Αν δεν ξεκαθαρίσει ο ορίζοντας για τον ιταλικό προϋπολογισμό, δεν πρόκειται να μειωθούν οι...
πιέσεις που εμποδίζουν να ανοίξει ένα παράθυρο έκδοσης για τα ελληνικά ομόλογα.
Και αυτό δεν πρόκειται να γίνει πριν από το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτώβρη, όταν θα κατατεθεί το σχέδιό του – όπως και το αντίστοιχο σχέδιο του ελληνικού προϋπολογισμού – στην Κομισιόν.
Οι πιέσεις στα ιταλικά ομόλογα εξακολουθούν να αυξομειώνονται όσο οι αγορές αμφιβάλουν για τις προθέσεις της ιταλικής κυβέρνησης και όσο στο διεθνές περιβάλλον κυριαρχεί ολοένα και περισσότερο η απόσυρση κεφαλαίων από τις περιοχές υψηλού ρίσκου.
Οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων έχουν κυριολεκτικά "δεθεί” με ένα περιθώριο που κινείται στις 115 – 118 μονάδες βάσης στα αντίστοιχα ιταλικά ομόλογα, παρά το γεγονός ότι βραχυμεσοπρόθεσμα το ελληνικό χρέος δεν παρουσιάζει ουσιαστικά τον παραμικρό κίνδυνο.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών που εμπλέκονται στην αγορά ομολόγων η εικόνα αυτή αναμένεται να βελτιωθεί εν μέρει όταν ξεκαθαρισθεί το πώς και πότε θα αρχίσει η εφαρμογή των μέτρων της περαιτέρω μεσοπρόθεσμης ελάφρυνσης του χρέους σύμφωνα με την απόφαση της 22ας Ιουνίου.
Ήδη κάποιες αποφάσεις έχουν διαμορφωθεί (στη χθεσινή συνάντηση του EWG), όσον αφορά την επιστροφή κερδών από τα ANFAs και SMPs στο ελληνικό δημόσιο στο τέλος του έτους, αλλά η ενεργοποίηση των μέτρων περαιτέρω επιμήκυνσης του δανείου από τον EFSF, αναμένεται να περιορίσει ακόμα περισσότερο την "απόσταση” μεταξύ των ιταλικών και των ελληνικών αποδόσεων.
Η εικόνα όμως θα αρχίσει να αποκρυσταλλώνεται μετά τις 15 Οκτωβρίου όταν μαζί με τον ιταλικό θα κατατεθεί στην Κομισιόν και το σχέδιο του ελληνικού προϋπολογισμού όπως προβλέπει ο κοινοτικός κανονισμός για τις χώρες - μέλη της Ε.Ε.
Εκεί και σύμφωνα με τον "ρεαλισμό” των προβλεπόμενων μεγεθών θα εκτιμηθεί η δυνατότητα κάλυψης – ή υπερκάλυψης σύμφωνα με το ΥΠΟΙΚ – των στόχων που έχουν τεθεί για το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% του ΑΕΠ.
Ουσιαστικά μετά τις 15 Οκτώβρη θα αρχίσει να διαφαίνεται η δυνατότητα να κινηθεί ο ΟΔΔΗΧ στην κατεύθυνση της προετοιμασίας μία έκδοσης επταετούς ή δεκαετούς ομολόγου πριν από το τέλος του έτους με όρους που να εμπεδώνουν την ομαλή επιστροφή στην αναχρηματοδότηση του χρέους από τις αγορές.
Προς το παρόν όμως η Ελλάδα και το χρέος της – παρά τη βραχυμεσοπρόθεσμη διασφάλισή του με τη συμφωνία της 22ας Ιουνίου – εξακολουθεί να συμπιέζεται από την κρίση αφενός στην Ιταλία και αφετέρου στην Τουρκία. Και αυτή η πίεση αποτυπώνεται στην αβέβαιη ταλάντευση των ομολογιακών αποδόσεων.
Πηγή
