του Στρατή Μαζίδη
15 Αυγούστου και η Εκκλησία μας γιορτάζει την Κοίμηση της Θεοτόκου Μάριας που δέκα χρόνια μετά τη Σταύρωση του Υιού της έσπευσε να τον συναντήσει. Δεν ήταν ούτε 60 ετών.Αμέτρητες εκκλησιές γιορτάζουν σήμερα σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο, ενώ τα τελευταία χρόνια οι τούρκοι μυριζόμενοι το παραδάκι έδωσαν άδεια να λειτουργεί η Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα.
Μέσα σε όλα αυτά πέτυχα διάφορα άρθρα για την Παναγία των Ελλήνων, που τώρα θα μας βοηθήσει, θα αναστηθούμε και άλλα τέτοια όμορφα παρηγορητικά λόγια.
Για ποια Παναγία των Ελλήνων μιλάμε; Για αυτή που τιμάται μια φορά το χρόνο κι αυτό όχι τόσο ξεκάθαρα μιας και οι άνθρωποι συνωστίζονται στα πανηγύρια και τα καφενεία κι έξω αλλά ποτέ μέσα στο ναό μιλώντας ή εκείνη που την πιάνει καθημερινά μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού για να τη βρίσει με το παραμικρό για κάτι που έγινε στο φανάρι, οτιδήποτε τον ενόχλησε ή μια λεπτομέρεια που στράβωσε;
Ειδικά τα τελευταία τρία χρόνια για όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό τον τόπο, η Παναγία και ο Υιός της έχουν ακούσει πολλά.
Όπως και να χει καμιά Παναγία δεν πρόκειται να μας βοηθήσει. Όχι γιατί δε μας συμπονά, ούτε καν επειδή την πιάνουμε τόσο εύκολα στο βρώμικο στόμα μας, αλλά επειδή ΔΕΝ πιστεύουμε.
Το 626 μ.Χ. ο λαός προσέτρεξε στην Αγία Σοφία, την επικαλέστηκε και η πολιορκία των αβάρων τερματίστηκε θριαμβευτικά την ώρα που ο Ηράκλειος βρισκόταν μακριά και πολεμώντας κατά των Περσών για να απελευθερώσει τα Ιεροσόλυμα.
Στο Β’ ΠΠ εμφανίζοταν όμως λέγεται στα βουνά της Πίνδου εμψυχώνοντας τους φαντάρους ή και σε άλλα σημεία εμποδίζοντας τους γερμανούς αλλά υπήρχε ένας φτωχός λαός που είπε ΟΧΙ και ακόμη κι αν λύγισε, συνέχισε να αντιστέκεται τόσο έμπρακτα, όσο και νοερά.
Βέβαια και σήμερα αντιστέκεται ο ελληνικός λαός. Είναι ενάντια στο γκρεμίσει το σαθρό οικοδόμημα και όποιες ψευδοαπολαύσεις του έχουν απομείνει ώστε να δημιουργήσει τα πάντα σωστά από την αρχή. Κι αντιστέκεται τόσο πολύ ώστε δέχεται να κόβει καθημερινά κομμάτια από τη σάρκα του. Όμως μια τέτοια αντίσταση δεν μπορεί να αξιώνει βοήθεια.
