επιλογές του με κριτική ματιά. O Mark Altrogge είναι μπαμπάς και ιερωμένος, πατέρας πέντε παιδιών και πολλών εγγονιών που ολοένα αυξάνονται. Υπογράφει το παρακάτω κείμενο, που -αν μας ρωτάτε- δεν θα μπορούσε να είναι ρεαλιστικότερο:
«Τα παιδιά μου είναι πλέον ενήλικες και κάποια απ’ αυτά έχουν δικά τους παιδιά. Περνάμε πολύ καλά όλοι μαζί κι έχω πολλές υπέροχες αναμνήσεις απ’ την ανατροφή τους. Αν σκεφτώ καλά όμως, ξέρω ότι θα είχα κάνει πολλά πράγματα διαφορετικά αν τα μεγάλωνα ξανά απ’ την αρχή. Μοιράζομαι όσα θα ‘κανα αλλιώς σήμερα, με την ελπίδα να ωφεληθούν οι νέοι γονείς και να μην κάνουν κάνουν κάποια απ’ τα λάθη που έκανα εγώ.
Δεν θα προσπαθούσα τόσο έντονα να περιορίσω κάθε πιθανή κακή επιρροή
Εννοείται πως οι γονείς πρέπει να προσπαθούν να προσέχουν σε τι καταστάσεις και επιρροές εκθέτουν τα παιδιά τους, αλλά έχουμε όλοι την τάση να γινόμαστε υπερπροστατευτικοί. Εμείς απαγορεύσαμε στα παιδιά μας να παίζουν κάποια σπορ θεωρώντας τα επικίνδυνα, δεν τα αφήναμε να πηγαίνουν για κάλαντα γιατί φοβόμασταν μην πάθουν τίποτα και δεν τους επιτρέπαμε να βλέπουν κάποια παιδικά γιατί δεν εγκρίναμε το ποιόν των χαρακτήρων τους. Τώρα πια καταλαβαίνω, ότι μπορείς να βάλεις τα παιδιά σου μέσα σε γυάλα και να μην είσαι ούτε τότε σίγουρος τι θα τους συμβεί.
Θα προσπαθούσα να αντιδράω πιο ήπια όταν μου εξομολογούνταν κάτι κακό που είχαν κάνει
Παρά το ότι προσπαθούσα να μοιάζω έκπληκτος όταν κάποιο απ’ τα παιδιά μου εξομολογούνταν ένα λάθος τους, υπήρξαν φορές που έδειξα την αποδοκιμασία ή τη στεναχώρια μου κι αυτό, είμαι βέβαιος ότι δεν τα βοήθησε καθόλου να μου ανοιχτούν την επόμενη φορά.
Δεν θα τα πίεζα τόσο πολύ για ζητήματα τύπων
Είναι πολύ σημαντικό να μάθουν τα παιδιά να λένε «ευχαριστώ» και «παρακαλώ», αλλά επέμεινα και τα πίεζα πάρα πολύ να ‘ναι τυπικά και ευγενικά συνεχώς. Όταν τρώγαμε συνεχώς τους έλεγα να τρώνε πιο πολιτισμένα, για παράδειγμα… Υπερβολές.
Θα προσπαθούσα να είμαι πιο ενθαρρυντικός
Προσπάθησα και τότε να τα ενθαρρύνω, αλλά πιστεύω ότι υποσυνείδητα, τελικά, περισσότερο τα διόρθωνα παρά τα βοηθούσα. Τώρα θα προσπαθούσα να κάνω το αντίθετο.
Θα προσπαθούσα περισσότερο να μπω στη θέση τους όταν ήταν στην εφηβεία
Υπήρξαν στιγμές που τα παιδιά μου ως έφηβοι περνούσαν πολύ δύσκολες και επώδυνες φάσεις. Εγώ τότε βιαζόμουν να δώσω πνευματώδεις και σοφές συμβουλές, αντί να προσπαθήσω να τα καταλάβω και να μπω στη θέση τους.
Δεν θα περίμενα απ’ τα παιδιά μου ν’ αλλάξουν συμπεριφορά απ’ τη μία μέρα στην άλλη
Ακόμα και τώρα που μεγάλωσα δεν μπορώ να αλλάξω τη συμπεριφορά μου εύκολα κι όμως, είχα την απαίτηση απ’ τα παιδιά μου να κάνουν αυτήν την αλλαγή στο άψε-σβήσε. Δεν θα ήμουν έτσι τώρα (ελπίζω). Ήθελα να δω τους καρπούς των κόπων μου άμεσα, ήθελα να τα δω να ωριμάζουν πολύ νωρίς.
Δεν θα κατέκρινα τόσο τους άλλους γονείς
Όταν έβλεπα κάποιον άλλον γονιό να αντιμετωπίζει προβλήματα με το παιδί του, σκεφτόμουν ότι κάτι έχει κάνει λάθος. Αργότερα, κατάλαβα από πρώτο χέρι πόσο άδικο είναι αυτό, όταν αντιμετώπισα ο ίδιος αντίστοιχα προβλήματα με ένα απ’ τα παιδιά μου.»
