σποραδικά μία φορά τις 15 μέρες μού καταλάμβαναν τα γραφεία, ορισμένες φορές και όλο το κτήριο του Υπουργείου Υγείας. Έλεγα ναι στις διαμαρτυρίες , όχι στις καταλήψεις δημοσίων κτηρίων. Με την ΕΡΤ όταν έγινε η πραξικοπηματική, αποσπασματική και αίολη κυβερνητική ενέργεια σε 10 λεπτά είχα βγει είχα δηλώσει υποστήριξη στους εργαζομένους.
Όμως από την στιγμή που η Βουλή ψήφισε ένα νόμο και τα πράγματα πήραν μία σειρά κανείς δεν είχε δικαίωμα να καταλαμβάνει και να κρατάει υπό την κατοχή του παρανόμως δημόσια κτήρια. Συνεπώς θεωρώ ότι έπρεπε να αποκατασταθεί η νομιμότητα και δεν είμαι οπαδός μίας νομιμότητας που κατοχυρώνει τα δικαιώματα των ισχυρών. Όποιος πιστεύει στην νομιμότητα πρέπει να ξέρει ότι η τήρηση της τελικώς αποβαίνει προς όφελος των ασθενέστερων γιατί οι ισχυροί πάντα βρίσκουν τρόπο να ξεφεύγουν. Ο ασθενέστερος βλέπει την νομιμότητα ως εγγύηση. Δημόσια κτήρια που τελούν υπό κατάληψη φωτογραφίζουν μία τριτοκοσμική χώρα. Έπρεπε να αποκατασταθεί η ηρεμία στον χώρο αυτό. ΌΧΙ στην βία από κάθε πλευρά. Όχι στον αυταρχισμό. Ναι στην ειρήνη, στην λογική και στη νομιμότητα
