Ίσως να ήρθε η ώρα να καταλάβουμε πως τελικά όσα νομίζουμε ότι είναι σημαντικά δεν έχουν τη παραμικρή αξία, γιατί έχουμε ξεχάσει τη ζωή.
Μια ομάδα υγειών ανθρώπων καλείται να απαντήσει σε απλές ερωτήσεις όπως “Τι σε κάνει χαρούμενο;” και “Αν θα μπορούσες να πραγματοποιήσεις μια ευχή, τι θα ήταν;”.
Δίπλα τους, πίσω από ένα διαχωριστικό κάθονται νέοι που πάσχουν από καρκίνο και οι γονείς τους, οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν στις ίδιες ερωτήσεις.
Ενώ, στη πρώτη περίπτωση, όπως είναι φυσιολογικό, οι άνθρωποι μιλούν για τα μεγαλόπνοα σχέδια και όνειρά τους, οι απαντήσεις των δεύτερων τους υπενθυμίζουν τι αξίζει πραγματικά στη ζωή.
Απαντήσεις απλές, χωρίς υπερβολικές απαιτήσεις, καθώς όλοι ζητούν τα αυτονόητα, μας κάνουν να αναθεωρούμε τον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή.
Πηγή