tromaktiko: Το Ένδοξο Έθνος

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Το Ένδοξο Έθνος



Σαν έθνος, έχουμε πολλές ιδιαιτερότητες. Πίνουμε και καπνίζουμε πιο πολύ από όλους. Δε σταματάμε στις διαβάσεις για τον πεζό και γενικά δε σηκώνουμε και πολλά, πολλά. Λες και οι ευρωπαίοι εταίροι μας, δε μας έχουν μελετήσει εδώ και χρόνια και δεν ξέρουν πώς να μας περνάνε το δικό τους, χωρίς να το καταλαβαίνουμε καν.
Μόνο εμείς είμαστε έξυπνοι σ’ αυτόν τον κόσμο. Φορτώσου λοιπόν τα δάνεια με τα μεγαλύτερα επιτόκια σε όλη την Ευρώπη και αν μπορείς κάνε το νταή. Πάρε και τα μπουζούκια και τα club, για εκτόνωση, και τη Δευτέρα, με τα μούτρα στη δουλειά, αν θέλεις το μεσημέρι να ταιριάζει το κλειδί στην πόρτα σου. «Άρτο και θεάματα» θέλει ο λαός για να μην αντιδρά λέγανε οι Ρωμαίοι. Σας θυμίζει κάτι; Μάλλον πρέπει να κόψουμε το ψωμί! Παχαίνει κι’ όλας.
Το ανάδελφο έθνος. Μάλλον τον τελευταίο αδελφό τον σκοτώσαμε για τα κληρονομικά. Μας εξιτάρει το να νιώθουμε ξεχωριστοί. Είναι ωραίο να καυχιέσαι για κάτι το οποίο δε σου κόστισε τίποτα. Γεννιέσαι έλληνας; Είσαι ένδοξος απόγονος των αρχαίων ελλήνων. Ωραίο επάγγελμα. Τα μεγαλύτερα λαμόγια επί γης είμαστε. Αν ήταν ασήμαντοι οι πρόγονοί μας πρώτοι από όλους εμείς θα τους κοροϊδεύαμε. Πείτε μου ποιους πείθουμε, τη στιγμή που τους ζωντανούς προγόνους μας, τους αφήνουμε αβοήθητους στα γηροκομεία ή τους παρέχουμε τις πενιχρές συντάξεις. Νοιαζ! όμαστε για δυο χιλιάδες χρόνια πριν υποτίθεται και τον παππού τον έχουμε του κλότσου και του μπάτσου.
Δεν τα λες καλά φίλε. Άσε τους αρχαίους. Οι υπέροχες παραλίες μας; Ο γαλανός ουρανός; Σωστά, εδώ πρέπει να ομολογήσω πως εργαστήκαμε σκληρά. Δεν τα βρήκαμε έτοιμα! Αν δε ρυθμίσεις το χρώμα του ουρανού, της θάλασσας και την ηλιοφάνεια τι σόι μάστορας είσαι. Μια ζωή παινευόμαστε για πράγματα που τα βρήκαμε έτοιμα. Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια. Φυσικά πάντα υπάρχουν και χειρότερα. Βλέπε Άγγλοι για παράδειγμα. Κλέψανε τα μάρμαρα του Παρθενώνα μήπως κόψουν κι αυτοί κανένα εισιτήριο γιατί τα κάστρα τους φαίνεται δε φτουράνε τόσο. Ούτε αποχετευτικε δεν είχανε. Τα κάνανε σε τάπερ. Φανταστείτε τι τραβούσανε κάποιοι ασήμαντοι σαν και μας που τα μετάφεραν. Μα τι λέω αφού ήταν βασιλικά. Ίσως να ήταν και αξίωμα να τα μεταφέρεις! Θα ρίχνανε και καμία ματιά στα κρυφά να δούνε αν είναι γαλάζια. Και σήμερα έχει τέτοιους, τους λέμε αλλιώς για να μη θίγονται. Τρέχουν πίσω από κανένα δημόσιο πρόσωπο και προσέχουν μήπως το κουνουπίδι δεν είναι στη σωστή θερμοκρασία και κλάσει η tv persona πάνω στο πλατό και τη γράφουν τα περιοδικά την επαύριον. Την καλύτερη ατάκα πάντως την άκουσα από την πεθερά μου. ! Επισκεπτόμενη ένα μεσαιωνικό κάστρο (όχι στην Αγγλία) και καθώς η ξεναγός εξυμνούσε το θάρρος και τη γενναιότητα του άρχοντα που το διοικούσε ακούστηκε η κ. Γιούλη: Βρε αυτός μεγάλος χέστης με φαίνεται, πέντε πόρτες να! περάσαμε για να μπούμε, έτσι είναι οι γενναίοι; Οι αιώνες περάσανε όμως και ότι γράφει δεν ξεγράφει. Δε μπορείς να διορθώσεις κείμενο πεντακοσίων ή χιλίων ετών. Ήρωας; Ήρωας. Άρχοντας; Άρχοντας. Γενναίος; Γενναίος. Μόνο που το δικό μας ένδοξο έθνος παθιάζεται τόσο πολύ, από στιγμή σε στιγμή, που ο ήρωας και ο μαλάκας είναι σιαμαία αδέλφια. Αν επιχειρήσεις να τους ! χωρίσεις θα χαθούν για πάντα. Το πρωί μπορεί να είσαι ήρωας και το βράδυ να σε φτύνουν. Στο τέλος κουρασμένοι και οι ιστορικοί από τη διχογνωμία μας γράφουν: Μεγάλη μορφή στον αγώνα ή ισχυρή προσωπικότητα στις πολιτικές εξελίξεις της εποχής κτλ κτλ .
Ωχ αδερφέ, δε βαριέσαι. Εγώ έχω Πλάτωνα, Σωκράτη και Αριστοτέλη. Σοφοκλή, Ηρόδοτο και ποσοστό πενήντα ένα τα εκατό από Μέγα Αλέξανδρο. Ας πετάξω το σκουπίδι έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου, ας μην ανακυκλώσω τίποτα. Πάλι πρώτος είμαι. Έχω άφεση αμαρτιών. Στην τελική έτσι είναι η κουλτούρα μου. Είμαι ο έξω καρδιά και σκουπίδια. Ανακάλυψα τη δημοκρατία και δε θα λαδώσω ένα δικαστή; Σε παρακαλώ. Έχω την πατέντα. Έχω επενδύσει τόσα χρήματα στον όρκο του Ιπποκράτη, πότε θα κάνω απόσβεση αν δε πάρω φακελάκι. Άσε δε που οι μισοί επιστήμονες στον! κόσμο είναι έλληνες. Πολύ απλά με καλύπτουν οι προλαλήσαντες οπότε ας βάλω τη σαγιονάρα μου ας πάρω το φραπέ μου ή το φρέντο (Ευρώπη ντε, τι είμαστε τίποτα τυχαίοι;) και ας αράξω στην πολυθρόνα μου. Γυναίκα βάλε και κάνα μεζέ γιατί μόνο που τα σκέφτηκα κουράστηκα και συ μικρέ έλα να σου πω για τότε που οι άλλοι ήτανε πάνω στα δέντρα και εμείς ήμασταν πρώτοι μάγκες.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!