«Το τελευταίο διάστημα, επειδή μέναμε και πολύ κοντά με τον Σάκη, ήμουν συνέχεια στο σπίτι του. Ο Σάκης, όταν αρρώστησε, ήθελε να το αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όπου κατά τη γνώμη του ήταν να έχει κάθε βράδυ σπίτι του αγαπημένους του ανθρώπους και φίλους, να γελάμε, να περνάμε όμορφα, να θυμόμαστε ιστορίες. Και με αυτή την έννοια αισθάνομαι ότι έκανα ότι μπορούσα.
Ήμουν πολύ κοντά του μέχρι το τέλος. Κατά τ’ άλλα ο Σάκης ήταν μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση. Νομίζω ότι είναι από τα πολύ σπάνια πλάσματα που έχω συναντήσει σε αυτόν τον χώρο. Αυτό το έλεγα και όταν ο Σάκης ήταν κοντά μας. Δεν το λέω τώρα επειδή έχει φύγει. Και όσοι τον είχαν γνωρίσει και τον ξέρανε προσωπικά, καταλαβαίνουν απόλυτα τι εννοώ».