1: Ο καφές με γάλα δεν είναι καφές. Βρείτε άλλο όνομα να τον λέτε, γαλομπούρεκο ξέρω ‘γω, άσπρη αηδία, δεν έχει σημασία.
2: Η ζάχαρη, ναι, αλλοιώνει σίγουρα την γεύση του καφέ, μόνο που το γάλα την εξαφανίζει.
3: Δεν θα σας πούμε φλούφληδες αν δεν αντέχετε να πιείτε σκέτο καφέ. Απλώς σταματήστε να χαρακτηρίζετε οποιαδήποτε άλλη απόχρωση στο φλυτζάνι πλην της σκούρας καφέ/μαύρης «καφέ». Δεν είναι.
4: Όντως, πολλοί βάζαμε αρκετό γάλα στον καφέ μας (και κουταλιές της σούπας ζάχαρη, καμιά φορά) κάποτε. Μόνο που ήμασταν στο γυμνάσιο. Και δικαιολογούμαστε που δεν ξέραμε.
5: Το να ρίχνεις γάλα στον καφέ είναι σαν να ανακατεύεις μια υπέροχη μακαρονάδα με κιμά, με μπάμιες. Θα το έκανες ποτέ έχοντας σώας τας φρένας;
6: Θυμάστε τότε που βάζατε νες καφέ -στη μύτη του κουταλιού- στο γάλα σας, για να νοστιμίσει; Ε, εκεί έπρεπε να μείνετε.
7: Όχι, δεν πίνετε «καφέ με γάλα», ούτε «γάλα με καφέ». Πίνετε κάτι που δεν αξίζει καν να λέγεται «ρόφημα».
8: Καλά, εννοείται ότι και η στέβια, οι ζαχαρίνες στον καφέ κ.ο.κ. είναι mega-γραφικότητες, το γάλα όμως είναι αυτό που (θα όφειλε να) κάνει τη διαφορά ανάμεσα στην απλή φυλάκιση και την απομόνωση.
9: Δεν υπάρχει «λίγο γάλα» ή «μια σταλίτσα μωρέ, γιατί είναι πολύ δυνατός». Μία σταγόνα αρκεί για να περάσεις στην άλλη πλευρά.
10: Εσείς, ειδικά εσείς, που τολμάτε να ρίξετε γάλα ακόμα και στον ελληνικό, πρέπει να αποκλειστείτε από τα καφέ όπου γης. Τι γράφει το διαβατήριό σου κύριε; Ελληνικός με γάλα; Δεν μπαίνεις! ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙΣ!
