Η ΑΟΖ αποτελεί ένα δείγμα υψηλής στρατηγικής για την Ελλάδα και όχι μια απλή κίνηση τακτικής σε οικονομικό επίπεδο. Η εμβέλεια της ΑΟΖ προέρχεται από τη στρατηγική, ενώ το βάρος της από την οικονομία.
Κι αν είναι ισχυρό χαρτί για την πατρίδα, είναι ακριβώς επειδή υπάρχει αυτός ο συνδυασμός. Απλώς πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι και με τις έννοιες που καθορίζουν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Υπάρχει μια σειρά στη διαδικασία της ΑΟΖ, η οποία δεν είναι μόνο ορθολογική, αλλά και αποτελεσματική. Πρώτα γίνεται η θέσπισή της, η οποία γίνεται πάντα μονομερώς. Ύστερα σε διμερείς σχέσεις γίνεται η οριοθέτηση της επαφής των δύο ΑΟΖ. Στη συνέχεια γίνεται η οικοπεδοποίηση και μετά η αδειοδότηση, όπου θα είναι υποψήφιες οι ξένες, ή μη, εταιρείες. Αυτός ο τρόπος είναι ο πιο ανθεκτικός για την υψηλή στρατηγική της ΑΟΖ. Όλα τα άλλα που ακούμε προέρχονται από μη ειδικούς που δεν έχουν διαβάσει ούτε το Δίκαιο της Θάλασσας, ούτε τα κείμενα του Θ. Καρυώτη, ούτε το έργο του Σ. Κασσίνη. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να «κολλήσουμε» πάνω στην Τουρκία, η οποία θα είναι ούτως ή άλλως ο έκτος παίκτης στις διαπραγματεύσεις μας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Πρέπει να ενεργοποιήσουμε την Ιταλία, με την οποία έχουμε υπογράψει από το 1977 συμφωνία περί υφαλοκρηπίδας και να πατήσουμε την ΑΟΖ μας ακριβώς πάνω στα ίδια σημεία. Μετά έχουμε την Αλβανία, η οποία είναι θετική, όπως ξέρουμε. Βέβαια, το ίδιο ισχύει και με την Κύπρο. Με τη Λιβύη πρέπει να προσέξουμε την υπόθεση της Γαύδου. Κι όσον αφορά στην Αίγυπτο, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι υπέγραψε συμφωνία για την ΑΟΖ με την Κύπρο, ακόμα και αν θεωρείται παραδοσιακά ως σύμμαχος της Τουρκίας. Αυτά τα στρατηγικά βήματα για τον καθορισμό της ΑΟΖ τα έχουμε ήδη αναλύσει εδώ και καιρό. Απλώς τα διευκρινίζουμε επειδή βλέπουμε ότι υπάρχει ανάγκη. Επιπλέον, αυτός ο στρατηγικός συνδυασμός είναι απόλυτα συμβατός με τις μελέτες του Α. Φώσκολου και του Η. Κονοφάγου. Κατά συνέπεια, έχουμε ένα ολόκληρο σχέδιο δράσης, το οποίο είναι εθνικό και ορθολογικό, ενταγμένο στο πεδίο της θεωρίας παιγνίων μη μηδενικού αθροίσματος με ένα τοποστρατηγικό υπόβαθρο. Αυτό έχουν αντιληφθεί και οι πολιτικοί μας πλέον. Γι’ αυτό το λόγο, η επόμενη κυβέρνηση θα είναι αυτή της ΑΟΖ και βέβαια το 2012 θα είναι το έτος θέσπισης της ΑΟΖ.
udemand.wordpress.com
