Στη Μονή που είναι γνωστή για το Ιεροδιδασκαλείο της και για τους σπάνιους θρησκευτικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς...
Όμως προ αρκετών δεκαετιών, το Μοναστήρι, μεσουρανούσε χάρη στην εκμετάλλευση της μεγάλης περιουσίας που διαθέτει.
Το μαρτυρούν τα δεκάδες ερημωμένα, σήμερα, κτίρια, που χρησιμοποιούνται για τη στέγαση των ζώων, για την αποθήκευση των καρπών της γης, για το γάλα, το τυρί και το βούτυρο...
Είναι όλα αυτά που με το πέρασμα του χρόνου εγκαταλείφθηκαν. Είναι η γη που κάποτε έσφυζε από ζωή, αλλά σήμερα έχει καλυφθεί από δέντρα και χορτάρια...
Μπορεί η εικόνα αυτή να αναστραφεί; Το εγχείρημα σίγουρα είναι δύσκολο. Απαιτεί χρόνο, χρήματα, κυρίως όμως θέλει μεράκι.
Και το τελευταίο όχι απλά υπάρχει, αλλά περισσεύει κιόλας!
Προ ημερών ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος ξεδίπλωσε το όραμά του για την αναγέννηση της μοναστηριακής περιουσίας και μαζί της ελληνικής υπαίθρου, στον Αναπληρωτή Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μάρκο Μπόλαρη.
Και το όραμα αυτό συνοψίζεται στην αξιοποίηση της μοναστηριακής περιουσίας με την ίδρυση και λειτουργία κτηνοτροφικών μονάδων με αυτόχθονες φυλές, την αξιοποίηση του γάλακτος, την φύτευση αμπελώνων κι άλλων...
Με τον τρόπο αυτό, μπορεί να γίνει ένα καθοριστικό βήμα για την αναγέννηση της ελληνικής υπαίθρου..
Την τύχη άλλωστε που επί δεκαετίες είχε η μοναστηριακή περιουσία –να αφεθεί στην ερήμωση- είχε και το μεγαλύτερο μέρος της Ηπειρωτικής υπαίθρου.
Το όραμα του Μητροπολίτη Ιωαννίνων δεν αποτελεί σχέδιο επί χάρτου... Αρχίζει να παίρνει σάρκα κι οστά...
Κυριακή μεσημέρι..
Στην ιστορική Μονή Βελλάς, φτάνουν τρεις νταλίκες με κατσίκες. Η αρχή έχει γίνει.
Χίλιες περίπου γίδες αποτελούν τη βάση για να χτιστεί το καινούριο.
Μεγαλωμένες στις πλαγιές του Γράμμου, στο Καλαμάκι της Θεσσαλίας τους χειμώνες, στην Αετομηλίτσα τα καλοκαίρια, βρίσκονται πλέον στη Μονή Βελλάς κι αρχίζουν να ζωντανεύουν έναν τόπο που από χρόνια έμοιαζε νεκρός!
Η άφιξη του κοπαδιού ήταν πραγματική ιεροτελεστία... Όπως άλλωστε σημείωσε ο μέχρι τώρα ιδιοκτήτης του Ιωάννης Μούρτος, χρειάζονταν χρόνος για τον εγκλιματισμό των ζώων με το νέο τόπο και τα νέα πρόσωπα.
Μαζί του όλη η οικογένεια... Με συγκίνηση...
Και κει ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος, ο οποίος –πράγμα σπάνιο- ήταν ο πρώτος που έσπευσε να ασχοληθεί με το κοπάδι..
Να μιλήσει στα ζώα, σαν καλωσόρισμα, να τα περιποιηθεί, να τα οδηγήσει στα λιβάδια.
Το πρώτο πετραδάκι λοιπόν για να γεννηθεί κάτι καινούριο έχει μπει... Και η αρχή μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά αποτελεί το ήμισυ του παντός!
