Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εὐλαβεῖς καί φιλάγιοι προσκυνητές. «Χριστός Ἀνέστη»!
Ἐδῶ στήν πόλη τῆς Βουλιαγμένης, στίς 14 Σεπτεμβρίου 2008, ἡμέρα τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, Κλῆρος καί λαός, κατεβήκαμε μιά μεγάλη κατηφόρα, σέ μιά βαθειά ἐκσκαφή, γιά νά τοποθετήσουμε στά θεμέλια ἑνός οικοδομήματος, μιά πέτρα μέ χαραγμένον πάνω της, τόν Τίμιο Σταυρό.
Ταὐτόχρονα ἀκουμπούσαμε πάνω σ’ ἐκεῖνον τόν θεμέλιο λίθο, τήν προσδοκία καί τήν αἰσιοδοξία μας, ὅτι αὐτή τήν φορά τό ἔργο δέν θά σταματοῦσε στά θεμέλια, στήν πλατφόρμα καί στίς ἀρχικές κολῶνες, ὅτι δέν θά χάναμε καί πάλι τό προορισμένο, γιά ἀνέγερση Ναοῦ, οἰκόπεδο, ὅτι θά άξιωνόμαστε νά ἀντικρύσουμε τόν Τίμιο Σταυρό, στήν κορυφή τοῦ Τρούλλου.
Ἀναθέσαμε στόν Θεό τίς ἐλπίδες μας καί παρακαλέσαμε τήν Παναγία μας, νά σκεπάζει μέ τίς πρεσβεῖες Της καί μέ τίς προσευχές Της, ὅλους τούς συντελεστές τοῦ ἔργου.
Στίς ὁμιλίες, ἐκείνης τῆς ἡμέρας, εἶχαν τονισθεῖ τόσον ἀπό τόν ὁμιλοῦντα Ἐπίσκοπο, ὅσον καί ἀπό τόν Ἀξιότιμον Δήμαρχο Βουλιαγμένης κ. Γρηγόριον Κασιδόκωστα, ἡ ἀρχική - πρίν ἀπό τριάντα χρόνια - θεμελίωση, τό ναυάγιο τῶν ἐργασιών, ἡ πρόσφατη ἀποτελμάτωση τοῦ θέματος, καί ἡ καθοριστική, γιά τήν πραγματοποίηση τοῦ ἔργου, διάθεση καί ὑπόσχεση δύο ἀνθρώπων.
-Ἀθανάσιος καί Μαρίνα Μαρτίνου. Οἱ ἀπεσταλμένοι, ἀπό τόν Θεό χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι, τήν πιό κρίσιμη ὥρα, ἔτειναν τά χέρια τους, μέ στιβαρότητα, γενναιοδωρία καί συνέπεια, πρός τήν Ένορία, πρός τόν Μητροπολίτη, πρός τόν Δήμαρχον καί μέ ὁλόθερμη πίστη, ἐλπίδα καί ἐμπιστοσύνη πρός τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Καί διαβεβαίωσαν, μέ ἀποφασιστικότητα καί φερεγγυότητα, πώς ἀναλαμβάνουν ἐκ θεμελίων, ἕως ἀποπερατώσεως, τόν Νέον Ἱερόν Ναόν τῆς Βουλιαγμένης, καθώς καί τόν πλήρη ἐξοπλισμό του.
Κυριακή, 15 Μαΐου 2011. Μόλις 32 μῆνες, ἔπειτα ἀπό τόν θεμέλιο λίθο, ἡ πόλις τῆς Βουλιαγμένης, ὁ Δῆμος τῆς Βουλιαγμένης, ἀλλά καί ὁλόκληρη ἡ Μητρόπολή μας, λαμπρύνεται ἐγκοσμίως καί καυχᾶται ἐν Κυρίῳ, γιά τόν Ἐγκαινιασμό τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Φανερωμένης, πού θά ἑορτάζει, κατά τήν ήμέρα τῆς Ὑπαπαντῆς, στίς 2 Φεβρουαρίου.
Ὁ σταυροειδής μετά τρούλλου Ναός, λιτός στήν εξωτερική μορφή του, σέ συνδυασμό μέ τό διαμπερές κωδωνοστάσιο, ἐντυπωσιάζει καί ἐσωτερικά, μέ τις ἀπέριττες γραμμές του.
Εἰκόνες, τοιχογραφίες, ἐπιχρυσωμένα ξυλόγλυπτα, ἀσημένια Ἱερά Σκεύη, τόν στόλισαν, πρός δόξαν Θεοῦ.
Τό εὐρύχωρο Πνευματικό Κέντρο, στίς διαστάσεις τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, συνδεόμενο μέ χρηστικούς βοηθητικούς χώρους, θά ἐξυπηρετεῖ πολλαπλές καί ποικίλες Ἐνοριακές ἀνάγκες καί πνευματικές ἐκδηλώσεις τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας.
Ὁ τεχνικός έξοπλισμός τόσο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὅσο καί τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου, πληρεῖ τίς προδιαγραφές, τῆς πλέον σύγχρονης τεχνολογίας.
Ὅλοι ὅσοι έκοπίασαν, γιά τόν σχεδιασμό καί τήν ἀνέγερση τοῦ ἔργου, ἔδωσαν τόν καλύτερο ἑαυτό τους, γιά τήν ἀποπεράτωσή του.
Ἀδελφοί μου ἐκλεκτοί καί ἀγαπημένοι,
ὁ περικαλλής Ναός μας, ἐγκαινιασμένος καί γεμᾶτος οὐράνια χαρίσματα, δέν εἶναι μόνον ἕνα δῶρο τῶν ἀνθρώπων πρός τόν Θεό. Εἶναι καί ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ, πρός τούς ἀνθρώπους.
Μέσα σ΄αυτό τό παλάτι τῆς Παναγίας, τῆς Φανερωμένης μας, βλέποντας γύρω μας, τόν Παντοκράτορα, τήν Πλατυτέρα, τά ἀγγελικά τάγματα, καί τούς χορούς τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀβίαστα ξεχειλίζει, ἀπό τήν καρδιά μας, ὁ ὕμνος: «Ἐν τῷ Ναῷ ἑστῶτες τῆς δόξης Σου, ἐν οὐρανῷ ἑστάναι νομίζομεν, Θεοτόκε».
Δοξάζοντας τόν Παντοδύναμο Θεό, γιά τό πολύτιμο δῶρο, πού σήμερα θαυμάζουμε, ἐνθυμούμεθα μέ αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης, ὅσους ἔτρεξαν, κοπίασαν καί ὑπερέβαλαν, τόν ἑαυτό τους, ὥστε νά ἐπιτευχθεῖ ἡ ἀνέγερση τοῦ μεγαλοπρεποῦς τούτου Ἱεροῦ Ναοῦ.
Ἰδιαιτέρως ὀφείλουμε εὐχαριστίες, γιά μιά ἀκόμη φορά, πρός τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐστάθιον Πρόεδρον τῆς Διοικούσης Ἐπιτροπῆς τῆς Ε.Κ.Υ.Ο. τότε, τόν π. Ἀντώνιον Άβραμιώτην, νῦν Γενικόν Διευθυντήν τῆς Ε.Κ.Υ.Ο. καί τόν κ. Μιχαήλ Κοροβέσην, ἐκλεκτόν μηχανικόν, ζηλωτήν, ἀνιδιοτελῆ συνεργάτην τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἄριστον γνώστην, ἐπί πολλάς δεκαετίας, τῶν περιουσιακῶν στοιχείων Αὐτῆς, γιά τήν ἀποδέσμευση τοῦ οἰκοπέδου, ἀπό τήν Ε.Κ.Υ.Ο. Στά αὐτιά μου ἀκόμη ἀντηχοῦν τά λόγια του: «Κύριε Γενικέ, πού ἦτο τότε, «τό οἰκόπεδο αὐτό, δέν μπορεῖ νά γίνει τίποτε ἄλλο, εἰ μή μόνον Ναός», καί ἔφερε τό ῥυμοτομικό σχέδιο καί τοῦ τό ‘δειξε καί κάπως πείσθηκε.
Τόν ἐξοχώτατο Δήμαρχο Βουλιαγμένης κ. Γρηγόριο Κασιδόκωστα, γιά τήν ἀμέριστη συμπαράστασή του, τήν κατανόηση του, τήν ἀγάπη του στήν Ἐκκλησία καί τόν σεβασμόν καί ἐκτίμηση στόν Μητροπολίτη του, στόν ὁμιλοῦντα, ἀπό τήν πρώτη στιγμή, ποὐ τοῦ κοινοποιήθηκε ἡ ἐπιθυμία μας, γιά τήν ἀνέγερση ἑνός μεγάλου Ναοῦ, στήν ὄμορφη καί ξεχωριστή, σέ πολλά, πόλη του καί πόλη μας. Εἴμεθα ὑπερήφανοι ἐμεῖς οἱ Βουλιαγμενιῶτες, γιά τήν πόλη μας.
Τήν Άρχιτέκτονα Μηχανικό κ. Παρασκευή Μποζενίκη Διδώνη, μέ παραδειγματικόν ζῆλον, ἀκούραστη καί τούς ἄοκνους συνεργάτες της, πού ἐκπόνησαν ἄριστα τίς τεχνικές μελέτες.
Καί τέλος, τόν ἐπικεφαλῆς τῆς ἐργοληπτρίας Ἑταιρείας, κ. Νικόλαο Μπέριο, γιά τήν ἄψογη συνεργασία του, τήν ὑποδειγματική ἐπιμέλειά του, στήν ἐκτέλεση τῶν ἐργασιῶν, γιά τήν συνέπειά του καί τήν ὑπομονή του, γιά τόν εὐγενικό του χαρακτῆρα, γιά τήν προθυμία του καί τό εἰλικρινές χαμόγελό του.
Άδελφοί μου,
πρίν ἀπό λίγη ὥρα, τοποθετήσαμε μέσα στήν Ἁγία Τράπεζα, χιλιάδες ὀνόματα ζώντων καί κεκοιμημένων χριστιανῶν, πού πάντα θά μνημονεύονται ἀπό τόν λειτουργό ἱερέα καί τόν Ἐπίσκοπό Σας, ὡς κτήτορες τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγκαλιάζει ὅλους τούς χριστιανούς, μέ τήν ἴδια πρόταση καί ἐπιθυμία σωτηρίας. Μᾶς ὁδηγεῖ ὅλους, στήν ἀγκαλιά τοῦ Πολυεύσπλαχνου Θεοῦ.
Ἐξαιρετικά ὅμως, στόν σήμερα ἐγκαινιασθέντα Ἱερόν Ναό, θά μνημονεύονται τά ὀνόματα τοῦ Ἀθανασίου καί τῆς Μαρίνης, καθώς καί τῶν θυγατέρων τους, Γεωργίας, Μαρίνης-Ματθίλδης καί Ἀθηνᾶς, τῶν μελῶν δηλαδή τῆς οἰκογενείας Μαρτίνου, πού γενναιόδωρα προσέφεραν, ὅσα χρήματα ἀπαιτήθηκαν, γιά τήν ἀνέγερσή του καί τόν ἐξοπλισμόν του, μέ τό Πνευματικό του Κέντρο.
Χάρις στήν πηγαία διάθεση προσφορᾶς καί στήν ἀποφασιστικότητα τοῦ κυρίου Μαρτίνου, ὅπως ἐπίσης στήν ἄγρυπνη ἐπίβλεψη καί στήν διαρκῆ ἐπιτήρηση τῆς κυρίας Μαρτίνου, ἡ ὁποία εἶναι ῥέκτης τοῦ ὡραίου, μέ πολλές ἱκανότητες, ἀπολαμβάνουμε τό θαυμαστό ἀποτέλεσμα, πού ὅλοι σήμερα μέ ἀγαλλίαση χαιρόμαστε.
Ἀγαπητέ μου κύριε Άθανάσιε
καί ἀγαπητή μου κυρία Μαρίνα.
Ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας, καί ἄλλες φορές, Σᾶς ἔχω εὐχαριστήσει, γιά τίς πολλές δωρεές σας καί τή συμπαράστασή Σας, πρός τήν Ἱερά Μητρόπολή μας.
Ἔχετε ἤδη τιμηθεῖ, ὡς οἱ Μεγάλοι Εὐεργέτες Της. Οἱ μόνοι ἕως τώρα, καί ἴσως δέν θά βρεθοῦν ἄλλοι.
Σήμερα ὅμως, ὅσο καί ἄν ἀνοίξω τά τρίσβαθα τῆς ψυχῆς μου, δέν βρίσκω λέξεις, πού νά μποροῦν νά ἀποδώσουν τά εἰλικρινῆ αἰσθήματα ἑνός Ποιμενάρχου, πρός τά πρόσωπά Σας.
Ἡ ἄπειρη εὐγνωμοσύνη μου, εἶναι τό μικρότερο μέγεθος τῆς ὀφειλομένης εὐχαριστίας.
Τά ὀκτώ τελευταῖα χρόνια, ἔζησα ἀπό κοντά τό ἐνδιαφέρον σας, τούς ὁραματισμούς Σας, τίς ἀγωνίες σας.
Σήμερα χαίρομαι μαζί Σας, τόν ἀφιερωμένο στήν Παναγία μας Ναό, τόν ὁποῖον Ἐσεῖς, γενναιόδωρα Τῆς προσφέρατε.
Σᾶς εὐχαριστῶ, ὡς ελάχιστος ἐν Ἐπισκόποις, Ἱεράρχης τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας,
Σᾶς εὐχαριστῶ, ὡς πνευματικός πατέρας τῆς Ἐνορίας τῆς Βουλιαγμένης.
Σᾶς εὐχαριστῶ, ὡς Ποιμενάρχης ὅλων τῶν χριστιανῶν τῆς Μητροπόλεώς μου.
Καί προσεύχομαι, ὅπως μέχρι σήμερα πράττω, ὁ Τρισάγιος Θεός μας, διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, νά Σᾶς χαρίζει ὑγεία, προκοπή, εὐημερία, χαρά, γιά πολλά πολλά χρόνια, ὥστε πάντοτε νά σιγοψάλλετε μαζί μέ ὅλους τούς χριστιανούς, πού θά εκκλησιάζονται ἐδῶ:
«Οὐρανός πολύφωτος, ἡ Ἐκκλησία
ἀνεδείχθη, ἅπαντας φωταγωγοῦσα τούς πιστούς, ἐν ᾧ ἑστῶτες κραυγάζομεν,
τοῦτον τόν Οἶκον στερέωσον Κύριε».
«Δόξα τῷ Παντοδυνάμῳ Θεῷ, Ἰησοῦ Χριστῷ καί τῇ Μητρί Αὐτοῦ Παναγίᾳ Φανερωμένῃ, πάντων ἕνεκεν ἐσαεί».
Χριστός Ἀνέστη!!!
