Η ουρική αρθρίτιδα οφείλεται στην εναπόθεση κρυστάλλων ουρικού οξέος μέσα στις αρθρώσεις. Ο σχηματισμός των κρυστάλλων αυτών οφείλεται σε μεγάλη αύξηση των επιπέδων του ουρικού οξέος στο αίμα , δηλ. σε υπερουριχαιμία. Η υπερουριχαιμία οφείλεται είτε σε αυξημένη παραγωγή ουρικού οξέος είτε σε μειωμένη αποβολή από τους νεφρούς είτε σε συνδυασμό και των δύο αυτών μηχανισμών. Μέχρι την εμφάνιση του πρώτου επεισοδίου οξείας ουρικής αρθρίτιδας συνήθως προηγείται μια μακρά περίοδος ασυμπτωματικής υπερουριχαιμίας .
Ποια διατροφή πρέπει να ακολουθεί κάποιος όταν πάσχει απο αρθρίτιδα; Απαντήσεις δίνει στο www.Life2day.gr η Κατερίνα Πέλκα Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, BSc (Hons).Επιστημονική Διευθύντρια Κέντρου Διαιτολογικής Υποστήριξης & Μεταβολικού Ελέγχου «ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ» – ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ Περιστερίου.
Προσβάλλει πολύ πιο συχνά τους άνδρες από ό,τι τις γυναίκες και μάλιστα σε αναλογία 5:1, ενώ εμφανίζει τη μεγαλύτερη συχνότητά της μετά την πέμπτη δεκαετία της ηλικίας. Στη χώρα μας η συχνότητα της ουρικής αρθρίτιδας βρίσκεται στο 4,7‰ των ενηλίκων.
Η ουρική αρθρίτιδα οφείλεται κυρίως σε:
Αυξημένη πρόσληψη πουρινών με την τροφή, δηλαδή αυξημένη κατανάλωση εντοσθίων, μικρών ζώων, θαλασσινών, προϊόντων κυνηγίου κ.α.
Αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ.
Αυξημένη ανακύκλωση πυρηνοπρωτεινών που συμβαίνει σε ορισμένα αιματολογικά νοσήματα όπως λεμφώματα, λευχαιμίες, αιμολυτικές αναιμίες, καθώς και σε άλλα νοσήματα όπως ψωρίαση.
Ύπαρξη γενετικών ανωμαλιών ενζύμων που συμμετέχουν στο μεταβολισμό του ουρικού οξέος (π.χ. σύνδρομο Lesch-Nyhan), χωρίς να διαπιστώνεται το αίτιο (ιδιοπαθής υπερουριχαιμία).
Ελαττωμένη αποβολή του ουρικού οξέος από τους νεφρούς: Νεφρική βλάβη.
Διάφορα φάρμακα.
Καταστάσεις που προκαλούν μείωση του PH των ούρων. Καταστάσεις οξέωσης (διαβητική, γαλακτική, νηστεία).
Τα συμπτώματα είναι: πόνος, οίδημα, ευαισθησία, τοπικό αίσθημα θερμότητας, έντονη ερυθρότητα του δέρματος και ορισμένες φορές πυρετός και πρήξιμο του μεγάλου δακτύλου στο πόδι (“ποδάγρα”).
Τι θα πρέπει να αποφεύγω;
Αυγοτάραχο, ταραμοσαλάτα
Κρέας μικρών ζώων (κατσικάκι, αρνάκι, μοσχαράκι)
Εντόσθια ζώων: Πάγκρεας, νεφρά, συκώτι (=κοκορέτσι)
Ζωμός κρέατος
Σαρδέλες
Μαρίδες
Καρδιά προβάτου
Ρέγκες
Μύδια
Καπνιστά κρέατα
Θαλασσινά μαλάκια
Μπακαλιάρος, κολιός, σολομός, σκουμπρί, πέστροφα
Τα προϊόντα κυνηγίου: χήνα, πέρδικα, φασιανός, περιστέρι, γαλοπούλα
Επιτρεπόμενες Τροφές
Καφές, αναψυκτικά, τσάι, χαμομήλι, κακάο
Φρούτα, χυμοί, λαχανικά, ντομάτα, όσπρια, μανιτάρια
Μεγάλα Ψάρια, κοτόπουλο, πάπια
Αποβουτυρωμένα γαλακτοκομικά
Ξηροί καρποί, αυγά,
Πολύ νερό
Συνοπτικά: για την πρόληψη της ουρικής αρθρίτιδας θα πρέπει :
Αποφυγή τροφών με μεγάλη περιεκτικότητα σε πουρίνες, όπως π.χ. εντόσθια, ζωμός κρέατος, μύδια, στρείδια, αυγοτάραχο, σαρδέλες, ρέγγα κ.ά.
Απώλεια βάρους.
Αποφυγή οινοπνευματωδών ποτών.
Λήψη επαρκούς ποσότητας υγρών σε καθημερινή βάση.
Αποφυγή επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών.
Αντικατάσταση ορισμένων φαρμάκων (μετά από συμβουλή του θεράποντος γιατρού), που αυξάνουν το ουρικό οξύ στο αίμα.
Ποια διατροφή πρέπει να ακολουθεί κάποιος όταν πάσχει απο αρθρίτιδα; Απαντήσεις δίνει στο www.Life2day.gr η Κατερίνα Πέλκα Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, BSc (Hons).Επιστημονική Διευθύντρια Κέντρου Διαιτολογικής Υποστήριξης & Μεταβολικού Ελέγχου «ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ» – ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ Περιστερίου.
Προσβάλλει πολύ πιο συχνά τους άνδρες από ό,τι τις γυναίκες και μάλιστα σε αναλογία 5:1, ενώ εμφανίζει τη μεγαλύτερη συχνότητά της μετά την πέμπτη δεκαετία της ηλικίας. Στη χώρα μας η συχνότητα της ουρικής αρθρίτιδας βρίσκεται στο 4,7‰ των ενηλίκων.
Η ουρική αρθρίτιδα οφείλεται κυρίως σε:
Αυξημένη πρόσληψη πουρινών με την τροφή, δηλαδή αυξημένη κατανάλωση εντοσθίων, μικρών ζώων, θαλασσινών, προϊόντων κυνηγίου κ.α.
Αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ.
Αυξημένη ανακύκλωση πυρηνοπρωτεινών που συμβαίνει σε ορισμένα αιματολογικά νοσήματα όπως λεμφώματα, λευχαιμίες, αιμολυτικές αναιμίες, καθώς και σε άλλα νοσήματα όπως ψωρίαση.
Ύπαρξη γενετικών ανωμαλιών ενζύμων που συμμετέχουν στο μεταβολισμό του ουρικού οξέος (π.χ. σύνδρομο Lesch-Nyhan), χωρίς να διαπιστώνεται το αίτιο (ιδιοπαθής υπερουριχαιμία).
Ελαττωμένη αποβολή του ουρικού οξέος από τους νεφρούς: Νεφρική βλάβη.
Διάφορα φάρμακα.
Καταστάσεις που προκαλούν μείωση του PH των ούρων. Καταστάσεις οξέωσης (διαβητική, γαλακτική, νηστεία).
Τα συμπτώματα είναι: πόνος, οίδημα, ευαισθησία, τοπικό αίσθημα θερμότητας, έντονη ερυθρότητα του δέρματος και ορισμένες φορές πυρετός και πρήξιμο του μεγάλου δακτύλου στο πόδι (“ποδάγρα”).
Τι θα πρέπει να αποφεύγω;
Αυγοτάραχο, ταραμοσαλάτα
Κρέας μικρών ζώων (κατσικάκι, αρνάκι, μοσχαράκι)
Εντόσθια ζώων: Πάγκρεας, νεφρά, συκώτι (=κοκορέτσι)
Ζωμός κρέατος
Σαρδέλες
Μαρίδες
Καρδιά προβάτου
Ρέγκες
Μύδια
Καπνιστά κρέατα
Θαλασσινά μαλάκια
Μπακαλιάρος, κολιός, σολομός, σκουμπρί, πέστροφα
Τα προϊόντα κυνηγίου: χήνα, πέρδικα, φασιανός, περιστέρι, γαλοπούλα
Επιτρεπόμενες Τροφές
Καφές, αναψυκτικά, τσάι, χαμομήλι, κακάο
Φρούτα, χυμοί, λαχανικά, ντομάτα, όσπρια, μανιτάρια
Μεγάλα Ψάρια, κοτόπουλο, πάπια
Αποβουτυρωμένα γαλακτοκομικά
Ξηροί καρποί, αυγά,
Πολύ νερό
Συνοπτικά: για την πρόληψη της ουρικής αρθρίτιδας θα πρέπει :
Αποφυγή τροφών με μεγάλη περιεκτικότητα σε πουρίνες, όπως π.χ. εντόσθια, ζωμός κρέατος, μύδια, στρείδια, αυγοτάραχο, σαρδέλες, ρέγγα κ.ά.
Απώλεια βάρους.
Αποφυγή οινοπνευματωδών ποτών.
Λήψη επαρκούς ποσότητας υγρών σε καθημερινή βάση.
Αποφυγή επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών.
Αντικατάσταση ορισμένων φαρμάκων (μετά από συμβουλή του θεράποντος γιατρού), που αυξάνουν το ουρικό οξύ στο αίμα.