δύο κούκλες που μοιάζουν με πραγματικά μωρά, καθώς θεωρεί ότι συνέβαλαν στο να ξεπεράσει την κατάθλιψη και το μετατραυματικό στρες.
Η ίδια πιστεύει ότι χωρίς αυτές τις κούκλες θα ήταν ήδη νεκρή αφενός γιατί κακοποιήθηκε ως παιδί, αφετέρου γιατί έχει δύο κανονικά μωρά τα οποία υιοθετήθηκαν, χωρίς να είναι η επιθυμία της. Οι κούκλες που έχει αγοράσει μοιάζουν με κανονικά μωρά και είναι σαν ζωντανές.
«Καταλαβαίνω εντελώς και τις άλλες γυναίκες και πώς αυτές οι κούκλες βοηθούν να ανακτήσεις τη χαμένη ψυχολογία σου λόγω της απώλειας. Χωρίς τις κούκλες μου, η ανάκαμψή μου θα είχε σταματήσει και θα ήμουν σαν νεκρή, σαν ζόμπι. Οι κούκλες μου ή αλλιώς τα «μωρά» μού έδωσαν ένα λόγο για να ζω και με βοήθησαν να κόψω τα φάρμακά μου, από τα 30 χάπια που έπαιρνα την ημέρα, στα επτά», λέει η ίδια.
Σκοπός της είναι, μάλιστα, να διαδώσει ότι οι συγκεκριμένες κούκλες μπορούν να γίνουν μέρος μιας ταχείας διαδικασίας ανάκαμψης της υγείας και της ψυχολογίας των ανθρώπων που έχουν χάσει ένα παιδί από αποβολή, πρόωρο θάνατο ή υιοθεσία. Η ίδια αποκαλύπτει ότι έχουν αλλάξει τη ζωή της και ότι τα δύο κανονικά της παιδιά δόθηκαν για υιοθεσία λόγω των δικών της σοβαρών ψυχικών προβλημάτων που δεν κατάφερε να θεραπεύσει. Ωστόσο αυτό την οδήγησε στην κατάθλιψη και στην επιδείνωση της κατάστασής της.
Τα πράγματα άρχισαν να βελτιώνονται όταν πήρε τις κούκλες που μοιάζουν με μωρά και τους συμπεριφέρεται όπως ακριβώς θα έκανε σε κανονικά παιδιά. Ξοδεύει αρκετά χρήματα για μωρουδιακά πράγματα και ρούχα και σκοπεύει να κάνει το ίδιο πράγμα για το υπόλοιπο της ζωής της.
