Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Μόντι, ο οποίος θα επιχειρήσει να αναλάβει τον ρόλο του μεσολαβητή ανάμεσα στο Παρίσι και στο Βερολίνο, θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Γαλλίας,Φρανσουά Ολάντ, την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ και τον πρωθυπουργό της Ισπανίας, Μαριάνο Ραχόι.
Αυτή η «μίνι» σύνοδος κορυφής θα είναι μία ευκαιρία να επισημανθούν τα σημεία σύγκλισης και να αναζητηθεί συμβιβαστική λύση πριν από την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής, δήλωσε ο Φρανσουά Ολάντ κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της G20 στο Μεξικό, κατά τη διάρκεια της οποίας οι Ευρωπαίοι δέχθηκαν τις ισχυρές πιέσεις των εταίρων τους για να λάβουν αποφασιστικά μέτρα στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη.
Πηγή της ιταλικής κυβέρνησης προειδοποίησε ωστόσο ότι στόχος της μίνι συνόδου κορυφής δεν είναι η επίτευξη συμφωνίας επί λεπτομερειακών μέτρων, η οποία θα αναζητηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Από την πλευρά τους, και στο πλαίσιο της προετοιμασίας της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα συναντηθούν αύριο στο Λουξεμβούργο. Τη στιγμή που η βοήθεια προς τις ισπανικές τράπεζες και η νίκη της δεξιάς στις ελληνικές εκλογές δεν επέτρεψαν τον κατευνασμό των αγορών, οι οποίες έχουν εκτοξεύσει το κόστος δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας, η ευρωπαϊκή σύνοδος κορυφής στο τέλος του Ιουνίου εμφανίζεται όλο και πιο κρίσιμη.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να καταλήξει σε έναν «οδικό χάρτη», δήλωσε από το Λος Κάμπος ο ιταλός πρωθυπουργός, για να αυξηθεί η αξιοπιστία του ευρώ και για να υπάρξει περισσότερη ανάπτυξη.
Ο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος έχει καταστήσει σαφή την πρόθεσή του να μετατοπίσει το βάρος υπέρ της ανάπτυξης, έχει ήδη απευθύνει στις Βρυξέλλες τον δικό του «οδικό χάρτη», στον οποίο προτείνει την αποδέσμευση ποσού 120 δισ. ευρώ μέσω της ενίσχυσης των πόρων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, τη θέσπιση των ευρωπαϊκών ομόλογων για τη χρηματοδότηση έργων υποδομής και την εκμετάλλευση ευρωπαϊκών πόρων που παραμένουν αδιάθετοι.
Ομως, εάν οι ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν να αποφύγουν ακόμη μία «τρύπα στο νερό» που θα τροφοδοτούσε την απογοήτευση των αγορών, ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας πρέπει να βρει έναν κοινό τόπο με το Βερολίνο, θιασώτη της πολιτικής της λιτότητας, της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της δημοσιονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης.
«Μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις, αλλά η Γαλλία και η Γερμανία... οφείλουν να συνεργασθούν», επέμεινε ο Φρανσουά Ολάντ, τη στιγμή που στο Παρίσι δίνεται η διαβεβαίωση ότι έχει υπάρξει σημαντική πρόοδος στις συνομιλίες με την Ανγκελα Μέρκελ. Παράλληλα στο Βερολίνο, κυβερνητική πηγή δήλωσε ότι «η συνεργασία με τη Γαλλία ανήκει στη σφαίρα του κρατικού συμφέροντος».
Ωστόσο, η διάσταση απόψεων παραμένει σε πλήθος θεμάτων. Στο μέτωπο της ανάπτυξης, η Ανγκελα Μέρκελ ζητεί την υιοθέτηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Το Βερολίνο είναι επίσης αντίθετο ως προς οποιαδήποτε αμοιβαιοποίηση του δημοσίου χρέους χωρίς εγκατάλειψη της δημοσιονομικής κυριαρχίας, τη στιγμή που το Παρίσι, με την υποστήριξη του Μάριο Μόντι, επιδιώκει την ταχεία θέσπιση των «euro-bills» βραχυπρόθεσμων ομολογιακών τίτλων, ή ενός ταμείου απόσβεσης του χρέους, πριν από την έκδοση ευρω-ομολόγων.
Ως προς θέμα της τραπεζικής ένωσης, αρχίζει να διαμορφώνεται συναίνεση για την ανάγκη συλλογικής επιτήρησης του τραπεζικού τομέα, αλλά η Γερμανία απορρίπτει κάθε ενδεχόμενο κοινής εγγύησης τραπεζικών καταθέσεων, μία ιδέα που προωθούν από κοινού το Παρίσι, η Ρώμη και η Μαδρίτη.
Το Βερολίνο είναι επίσης αντίθετο με την ενίσχυση των εξουσιών του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας ώστε να είναι σε θέση να συμμετέχει απευθείας στην ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών που βρίσκονται σε δυσχερή θέση, καθώς και ως προς την πρόταση του πρωθυπουργού της Ιταλίας για την εξαίρεση των στρατηγικών επενδύσεων από τον υπολογισμό του ελλείμματος, ιδέα την οποία είναι έτοιμη να εξετάσει η Γαλλία.
Η «μίνι» σύνοδος κορυφής της Ρώμης θα δώσει την ευκαιρία στην Ανγκελα Μέρκελ να θέσει προς συζήτηση το θέμα του φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Οπως τόνισε ο εκπρόσωπός της, ελπίζει ότι θα βρει στο πρόσωπο του Φρανσουά Ολάντ έναν «σύμμαχο» για να ξεπεραστεί η άρνηση του Λονδίνου, θέτοντας τη διαδικασία στο πλαίσιο της ενισχυμένης συνεργασίας, η οποία απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη τουλάχιστον εννέα εκ των 27 χωρών-μελών.
lamiareport.gr
