Με δυο λογιών αλεύρι: Μπορούμε να προσθέσουμε στο σταρένιο αλεύρι μια ποσότητα καλαμποκίσιο ή αλεύρι βρόμης (ή άλλο της αρεσκείας μας) σε αναλογία 3 προς 1 (σταρένιο προς το άλλο άλευρο) ή εξ ημισείας, για να γίνει πιο τραγανή ή ζύμη.
Μαγιά ξερή: Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και αποξηραμένη μαγιά, με την προϋπόθεση να διαλύσουμε σε ελάχιστο νερό (χλιαρό, όχι ζεστό ούτε κρύο).
«Εμπλουτισμένη» ζύμη: Μπορούμε να προσθέσουμε στο ζυμάρι φρέσκα ή αποξηραμένη μυρωδικά, όπως ρίγανη, θυμάρι, βασιλικό, για να του δώσουμε χαρακτήρα. Ακόμη, ένα κουταλάκι πελτέ ντομάτας, 100 γρ. βρασμένο και πολτοποιημένο σπανάκι, 1 κουτ. σούπας πέστο μυρωδικών ή τριμμένο τυρί κάνουν τη βάση της πίτσας πιο ενδιαφέρουσα. Πειραματιζόμαστε με τις γεύσεις για να βρούμε ποια μας ταιριάζει περισσότερο.
Τραγανό φύλλο: Είτε θελήσουμε να ανοίξουμε το φύλλο με τον πλάστη είτε με τα δάχτυλα, μπορούμε να πασπαλίσουμε τον πάγκο -αντί με σταρένιο αλεύρι- με καλαμποκάλευρο ή σιμιγδάλι, γιατί θα δώσει στη βάση ελαφρώς τραγανή υφή.
Αφράτη ή τραγανή. Το πάχος της ζύμης και ο χρόνος ψησίματος κάνουν το ίδιο ζυμάρι να διαφέρει σε υφή κατά περίπτωση· γίνεται από πολύ τραγανό μέχρι αφράτο. Οσο πιο λεπτό είναι το φύλλο της ζύμης, τόσο πιο κρουστό θα γίνει. Αντίθετα, η ζύμη με πάχος μεγαλύτερο από 1 εκ. θα γίνει πιο αφράτη, χρειάζεται ωστόσο περισσότερο ψήσιμο.
