεν ασχολούμαστε μαζί τους ή τα παραπέμπουμε σε άλλους, αντιθέτως αναζητούμε νέες λύσεις. Ας δούμε για παράδειγμα το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Ελλάδας. Η ίδρυση του το 1983 ήταν κάτι το επαναστατικό για την εποχή του που άλλαξε τον τρόπο παροχής της ιατρικής φροντίδας που υπήρχε στην Ελλάδα, όμως δεν εφαρμόστηκαν όλα τα εδάφια του νόμου και στη πορεία ανάλογα με τις αλλαγές των κυβερνήσεων ή ακόμα και των υπουργών ο ένας νόμος ακύρωνε τον προηγούμενο. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η ανάγκη για ανασυγκρότηση του Ε.Σ.Υ. σήμερα είναι αρκετά επίκαιρη, επομένως ο ηγέτης πολιτικός σε συνεργασία με τον υπουργό του θα μπορούσε να μελετήσει όλες τις παρελθοντικές ενέργειες που έγιναν, τι αποτέλεσμα είχαν και γιατί δεν ενισχυθήκαν ή γιατί καταργήθηκαν και σε συνδυασμό με τα σημερινά δεδομένα τόσο στο χώρο της υγείας όσο και στην οικονομία να φέρει ένα νέο επίκαιρο νόμο.

5. Διαφοροποίηση των προεκλογικών σου δεσμεύσεων.
Στη χώρα μας έχει γίνει συνήθειο πλέον άλλα να ακούμε στις προεκλογικές προτάσεις και άλλα να βλέπουμε να εφαρμόζονται από τους πολιτικούς με την γνωστή δικαιολογία ότι παραλάβανε καμένη γη(το έχουμε ακούσει από αμέτρητες φορές).Ο ελληνικός λαός επιβραβεύει τον πολιτικό ηγέτη που τιμά αυτά που έχει υποσχεθεί έστω και ένα μέρος αυτών δίνοντας του στο μέλλον την δυνατότητα του “mea culpa”. Ο σοβαρός ηγέτης δεν μπορεί να πιστεύει ότι για πάντα θα είναι στην αντιπολίτευση. Δεν μπορεί να βγάζει λόγους γεμάτους μη ρεαλιστικούς στόχους ή προτάσεων που απέχουν πολύ από την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα. Ο σοβαρός πολιτικός ηγέτης θα πρέπει να δρα στην αντιπολίτευση ακριβώς όπως θα δρούσε και αν ήταν κυβέρνηση. Εξάλλου ο ηγέτης θα πρέπει να ξέρει ότι και να προτείνει ή να λέει όταν θα αναλάβει την εξουσία θα συνεχίσει από εκεί ακριβώς το είχε αφήσει ο προηγούμενος…

6. Προσοχή στις αυθεντίες…
Πολλές φορές ο ηγέτης πολιτικός είτε για να αποφύγει κάποιο κακό αποτέλεσμα ή επειδή μπορεί πράγματι να έχει πειστεί αναθέτει ένα σημαντικό έργο ή ακόμα και την πολιτική πρωτοβουλία στα χέρια μια «αυθεντίας». Ως αυθεντία εδώ ορίζουμε τους ανθρώπους που έχουν αναλώσει τη ζωή τους στη θεωρητική ανάλυση της επιστήμης τους. Ας σκεφτούμε το εξής, ότι οι τελευταίοι υπουργοί οικονομικών της χώρας δεν είχαν εργαστεί καθόλου αλλά είχαν άψογη θεωρητική κατάρτιση πάνω στα οικονομικά, το αποτέλεσμα το βιώνουμε όλοι μας καθημερινά. Θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον αν για υπουργό οικονομικών χρησιμοποιούσαμε μια ελληνίδα νοικοκυρά που προσπαθεί και τα καταφέρνει σήμερα να τα βγάζει πέρα στο σπίτι της. Επιπλέον, δεν πρέπει να δίνεις τις πολιτικές πρωτοβουλίες και σε «αυθεντίες» ελίτ όπως έγινε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια (Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ. κτλ). Ο ηγέτης πολιτικός θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι εκάστοτε αυθεντίες μπορούν να συμβουλέψουν όμως οι πολιτικές χαράζονται και εφαρμόζονται από τον πολιτικό ηγέτη και την ομάδα του.

7. Απουσία του ηγέτη στα δύσκολα …
Η προσωπικότητα του ηγέτη πολιτικού είναι αυτή που δίνει εμπιστοσύνη και σιγουριά στο κόσμο όταν οι καταστάσεις και τα δεδομένα αλλάζουν. Στη πολιτική τα δεδομένα συνεχώς αλλάζουν ο ηγέτης θα πρέπει να μπορεί να πάρει στους ώμους του τη χώρα και να κινηθεί με βάση πάντα την ιδεολογία του. Θα πρέπει ο ηγέτης να εκπέμπει στους πολίτες του αυτή τι σιγουριά, έτσι ώστε να τον ακολουθήσουν μέχρι τέλους.

kafeneio-gr.blogspot.gr
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!