Ωστόσο, σε ελάχιστες περιπτώσεις το στρες είναι η ακραιφνής αιτία των δερματικών νοσημάτων», αναφέρει ο καθηγητής Δερματολογίας Αφροδισιολογίας, πρόεδρος της Ελληνικής Δερματολογικής & Αφροδισιολογικής Εταιρείας, Δημήτρης Ρηγόπουλος στο «Πρακτορείο FM».
«Όταν έχετε στρες και έχετε ήδη ένα δερματικό νόσημα, αυτό θα χειροτερέψει. Δηλαδή ο κνησμός, το εξάνθημα, όλα αυτά θα επιδεινωθούν. Δεν σημαίνει όμως ότι όταν έχετε ένα δερματικό νόσημα και σας δώσω ένα αγχολυτικό, θα εξαφανιστεί η δερματοπάθεια. Όταν έχετε ήδη ένα δερματικό νόσημα και δεν έχετε στρες ή μειωθεί το στρες, αυτό θα πάει λίγο καλύτερα έως πολύ. Δηλαδή αιτιολογικά το στρες δεν συνδέεται εύκολα, με κάποιες παθήσεις κοινές- αφήνω κι ένα μικρό περιθώριο, βέβαια, γιατί η ιατρική δεν είναι μαθηματικά», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Ρηγόπουλος.
Η νευροδερματίτιδα έχει καθαρά στρεσογόνα αίτια
Όπως εξηγεί ο κ. Ρηγόπουλος, καθαρά στρεσογόνα δερματοπάθεια, είναι η νευροδερματίτιδα. «Το λέει και το όνομα, νευροδερματίτιδα, είναι καθαρά μία σωματοποίηση του στρες, δηλαδή έκφραση του στρες πάνω στο σώμα, πάνω στο δέρμα. Είναι μία συχνή δερματοπάθεια, όχι των ηλικιωμένων, αλλά των νέων ανθρώπων, που εργάζονται, που αγχώνονται ακόμα και από απλά καθημερινά πράγματα. Τα συμπτώματα είναι έντονος κνησμός σε συγκεκριμένα σημεία, κάποιες συγκεκριμένες ώρες, συνήθως τις ώρες που ο άνθρωπος ξεκουράζεται, γιατί όταν το μυαλό είναι απασχολημένο δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτείτε να ξύσετε το δέρμα σας, και δημιουργείται ένας αέναος κύκλος συνεχόμενος. Αν δεν διακοπεί ο κύκλος αυτός, δεν σταματάει η δερματίτιδα αυτή, η οποία δημιουργεί και εξάνθημα»
Ψωρίαση, η πιο συνηθισμένη δερματοπάθεια που επιτείνεται λόγω στρες
Ωστόσο σύμφωνα με τον κύριο Ρηγόπουλο η πιο συνηθισμένη δερματοπάθεια που επιτείνεται λόγω στρες, είναι η ψωρίαση. «Επειδή συχνά γίνεται σύγχυση, η ψωρίαση δεν έχει καμία σχέση με την ψώρα, η οποία είναι μεταδοτική. Η ψωρίαση είναι ένα νόσημα μη μεταδοτικό, που μπορεί να έχει μία κληρονομική επιβάρυνση και κάποιοι παράγοντες, εκλυτικοί, συμβάλλουν στην εμφάνιση και επιδείνωση του νοσήματος αυτού. Αν πάντως ανατρέξουμε σε παλαιότερα συγγράμματα δερματολογίας, θα βλέπαμε ότι περιγράφεται παντού, ως άκνησμο νόσημα, δηλαδή δεν κάνει κνησμό, παρόλα αυτά η πράξη μάς λέει ότι πολλοί ασθενείς σήμερα παραπονιούνται για φαγούρα, άλλοι έντονη, άλλοι λιγότερο. Και ενδεχομένως αυτό καταδεικνύει τη συσχέτιση με το στρες. Ίσως οι άνθρωποι σήμερα έχουν πιο πολύ στρες και επομένως παρουσιάζουν πιο εύκολα αυτό τον κνησμό. Η ψωρίαση κάνει ένα εξάνθημα χαρακτηριστικό, εντοπιζόμενο σε συγκεκριμένες θέσεις, συνήθως είναι στον αγκώνα, στο τριχωτό της κεφαλής, στα γόνατα».
Όσον αφορά τα περιστατικά της ψωρίασης στην Ελλάδα ο κ. Ρηγόπουλος τονίζει: «Δεν ξέρω αν έχουν αυξηθεί ως πραγματικά περιστατικά, ή αν όλη αυτή την καμπάνια που κάνουμε εμείς οι δερματολόγοι, η Δερματολογική Εταιρεία, με τη βοήθεια τη δική σας τα τελευταία χρόνια, έχει ωθήσει τον ασθενή να βγει από το σπίτι του και να αναζητήσει βοήθεια. Είναι πολύ σημαντικό που καταδεικνύουμε στον ασθενή ότι υπάρχει αυτή η ασθένεια, και κυρίως ότι δεν αποτελεί κοινωνικό στίγμα και ότι μπορεί να βρει βοήθεια. Ίσως με αυτή την έννοια έχουν αυξηθεί τα περιστατικά. Επί της ουσίας έχουν εμφανιστεί τα περιστατικά, γιατί στο παρελθόν, δεν το επικοινωνούσαν, ντρεπόντουσαν ή το θεωρούσαν ανίατο. Και βέβαια σήμερα υπάρχουν πολλά σύγχρονα φάρμακα και δυνατότητες θεραπευτικής παρέμβασης. Να ξεκαθαρίσω όμως σε αυτό το σημείο, ότι δεν έχουμε κανένα φάρμακο ίασης. Υπάρχει έλεγχος του νοσήματος. Ο ασθενής γίνεται εκατό τις εκατό καλά, με πολλά νέα φάρμακα, αλλά όμως ή ψωρίαση υπάρχει. Δηλαδή ο ασθενής αν διακόψει τη θεραπεία, κάποια στιγμή, η νόσος θα επανέλθει».
Στρες και μελάνωμα
Σύμφωνα με τον κ. Ρηγόπουλο, υπάρχουν κάποιες μελέτες οι οποίες συνδέουν, με ένα περίπλοκο μηχανισμό, το στρες με την αύξηση κινδύνου να αναπτυχθεί μελάνωμα, σε κάποιες περιπτώσεις. «Δεν σημαίνει όμως ότι όποιος έχει στρες ότι θα παρουσιάσει μελάνωμα. Αλλά φαίνεται να αποτελεί έναν επιβαρυντικό παράγοντα. Επίσης υπάρχουν νεότερες μελέτες, οι οποίες συσχετίζουν την εμφάνιση μελάσματος (πανάδες) με το στρες».
Σε κάθε περίπτωση ο διακεκριμένος δερματολόγος προτείνει στους ασθενείς να μη διστάζουν να ζητάνε βοήθεια από τον ειδικό γιατρό, για την καταπολέμηση του στρες, εν προκειμένω από τον ψυχίατρο ή από τον ψυχολόγο και προτρέπει τον κόσμο να δεχτεί ότι είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και ανάγκη.
Πηγή
