είναι και πιο ευπαθείς σε νόσους όπως το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, η αϋπνία και τα καρδιαγγειακά νοσήματα, υποστηρίζουν οι έρευνες.
Ειδικοί, όπως η δρ Danielle Molnar, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Brock του Καναδά, υποστηρίζουν ότι η τελειομανία θα μπορούσε να θεωρηθεί παράγοντας κινδύνου για νόσους με τον ίδιο τρόπο που θεωρούνται επικίνδυνοι παράγοντες η παχυσαρκία και το κάπνισμα.
«Πάντοτε προάγουμε την τελειομανία και τα οφέλη της για την ακαδημαϊκή και την επαγγελματική επιτυχία, αλλά είναι σημαντικός παράγοντας εκδήλωσης νόσων, λοιμώξεων και πρόωρου θανάτου, σε βαθμό που εκτιμώ ότι πρέπει να εκληφθεί από τους γιατρούς ως συνιστώσα της μακροχρόνιας κατάστασης της υγείας των ασθενών», υποστηρίζει η δρ Molnar.
Εκτιμάται ότι οι δύο στους πέντε εκδηλώνουν τάσεις τελειομανίας και χάρη στα social media – όπως το facebook και το twitter – αυξάνεται ο αριθμός όσων ασχολούνται ή φαίνεται να ασχολούνται με την τέλεια εικόνα τους, σύμφωνα με τον Gordon Flett, καθηγητή ψυχολογίας του Πανεπιστημίου York, o οποίος μελετά τη σχέση μεταξύ τελειομανίας και υγείας τα τελευταία 20 χρόνια.
«Είναι φυσιολογικό να επιδιώκουμε το τέλειο σε κάποια πτυχή της ζωής μας όπως η δουλειά μας», εξηγεί ο καθηγητής Flett, «όταν όμως γίνεται μια έμμονη ανάγκη για να έχουμε την τέλεια δουλειά, παιδί, σχέση, σώμα, τότε προκαλεί υπερβολικό στρες και μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τις σχέσεις, αλλά και την υγεία.»
Μάλιστα ο καθηγητής Flett και η ομάδα του έχουν αναγνωρίσει τρεις τύπους τελειομανών ανθρώπων. Εκείνους που εστιάζουν την τελειομανία τους στον ίδιο τους τον εαυτό, αυτούς που απαιτούν από τους άλλους να είναι τέλειοι και τέλος, όσους πιστεύουν ότι οι άλλοι άνθρωποι όπως οι γονείς τους, το αφεντικό τους ή οι συνάδελφοί τους απαιτούν από εκείνους να είναι τέλειοι.
