Όμως, στο βίντεο που θα δείτε παρακάτω, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η εμπειρία που βίωσαν οι τουρίστες έμοιαζε με ψέμα - μύθο.
Επομένως κανένα δεν παραπλανήσαμε... μύθο τους τάξαμε, μύθο τους δώσαμε!
Χάρη στον "επαγγελματισμό" κάποιων στον τομέα του τουρισμού, οι Κρητικοί μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια για τη βαριά βιομηχανία μας!
Όλα άρχισαν με το που πάτησαν Κρήτη, ούτε λεπτό αργότερα
Στο αεροδρόμιο Χανίων, καταφτάνει παρέα τουριστών, που είχε κλείσει δωμάτιο σε ξενοδοχείο του Ρεθύμνου.
Επρόκειτο για 6 ενήλικες και 2 παιδιά.
Από το ξενοδοχείο τους προτάθηκε να σταλεί αυτοκίνητο για να τους παραλάβει και να τους μεταφέρει στο Ρέθυμνο. Εκείνοι συμφώνησαν.
Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο, ότι σε τέτοια περίπτωση το ξενοδοχείο δεν πρέπει να χρεώσει τους τουρίστες.
Ωστόσο όταν ρωτήθηκαν οι τουρίστες από επαγγελματίες οδηγούς που βρίσκονταν στο σημείο , δήλωσαν πως για τη μεταφορά, τους ζητήθηκε κόμιστρο 70 ευρώ!
Το γεγονός καταγγέλθηκε αμέσως και έτσι οι τουρίστες λόγω του ελέγχου που έπρεπε να γίνει, έμειναν καθηλωμένοι στο αεροδρόμιο για πολύ ώρα.
Όμως η ταλαιπωρία τους από τη στιγμή που πάτησαν Ελλάδα, δεν τελείωσε εκεί.
Η τούρτα είχε και κερασάκι.
Μετά από ώρα, ο οδηγός επιχείρησε να βάλει μπροστά το αυτοκίνητο όμως αυτό τίποτα.. . σε πείσμα όλων δεν ξεκινούσε.
Ποιά ήταν η λύση λοιπόν; Έβγαλαν έξω 2 από τους τουρίστες να σπρώξουν το αυτοκίνητο μέχρι να πάρει μπρος!
Μια από τις τουρίστριες επαναλάμβανε "I 'm in shock!" (Έχω σοκαριστεί!)
Σύνοψη: Το αυτοκίνητο στο οποίο θα επέβαιναν 8 τουρίστες εκ των οποίων δυο παιδιά και από τους οποίους είχε ζητηθεί παρανόμως κόμιστρο 70 ευρώ για τη μεταφορά τους στο Ρέθυμνο, δεν έπαιρνε μπρος και έβαλαν τους τουρίστες να σπρώξουν.
Για την ιστορία το βανάκι δεν πήρε μπροστά και οι τουρίστες πήγαν στο Ρέθυμνο με ταξί.
Αυτό είναι ένα από τα πολλά ευτράπελα. Αυτό που βλέπουμε στο βίντεο αρχικά ακροβατεί μεταξύ ιλαρότητας και αγανάκτησης.
Αν σκεφτούμε όμως τι αναμνήσεις εντυπώθηκαν σε αυτούς τους τουρίστες και πόσα παρόμοια ή χειρότερα περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά, τότε το βίντεο αυτό αρκεί για να χαμηλώσουμε το βλέμμα από ντροπή.
Παρόλα αυτά φουσκώνουμε από περηφάνια όταν μιλάμε για το τουριστικό μας προϊόν.
Μήπως τελικά, εκτός από τους τουρίστες, ζούμε και εμείς τη δική μας ψευδαίσθηση, μήπως ζούμε και εμείς το δικό μας μύθο;
