Η εφαρμογή της τεχνολογίας των υπεράκτιων ανεμογεννητριών έχει ιστορία μόλις τεσσάρων ετών, καθώς το πρώτο θαλάσσιο αιολικό πάρκο άρχισε να λειτουργεί το 2008 στη Βρετανία. Παρά το μεγάλο κατασκευαστικό κόστος που έχει η τοποθέτηση ανεμογεννητριών στον θαλάσσιο βυθό, τα πλεονεκτήματα είναι πολλά, καθώς στη θάλασσα δεν υπάρχουν οι γεωλογικοί παράγοντες που ανακόπτουν τη ροή του ανέμου, κι έτσι η παραγωγή ενέργειας μεγιστοποιείται.
Από ενεργειακής άποψης, η Ελλάδα θεωρείται ιδανική για την ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων, λόγω των ισχυρών ανέμων που πνέουν στη θαλάσσια περιοχή της χώρας μας.
Για τον λόγο αυτό, στα γραφεία της ΡΑΕ έχουν κατατεθεί 15 αιτήσεις για αδειοδότηση θαλάσσιων αιολικών πάρκων, ενώ αυτά που έχουν λάβει άδεια χαρακτηρίζονται «κολοσσιαίων διαστάσεων», καθώς, εάν ξεκινούσαν να λειτουργούν σήμερα, θα ήταν μεταξύ των μεγαλύτερων στον κόσμο! Η άδεια που έχει λάβει το πάρκο στη Λήμνο προβλέπει εγκατεστημένη ενεργειακή ισχύ 498 MW, ενώ 216 MW έχουν προβλεφθεί για τη θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης.
Τα εμπόδια
Η υλοποίηση των σχεδίων για ανεμογεννήτριες στις ελληνικές θάλασσες αναμένεται να συναντήσει εμπόδια, κυρίως λόγω της ολοκληρωτικής αλλαγής του τοπίου που θα προκαλέσουν. Στις κατατεθειμένες άδειες περιλαμβάνεται ο κόλπος των Πεταλιών της Νέας Μάκρης Αττικής, η Ανδρος, η Κέρκυρα, η Κάρπαθος και η Κάσος. «Η οπτική ρύπανση είναι ένας παράγοντας που πρέπει σίγουρα να ελεγχθεί, ώστε να μην πληγεί η θέση της χώρας μας ως διεθνής τουριστικός προορισμός», λέει ο Πακβόρ Σουκισιάν, ερευνητής του ΕΛΚΕΘΕ και μέλος της επιστημονικής ομάδας που θα εφαρμόσει το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τις θαλάσσιες ανεμογεννήτριες στους Οθωνούς, που έχει προϋπολογισμό 9 εκατομμυρίων ευρώ και ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2017.
«Υπεράκτια πάρκα δεν υπάρχουν πουθενά στην περιοχή της Μεσογείου. Αυτό που θα γίνει στους Οθωνούς είναι καινοτόμο και πολύ σημαντικό, καθώς θα διερευνηθεί για πρώτη φορά το μέγεθος των συνεπειών από την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο μεσογειακό οικοσύστημα. Στην ουσία, θα κάνουμε μια επιδεικτική εγκατάσταση, τοποθετώντας τσιμέντο στον βυθό της περιοχής», προσθέτει θαλάσσιος επιστήμονας.
Σύμφωνα με τις ενδείξεις που υπάρχουν μέχρι στιγμής από τη λειτουργία τέτοιων πάρκων στη Βόρεια Θάλασσα, η αλλοίωση του οικοσυστήματος είναι μόνο πρόσκαιρη.
«Η τεχνολογία βελτιώνεται διαρκώς και πλέον το τσιμέντο που χρειάζεται να πέσει στον βυθό για να στηρίξει τις τουρμπίνες είναι πολύ λιγότερο. Μάλιστα, μετά την περίοδο κατασκευής, φαίνεται ότι η θαλάσσια ζωή ενισχύεται, καθώς οι βάσεις των ανεμογεννητριών λειτουργούν ως τεχνητοί ύφαλοι, εμπλουτίζοντας το οικοσύστημα των θαλασσών», δηλώνει η ωκεανογράφος του ΕΛΚΕΘΕ, Μαρία-Αντωνιέτα Πανκούτσι.
