Το 2010, 16 εκατομμύρια παιδιά γεννήθηκαν από μητέρα ηλικίας μικρότερης των 20 ετών (12% του συνόλου των γεννήσεων), δηλαδή 54 γεννήσεις ανά 1.000 γυναίκες ηλικίας 15-19 ετών, υπογραμμίζει το Ined. Το 2000 το ποσοστό ήταν 64 γεννήσεις ανά 1.000 γυναίκες.
Η πρόωρη μητρότητα έχει το μικρότερο ποσοστό στη Λιβύη (τρεις γεννήσεις ετησίως ανά 1.000 γυναίκες ηλικίας 15-19 ετών το 2005-2010) και το υψηλότερο στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (201 γεννήσεις ανά 1.000 γυναίκες της ίδιας ηλικιακής ομάδας).
Το ποσοστό της πρόωρης μητρότητας είναι υψηλό εκεί, όπου οι γυναίκες παντρεύονται σε πολύ νεαρή ηλικία και χαμηλό εκεί όπου ο πρώτος γάμος τελείται σε ωριμότερη ηλικία, υπογραμμίζει το Ined.
Το Ινστιτούτο επικαλείται κυρίως την περίπτωση του Μάγρεμπ, όπου η εκπαίδευση των κοριτσιών και η αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας συνοδεύονται από αύξηση της ηλικίας γάμου από το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο που από τα 17 στα 19 έτη κατά μέσο όρο, πέρασε σχεδόν στα 27 χρόνια στο Μαρόκο και στα 30 έτη στην Αλγερία και την Τυνησία.
"Η μείωση των γάμων οδήγησε αυτόματα και σε μείωση της πρόωρης μητρότητας", επισημαίνει η μελέτη.
Η πρόωρη μητρότητα είναι λιγότερο συχνή σε σχέση με παλαιότερα, χωρίς ωστόσο να έχει εξαφανιστεί, κυρίως στις χώρες του βορρά.
Το φαινόμενο είναι λιγότερο συχνό στη Σουηδία (6 γεννήσεις ετησίως ανά 1.000 γυναίκες 15-19 ετών) με την πλειοψηφία των κυήσεων να διακόπτεται (4 στις 5), και συχνότερο στη Ρουμανία (37 γεννήσεις ανά 1.000 γυναίκες)
Στις αγγλοσαξονικές χώρες, το ποσοστό είναι ιδιαίτερα υψηλό, κυρίως στη Βρετανία, την Ιρλανδία και τις ΗΠΑ. "Αυτές οι κυήσεις κοριτσιών στην εφηβεία παρατηρούνται κυρίως στα χαμηλά οικονομικά στρώματα και ως αίτια θεωρούνται οι σεξουαλικές σχέσεις χωρίς προφύλαξη και η δύσκολη πρόσβαση στην άμβλωση, σύμφωνα με το Ined.
Η Γαλλία κατατάσσεται σε μέση θέση στην Ευρώπη. Το ποσοστό της πρόωρης μητρότητας ήταν τέσσερις φορές μικρότερο το 1997 σε σχέση με το 1973, μια "άμεση συνέπεια της νομιμοποίησης της αντισύλληψης και της άμβλωσης".
