Το λέμε αυτό γιατί όλοι έχουμε ευθύνη και για αυτό το κατάντημα της κοινωνίας μας, που δεν έμαθε ποτέ να διαχειρίζεται σωστά τα σκουπίδια της και τα αφήνει όπου βρει...
Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός, ότι, σ’ ένα σημείο από την άλλη πλευρά του δρόμου και πολύ πιο κοντά στην Ιερισσό, δημιουργείται μία νέα χωματερή, όπου στα 50 μόλις μέτρα, δεσπόζουν 2 ξεθωριασμένες μαύρες σημαίες και το γνωστό πανό που γράφει σε λευκό φόντο:
«Χρυσοθήρες δεν πουλάμε το μέλλον μας θα νικήσουμε»
Το "μνημείο"- σύμβολο του περιβαλλοντικού "αγώνα"...
Αναρωτιέται λοιπόν ο μέσος κάτοικος των Μαδεμοχωρίων, αλλά και ο Έλληνας και ξένος επισκέπτης της περιοχής, που αντικρίζει αυτό το αποκρουστικό θέαμα, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει μία χωματερή δίπλα από ένα τόσο συμβολικό για την «οικολογική του ευαισθησία» και του «περιβαλλοντικούς αγώνες» σημείο;
Αυτή η ομάδα «κατοίκων», που δείχνει τόσο δραστήρια...και καλά οργανωμένη, δικτυωμένη και ενημερωμένη σε ό,τι αφορά την προστασία και τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος, είναι δυνατόν να μην έχει αντιληφθεί τη «βεβήλωση» του «μνημείου» της και την συνακόλουθη απαξίωση του «αγώνα» της;
Και άντε πες ότι περνώντας από το δρόμο δεν το είδαν και δεν το πήραν χαμπάρι... Πριν από μια εβδομάδα μόλις, σηκώθηκε αεροπλάνο για λογαριασμό του «παρατηρητηρίου...», με σκοπό να ελέγξει τη διαύγεια των νερών και της αμμουδιάς της φουρτουνιασμένης παραλίας του Στρατωνίου..., δεν πέρασε πάνω από την Ιερισσό, τον «πηρήνα της οικολογικής προστασίας» της Χαλκιδικής;
Κανείς από το πλήρωμα και τους επιβαίνοντες δεν πρόσεξε τις χωματερές που υπάρχουν σ’ εκείνο το σημείο; Το «οικολογικό ραντάρ» τους πιάνει μόνο τις δήθεν «όξινες απορροές»...; Τα σκουπίδια, τα μπάζα και τα άλλα ογκώδη αντικείμενα, το ραντάρ τους τα αντιμετωπίζει ως σπιρτόκουτα και χαρτοπετσέτες; Πολύ περίεργα πράγματα...
Τα λέμε όλα αυτά γιατί οι συγκεκριμένοι «ιεροκήρυκες του περιβάλλοντος», έχουν καλλιεργήσει ένα μύθο...γύρω από το όνομα και τις οικολογικές ανησυχίες τους, με αποτέλεσμα να ‘χουν δημιουργηθεί πολύ υψηλές απαιτήσεις, από το μέσο Μαδεμοχωρίτη, προς το πρόσωπο τους.
Είναι αυτοί που έχουν δώσει την εντύπωση σ’ όλο τον κόσμο, εντός και εκτός της Χαλκιδικής, πως καταλαβαίνουν το περιβάλλον και τις ανάγκες του καλύτερα από τον καθένα κοινό θνητό, λειτουργώντας πάντα προληπτικά. Πως και γιατί τους ξέφυγε αυτή η ρύπανση από σκουπίδια; Η μυρωδιά που αναδύεται από το σημείο δεν άγγιξε τις ευαίσθητες οικολογικές τους χορδές;
Καθώς όλοι θυμόμαστε πως είναι εκείνοι, που πέρσι από τις 7 μέχρι και τις 11 Ιουλίου, κατόπιν σχετικής απόφασης της Λαϊκής Συνέλευσης Ιερισσού, έκλεισαν το ΧΑΔΑ της περιοχής για 5 μέρες, διαμαρτυρόμενοι για τη συνέχιση της λειτουργίας του, πέρα από την προκαθορισμένη ημερομηνία σφράγισης του (30 Ιουνίου).
Μάλιστα είχαν σημειωθεί επεισόδια με τα ΜΑΤ και εντάσεις στο σημείο με αποτέλεσμα να προσαχθούν στο τμήμα, 5 πολύ γνωστά άτομα της Ιερισσού, 5 πρωτοκλασάτες φωνές της «οικολογικής συνείδησης».
Τώρα τι έγινε και κανένας απο’ αυτούς δε μπήκε στη διαδικασία να οργανώσει και να συντονίσει μια επιχείρηση αποκομιδής των σκουπιδιών, από τις χωματερές, που έχουν στηθεί τόσο κοντά στην Ιερισσό; Τόσοι τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή και το Αγ. Όρος και περνούν από το σημείο. Εδώ δεν έχουμε δυσφήμιση για τον τουρισμό της περιοχής, που τόσο πολύ τον μειώνει η μεταλλευτική δραστηριότητα, αλλά τον σέβονται όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες;
Θα πει κάποιος ότι αυτή είναι δουλειά του δήμου.Σύμφωνοι. Ο δήμος όμως δεν έχει τα ραντάρ τα δικά τους..., ούτε μπορεί να τρέχει πίσω από τον καθένα, που έχει την πολύ κακή συνήθεια να πετάει όπου βρει, ότι παλιό και άχρηστο περισσεύει από το σπίτι του...
