tromaktiko: ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ: Μια διαφορετική σκέψη για τα ΜΑΤ

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ: Μια διαφορετική σκέψη για τα ΜΑΤ



Απάντηση στον αναγνώστη που έγραψε το ομολογουμένως άστοχο αυτό σχόλιο http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/06/blog-post_6229.html.
Δεν γνωρίζεις καν ποιο είναι το καθεστώς των ΜΑΤ. Στα ΜΑΤ δεν επιλέγεις να πας, σε διαλέγουν και υποχρεούσαι να πας. Εκεί καταλήγουν οι αστυνομικοί χαμηλότερου μορφωτικού και νοητικού επιπέδου, νεαροί σε ηλικία, γιατί αυτοί μπορούν εύκολα να υποστούν πλύση εγκεφάλου και να φανατιστούν. Επίσης το να σε στείλουν στα ΜΑΤ είναι συχνά η τι! μωρία για τον αστυνομικό που δεν τον συμπαθεί ο προϊστάμενος του. Άρα οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται εκεί αισθανόμενοι ήδη "τιμωρημένοι" (δεν μιλάμε γι'αυτούς που γουστάρου όντως να δέρνουν για να ξεσπάνε τα προσωπικά τους κόμπλεξ). Δεύτερο μεγάλο λάθος στο συλλογισμό σου. Ο αστυνομικός, όπως και ο γιατρός και εκπαιδευτικός, δεν είναι απλά ένας «επαγγελματίας». Είναι πρωτίστως προσφορά προς τον συνάνθρωπο και την κοινωνία. Αν κάποιος γίνει αστυνομικός για να εξασφαλίσει το σίγουρο μισθό του δημοσίου υπαλλήλου και το «χαλαρό» όπως λες 8ωρο του, έχει ήδη κάνει το πρώτο μεγάλο λάθος. Και δυστυχώς πολλά είναι πια τα νέα παιδιά που λόγω ανεργίας κατατάσσονται γι’αυτούς τους λόγους στην Αστυνομία. Τρίτον, είναι συνειδητή επιλογή τους να γίνουν αστυνομικοί, γνωρίζοντας ότι στα πλαίσια του επαγγέλματος είναι και οι δύσκολες συνθήκες και το να καταλήξουν κάποια στιγμή σε τέτοια σώματα μέσω των οποίων θα έρθουν αντιμέτωποι με συμπολίτες τους. Και σε τελική υποτίθεται ότι εκπαιδεύονται ακριβώς για να διαχειρίζονται τέτοιες συνθήκες έντασης. Φυσικά υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας, αλλά σε τέτοια ! επαγγέλματα που ασκείς άμεσα εξουσία στον άλλον, αν αυτός υπερισχύσει του επαγγελματισμού τότε γίνεσαι έως και επικίνδυνος. Είναι σαν να μου λες ότι επειδή ενός εκπαιδευτικού του σπάνε τα νεύρα τα πιτσιρίκια στην τάξη, νομιμοποιείται να τα πλακώσει στα χαστούκια και να τα βρίζει. Όποιος λοιπόν αισθάνεται ότι όντως δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ομολογουμένως δύσκολες συνθήκες του επαγγέλματος, παραιτείται και κάνει άλλη δουλεία, προτού μεταλλαχθεί σε δημόσιο κίνδυνο. Δεν μπορεί ο μισθουλάκος των 900 ευρώ να αποτελεί δικαιολογία για όλα και να διαιωνίζει την ανεπάρκεια του στην άσκηση των καθηκόντων του.

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!