Αρθρογράφου -Σχολιογράφου
Όσο και αν δεν μου αρέσει η εισαγωγή και η τηλοψία των τουρκοσήριαλς, θα πρέπει να ομολογήσω ότι είναι καλοπαιγμένα...
Εμείς ζούμε με τις αναμνήσεις του παλιού, καλού ελληνικού κινηματογράφου, την προγονοπληξία, τα κατορθώματα των Αρχαιοελλήνων. Ελλείψει νεοελληνικών επιτευγμάτων (και στον τομέα του θεάματος) και ανταγωνιστικότητας με τους εξ Ανατολών γείτονες, κάποιοι προχωρημένοι εγκέφαλοι συνέλαβαν μια ασύλληπτη ιδέα:
Να χρησιμοποιήσουν τα μεγάλα μέσα / όπλα προκειμένου να παρουσιάσουν /παίξουν μια παράσταση εντυπωσιασμού. Σκέφτηκαν να μην χρησιμοποιήσουν μέτριους ηθοποιούς, αλλά τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ως πρωταγωνιστή (!).
Να αναβιώσουν /μεταφέρουν στη μικρή οθόνη (σε πρώτη φάση;) το Ομηρικό Έπος της Οδύσσειας.
Ιδιοφυής -σατανική η ιδέα να ταυτιστεί η Οδύσσεια με την μνημονιακή περίοδο. Η "έξοδος" με την Ιθάκη. Ο Οδυσσέας με τον Πρωθυπουργό μας. Δυστυχώς -λόγω ακαταλληλότητας (κομπάρσων , σκηνοθετών, ηθοποιών, σεναριογράφου και πρωταγωνιστή) η παράσταση απέτυχε οικτρά. Η πλειονότητα των θεατών επανήλθε στην παρακολούθηση τούρκικων σειρών.
Γιατί όμως απέτυχε (και αυτή) η ... εθνική προσπάθεια;
Γιατί χρησιμοποιούνται - άγνωστο για πόσο ακόμη- τα "δικά μας" παιδιά του κομματικού συστήματος;
Δεν έφταναν οι "επιτυχίες" των Πρεσπών. Η απώλεια πατρότητας ακόμη και του Μακεδονικού μας χαλβά που τον χαλβάδιαζαν οι Σκοπιανοί και τώρα θα τον κάνουν δικό τους:(Βόρειο)Μακεδονικός χαλβάς. Τι πικρή (εθνική) γεύση αφήνει στο στόμα αλήθεια.
Δεν μας αρκούσε η υποθήκευση - για 99 μόνον χρόνια παρακαλώ - του εθνικού πλούτου της χώρας; Η επιτροπεία / εποπτεία , η -πιθανή- διευθέτηση του χρέους το 2060 ; Η ανοργανωσιά, η ολιγωρία, η ασυνεννοησία των αρμόδιων, που οδήγησε στην τραγωδία στο Μάτι.
Η ανησυχητική έκρηξη της εγκληματικότητας. Οι αποφυλακίσεις επικίνδυνων ατόμων. Οι "Συλλογικότητες", το κρατίδιο του Εξαρχιστάν στην καρδιά της Πρωτεύουσας.
Ό πόλεμος κατά της Θρησκείας και του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Η πρόθεση -όπως φημολογείται - ίδρυσης έδρας χυδαιογλωσσίας/ /χυδαιολογίας στο Πανεπιστήμιο και Υπουργείο χυδαιότητας, ώστε κάπου να βολευτούν μερικοί μελίρρυτοι φίλοι και υποστηρικτές του Αρχηγού. Δεν τους έφταναν όλες αυτές (και κάποιες άλλες) οι ... δάφνες; έπρεπε να ευτελίσουν και το Έπος; Θριαμβολογούν , παρά το ότι η "έξοδος - αποφυλάκιση" συνοδεύεται από την υποχρέωση - με ... "βραχιολάκι παρακολούθησης " να παρουσιάζονται στους "Ανωνύμους - Δανειστές " 4 φορές τον χρόνο;
Θα τους γυρίσει μπούμεραγκ η σύσταση για αποφυγή κατανάλωσης λωτών; Αν δεν φάνε λωτούς οι Έλληνες θα θυμηθούν τους προηγούμενους , αλλά και τα δικά του τετραετή πεπραγμένα.
Απορία: Δεν γνωρίζουν πως η Ιθάκη είναι το τέρμα του ταξιδιού που απέχει κάποιες δεκαετίες ακόμη. Τότε θα αλλάξει και το παρωνύμιο του "Μικρού 44χρονου Οδυσσέα". Θα λέγεται ... Λαέρτης!
Ούτε μια αναφορά (ονομαστικά), ένα ευχαριστώ δεν ακούστηκε για τους συντρόφους συνταξιδιώτες του τους ΑΝΕΛ. Αγνωμοσύνη. Οι τότε "Μνηστήρες" δεν γίνεται να ταυτιστούν με τους σημερινούς αντιπολιτευόμενους "Μνηστήρες της Εξουσίας" και φυσικά δεν πρέπει να εξοντωθούν. Αν -υποθετικά- πραγματοποιηθεί η πρόταση /απειλή του κομματάρχη Οδυσσέα", τότε μας περιμένουν άγριες φουρτούνες διχασμού. Μην το τολμήσει και αυτό.
ΥΓ Η πραγματική "Ημέρα Λύτρωσης" δεν είναι η ημέρα εξόδου από τα Μνημόνια. Ούτε οι επικείμενες προεκλογικές παροχές. Αλλά η ημέρα εκείνη που θα σταματήσει το παραμύθιασμα και η υποδαύλιση του εθνικού διχασμού!
