Ο Συριακός Στρατός έπληξε καταφύγια ισλαμιστών μισθοφόρων στον Βόρειο Λίβανο λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα της Συρίας.
Η συγκεκριμένη αστάθεια στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή ίσως οδηγήσει στην δραστηριοποίηση στο Λίβανο του ριζοσπαστικού σιιτικού κινήματος Hezbollah, είχε δηλώσει ο αρχιστράτηγος, Γκερτσί Γκαλέβι. Τότε δεν αποκλείεται το Ισραήλ να χτυπήσει προληπτικά το Λίβανο.
Αλλά και στα τούρκο-συριακά σύνορα εκτελέστηκαν επιχειρήσεις κατά των «ανταρτών».
Η Ρωσία, μετά την κατάρριψη του τουρκικού αεροσκάφους (κάτι που φοβούνται να παραδεχτούν οι Τούρκοι) τηρεί σιγή ιχθύος και κρατούν τα αποβατικά τους δεμένα στο λιμάνι της Σεβαστούπολης. Η επίσκεψη του Πούτιν τελικά ίσως πρέπει να συνδεθεί με την συριακή επίθεση εναντίον αντικαθεστωτικών στο Λίβανο, που όπως διαβάσατε παραπάνω, θα δώσει την ευκαιρία στον ισραηλινό στρατό να εισβάλει στα λιβανέζικα σύνορα κυνηγώντας Παλαιστίνιους, κάτι που θα κλιμακώσει περαιτέρω την ένταση και ενδεχόμενα δεν αφήσει αδιάφορο το ΝΑΤΟ.
Στο Παρίσι οι «Φίλοι της Συρίας» ζήτησαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την άμεση υιοθέτηση μιας δεσμευτικής απόφασης για τη Συρία, «βάσει του κεφαλαίου 7». Το συγκεκριμένο κεφάλαιο ανοίγει ουσιαστικά το δρόμο για νέες κυρώσεις εναντίον της Δαμασκού ή ακόμη και για την προσφυγή στη βία.
Έτσι το ΝΑΤΟ, που εδώ και καιρό μάζευε δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο -και όχι τυχαία- θα εφαρμόσει την πάγια τακτική της Ουάσινγκτον «βάζω τους άλλους να ξεκινήσουν το πανηγύρι κι εγώ προστρέχω, για να επιβάλω την τάξη».
Οι Ρώσοι από την πλευρά τους δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε, βέβαια, εάν η «Αρκούδα» θα ρισκάρει να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ σε θαλάσσιο χώρο, ο οποίος βρίσκεται μακράν των δικών της ακτών ή θα προτιμήσει να φτάσει οδικώς στο σημείο της έντασης με απρόβλεπτες συνέπειες για όσους βρεθούν στο δρόμο της.