- Πήραν εξιτήριο από το νοσοκομείο κι έφυγαν για… συνέντευξη Τύπου
- Πως περιέγραψαν τις στιγμές μέσα στη σπηλιά όπου εγκλωβίστηκαν στις 23 Ιουνίου
- Δεν είχαν αποκαλύψει στους γονείς τους ότι θα πήγαιναν στη σπηλιά - Αισθάνονται τύψεις για το θάνατο του δύτη Σαμάν Κουνάν
- Έπαιζαν κουτσό και προσπαθούσαν να σκάψουν για να βρουν διέξοδο στις ημέρες έως να τους βρουν!
- Ελεγχόμενες από τη χούντα οι ερωτήσεις που δέχτηκαν, προσκύνησαν πορτρέτο του βασιλιά στο τέλος
Φορώντας τις εμφανίσεις των «Αγριόχοιρων», της ομάδας όπου παίζουν ποδόσφαιρο και με τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, τα 12 παιδιά και ο προπονητής τους που συγκίνησαν τους πάντες στην Ταϊλάνδη με την περιπέτειά τους στο σπήλαιο Ταμ Λουάνγκ, έκαναν σήμερα (18.07.2018) την πρώτη τους δημόσια εμφάνιση.
Λίγη ώρα πριν εμφανιστούν σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο για τη συνέντευξη Τύπου (σ.σ. οι ερωτήσεις είχαν ήδη τεθεί και… εγκριθεί από τη χούντα), τα παιδιά και ο 25χρονος προπονητής τους είχαν πάρει εξιτήριο από το νοσοκομείο. Εκεί βρίσκονταν, σε καραντίνα, από την ημέρα που όλοι τους βγήκαν σώοι από τη σπηλιά. Είχαν εγκλωβιστεί εκεί στις 23 Ιουνίου, όταν αποφάσισαν να πάνε εκδρομή μετά την προπόνηση. Τα ίχνη τους χάθηκαν έως τις 2 Ιουλίου, όταν τους βρήκαν οι Βρετανοί δύτες και άρχισε ο αγώνας δρόμου για την επικίνδυνη επιχείρηση διάσωσης.
Μια επιχείρηση που άφησε πίσω της δάκρυα χαράς για τον απεγκλωβισμό των παιδιών και δάκρυα λύπης για τον έμπειρο βετεράνο δύτη Σαμάν Κουνάν, που έχασε τη ζωή του ενώ οι αρχές αναζητούσαν τρόπο να σώσουν τα παιδιά.
Πέρασαν 17 μέρες αγωνίας, από τις 23 Ιουνίου όταν η βροχή από τους μουσώνες, εγκλώβισε τα παιδιά και τον προπονητή τους στο σπήλαιο, στη βόρεια Ταϊλάνδη, μέχρι τη διάσωσή τους. Πλέον, όλοι τους είναι ελεύθεροι και κυρίως υγιείς για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και στις αγκαλιές των οικογενειών τους.
Όπως αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, τα περισσότερα από τα 12 παιδιά που εγκλωβίστηκαν στο σπήλαιο ήξεραν κολύμπι, άλλα περισσότερο κι άλλα λιγότερο. Αυτό αποκάλυψε ο 25χρονος προπονητής τους, ο άνθρωπος που για πολλούς ήταν εκείνος που τα κράτησε ζωντανά μέχρι να τους βρουν οι δύτες.
Η δύναμη ή αντίθετα η αδυναμία των παιδιών δεν καθόρισε τη σειρά με την οποία βγήκαν από το σπήλαιο τα 12 παιδιά, είπε ο προπονητής τους. Τα παιδιά δεν έκρυψαν πως νιώθουν τύψεις για το θάνατο του Κουβάν. Ο 25χρονος αποκάλυψε επίσης ότι τα παιδιά θα χειροτονηθούν βουδιστές μοναχοί στη μνήμη του πρώην δύτη της Επίλεκτης Μονάδας SEAL του Ναυτικού της Ταϊλάνδης ο οποίος έχασε τη ζωή του στη διάρκεια της επιχείρησης διάσωσης.
Ο 14χρονος Αντούλ Σαμ-Ον ήταν το αγόρι που συνέβαλε τα μέγιστα στη συνεννόηση των παιδιών με τους διασώστες τους. Ήταν εκείνος που γνώριζε αγγλικά (μεταξύ άλλων) και μπορούσε να μεταφέρει όσα ήθελαν να πουν οι συμπαίκτες του. Ένα παιδί η προσωπική ιστορία του οποίου συγκίνησε τους πάντες όταν αποκαλύφθηκε. Ένα μικρό αγόρι που μόλις στα επτά του χρόνια έγινε μετανάστης, αφήνοντας την οικογένειά του στη Μιανμάρ για να βρει καλύτερη εκπαίδευση στην Ταϊλάνδη.
Όπως είπε, όταν είδε τους Βρετανούς δύτες, αρχικά δεν μπορούσε να το πιστέψει! «Νομίζαμε πως δεν ήταν αλήθεια στην αρχή, φοβόμασταν πως θα μας προσπεράσουν Έτσι τους είπα «γειά». Άκουσα ένα «γειά» αλλά στην αρχή δεν τον έβλεπα. Τους ακούσαμε γιατί βγήκαν από το νερό και κάτι συζητούσαν. Νομίζαμε ότι ήταν Ταϊλανδοί αλλά όταν βγήκαν κατάλαβα πως ήταν Άγγλοι. Έτσι, τους είπα γεια. Ήταν μαγικό. Ήμουν σοκαρισμένος. Χρειάστηκε να σκεφτώ όταν ρώτησε «πως είστε;» και είπα «είμαστε καλά»», τόνισε ο 14χρονος!
Τα παιδιά αποκάλυψαν ότι έπαιζαν κουτσό και προσπάθησαν να σκάψουν για να βρουν τρόπο να βγουν από το σπήλαιο, τις ημέρες που μεσολάβησαν έως ότου να τους εντοπίσουν οι διασώστες! Αρχικά, όπως είπε ο προπονητής τους, δεν φοβήθηκαν. Πίστεψαν ότι το νερό θα υποχωρούσε την επόμενη μέρα και πως θα έφταναν οι διασώστες. Όταν συνειδητοποίησαν πως κάτι τέτοιο δεν επρόκειτο να γίνει, ο προπονητής ανέθεσε στα παιδιά βάρδιες για να αρχίσουν να σκάβουν ώστε να βρουν τρόπο να βγουν. Τότε, ο Εκαπόλ συμβούλευσε τα παιδιά αποφύγουν τις πολλές κινήσεις, να ξεκουράζονται και να διαλογίζονται.
Ο φόβος και το νερό από τους σταλακτίτες
«Φοβόμουν ότι δεν θα επέστρεφα στο σπίτι μου, ότι θα με μάλωνε η μητέρα μου», είπε ένα άλλο παιδί. Ένα άλλος πιτσιρικάς αποκάλυψε ότι ο φόβος του ήταν πως δεν προλάβαινε να τελειώσει εγκαίρως τα… μαθήματά του! «Πίναμε νερό μόνο από τους σταλακτίτες», είπε από την πλευρά του ο 15χρονος Πορντσάι Καμλουάν διευκρινίζοντας ότι επί εννέα ημέρες τα παιδιά και ο προπονητής τους δεν έτρωγαν τίποτα και έπιναν το νερό της βροχής.
Ένα από τα αγόρια αποκάλυψε ότι φανταζόταν… τηγανιτό ρύζι για να μπορεί να ξεγελά την πείνα του. Η πείνα, είπαν, άρχισε να τους επηρεάζει μετά από δυο μέρες. 10 μέρες μετά τον εγκλωβισμό τους, ένιωθαν πολύ αδύναμα και χωρίς ενέργεια. Το μικρότερο από τα αγόρια είπε: «Ένιωθα πολύ πεινασμένος, δεν είχα ενέργεια. Όταν ήμουν πολύ πεινασμένος, προσπαθούσα να μη σκέφτομαι το φαγητό».
Τα 12 παιδιά, μετά την παραμονή τους στο νοσοκομείο, έχουν πάρει κατά μέσον όρο τρία κιλά, ενώ τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων στις οποίες υποβλήθηκαν ήταν «καλά» , σύμφωνα με τον διευθυντή του νοσοκομείου όπου νοσηλεύονταν.
Ο διευθυντής του νοσοκομείου είπε, επίσης, ότι η ποδοσφαιρική ομάδα συμμετείχε σε «ασκήσεις καλλιέργειας αυτοπεποίθησης» την τελευταία τους βραδιά στο νοσοκομείο.
