«Οι άνδρες κοιμούνται με τη Τζίλντα και ξυπνούν μαζί μου»

Όταν η Ρίτα Χέιγουορθ φορούσε το μαύρο στράπλες φόρεμα του σχεδιαστή της εποχής...
Ζαν Λουίς και ετοιμαζόταν να γυρίσει την περίφημη σκηνή στριπτίζ, τραγουδώντας το Put the blame on mame, δεν μπορούσε να προβλέψει ότι εκείνες οι στιγμές, θα έγραφαν ιστορία.

Η πληθωρική, σαγηνευτική και μυστηριώδης Τζίλντα, που κουνούσε αισθησιακά το κορμί της μέσα στο μαύρο σατέν και υποσχόταν ταυτόχρονα τον παράδεισο και την κόλαση με ένα βλέμμα, έμελλε να αποτελέσει το πρότυπο ερωτικής φαντασίωσης, αλλά και σε ακαδημαϊκό επίπεδο, το πρότυπο της κινηματογραφικής femme fatale.

Η ταινία Τζίλντα (1946), σημάδεψε το απόγειο της καριέρας της, που θα επισφράγιζε η Κυρία απ΄τη Σανγκάη, που γύρισε αμέσως μετά. Έκτοτε, τίποτα από όσα έκανε δεν έφτασε στο ίδιο επίπεδο φήμης και αποθέωσης.


Την εποχή της Τζίλντα, η Ρίτα Χέιγουορθ ήταν η απόλυτη γυναίκα του Χόλιγουντ. Όμως εκείνη, δεν ένιωθε καθόλου μα καθόλου έτσι. Είχε χάσει την πραγματική της ταυτότητα.

Στην προσωπική της ζωή, η Χέιγουορθ ήταν κλειστή, υποτονική και συνεσταλμένη. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μαργκαρίτα Κάρμεν Κανσίνο και ήταν κόρη ενός χορευτή και μιας ηθοποιού. Γεννημένη στη Νέα Υόρκη το 1918, είδε τη ζωή της να αλλάζει όταν ο ιδιοκτήτης της Columbia Pictures την πρόσεξε σε μια ταινία στα 17 της.

Έκτοτε, τη μεταμόρφωσαν σε σταρ. Άλλαξε το όνομά της σε Χέιγουορθ, έβαψε τα μαλλιά της κόκκινα και ανέβασε τη γραμμή των μαλλιών της με ηλεκτρόλυση, ανοίγοντας το μέτωπό της. Εμφανίστηκε δίπλα στους Κάρι Γκραντ, Γκλεν Φόρντ και Φρεντ Ασταίρ και ο δεύτερος γάμος της ήταν με το σκηνοθέτη Όρσον Γουέλς, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.

Το 1941 πόζαρε στο κρεβάτι για το εξώφυλλο του περιοδικού Life, το οποίο μένει μέχρι και σήμερα ένα από τα διασημότερα εξώφυλλα στην ιστορία. Αμέτρητοι στρατιώτες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχαν μαζί τους αυτή τη φωτογραφία της.

Όμως η ίδια υπέφερε. Μετά τη Τζίλντα, εγκλωβίστηκε δια παντός σε ένα ρόλο που ήταν μακριά από την προσωπικότητά της. Κάποτε, είχε πει: «Οι άνδρες κοιμούνται με τη Τζίλντα και ξυπνούν με εμένα». Είναι ιδιαίτερα θλιβερό ότι αυτή η φράση, εγγράφηκε ως η πιο χαρακτηριστική της.

Δεν είναι λίγες οι πηγές που υποστηρίζουν ότι μια αντίστοιχη «κατάρα» βάραινε και τη Μέριλιν Μονρό. Το απόλυτο σύμβολο του ερωτισμού, ασφυκτιούσε μέσα στην υπερσεξουαλικοποιημένη εικόνα του, νιώθωντας διαρκώς την πίεση να ανταποκριθεί στις συγκεκριμένες προσδοκίες.

Ο γάμος της με τον πρίγκιπα Άλι Χαν, που γνώρισε το 1948, της προσέφερε μια διέξοδο- δήλωσε τότε ότι εγκαταλείπει το Χόλιγουντ. Μετά από τέσσερα χρόνια, επέστρεψε στην Αμερική με την κόρη της και άλλο ένα διαζύγιο.

Έκτοτε, παντρεύτηκε άλλες δύο φορές και δεν κατάφερε ποτέ να κάνει την επάνοδο που επιθυμούσε. Απέκτησε εξάρτηση από το αλκοόλ και εμφάνισε συμπτώματα Αλτσχάιμερ πριν καν κλείσει τα 50. Η πιο επιθυμητή κοκκινομάλλα του Χόλιγουντ πέθανε το 1987 σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Ήταν 68 ετών.
Πηγή