με προπληρωμένα πακέτα διατροφής, σε ποσοστό που φτάνει το 80 και 100% του συνολικού τους τζίρου. Δηλαδή στα συγκεκριμένα πακέτα οι τουριστικοί πράκτορες κλείνουν
στα ξενοδοχεία με πρωινό ή ημιδιατροφή και στα τοπικά εστιατόρια το δεύτερο προπληρωμένο φαγητό με έκδοση τιμολογίων . Οι τιμές είναι κλειστές, ισχύουν για ένα χρόνο αν και τα τελευταία χρόνια λόγω κρίσης, οι τιμές πηγαίνουν προς τα κάτω με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε επίπεδα προ του 2000.
Τα εστιατόρια αυτά προσφέρουν υψηλές υπηρεσίες, προβάλλουν επάξια την Ελληνική γαστρονομία και τα τοπικά προϊόντα, τα περισσότερα βρίσκονται στη περιφέρεια και στηρίζουν τη τοπική ανάπτυξη, στην ηπειρωτική Ελλάδα δε, η οποία σημειώνει σοβαρή τουριστική πτώση, παραμένουν ανοικτά όλο το χρόνο.
Τα ερωτήματα είναι:
1. Πώς λοιπόν θα απορροφήσουμε τις 10 μονάδες αύξησης του φπα όταν ήδη φέτος επιβαρυνθήκαμε άλλες 4, από 9% σε 13%, έχουμε ήδη κλεισμένες δουλειές, οι tour operators έχουν δώσει τις τιμές στους τελικούς πελάτες και οι επιχειρήσεις του κλάδου μας έχουν καθαρό κέρδος κάτω του 10%;
2. Στους πελάτες που δεν είναι με προπληρωμένο φαγητό, πώς θα κάνουμε αύξηση 10% περίπου, όταν λόγω κρίσης με τις ήδη υφιστάμενες τιμές αποφεύγουν να καταναλώνουν ή παίρνουν ένα πιάτο φαγητό (της τάξης των 7-8 ευρώ) τα δύο άτομα;
3. Γιατί αυτή η άδικη και κραυγαλέα διάκριση στο φπα της εστίασης μεταξύ εστιατορίων των ξενοδοχείων και εξωτερικών εστιατορίων που δουλεύουν με tour operators και ενώ προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και λειτουργούν ανταγωνιστικά και ενώ ο φπα φαίνεται ο ίδιος 23%, στα εστιατόρια των ξενοδοχείων μπαίνει σε συμβολική τιμή στο φαγητό που στη πράξη ανταποκρίνεται στο 1/3 έως το 1/5 της πραγματικής; Αυτό δεν δημιουργεί αυτομάτως άδικη και άνιση μεταχείριση και αθέμιτο ανταγωνισμό; Αναλογικά τα ξενοδοχεία προσφέρουν περισσότερα από μας στην οικονομία , στη τουριστική και στη τοπική ανάπτυξη; Δεν γνωρίζει η πολιτεία την ύπαρξή μας;
Για παράδειγμα: Σ΄ ένα ξενοδοχείο 4*, που πληρώνει ένας τουριστικός πράκτορας
80 ευρώ κατά μέσον όρο για ένα δίκλινο δωμάτιο με ημιδιατροφή (2 πρωινά γεύματα και 2 μεσημβρινά ή βραδινά), ο φπα 23% υπολογίζεται στο 15% της συνολικής τιμής, δηλαδή στα 12 ευρώ και στο υπόλοιπο τίμημα 6,5%. Αν είναι δυνατόν!!!
Στα all inclusive ακόμη χειρότερα. Σε ένα all inclusive ξενοδοχείο, όταν ο τουριστικός πράκτορας πληρώνει 100 ευρώ το δίκλινο δωμάτιο, ο φπα 23% υπολογίζεται στο 30% της συνολικής τιμής, δηλαδή στα 30 ευρώ και στο υπόλοιπο τίμημα 6,5%. Θεωρεί η πολιτεία ότι 2 άτομα μπορούν να έχουν 2 πλούσια πρωινά,
2 μεσημβρινά, 2 βραδινά , απεριόριστες καταναλώσεις όλη την ημέρα σε ποτά, καφέδες, παγωτά, σνακς, ομπρέλες, τηλέφωνα κ.λ.π. και όλα αυτά με το συμβολικό τίμημα των 30ευρώ (15 ευρώ το άτομο). Δηλαδή για όλα αυτά το κράτος θα εισπράξει φπα 23% στα 30 ευρώ= 5,60 ευρώ.
Πώς άραγε θα συγκρατήσουμε τους πελάτες μας, τουρ. Πράκτορες να μη κατευθύνουν τα γεύματα προς τα ξενοδοχεία;
Μήπως θα πρέπει εμείς οι μικρότερες επιχειρήσεις ,βιώσιμες μέχρι σήμερα, να γίνουμε ζημιογόνες και να κλείσουμε;
4. Γιατί ακούμε συνέχεια, από επίσημα κρατικά χείλη όταν μιλάνε για τουρισμό, να αναφέρονται στις κρουαζιέρες και τα all inclusive ξενοδοχεία; Αυτός είναι ο τουρισμός που θα έπρεπε να έχει ή Ελλάδα που κατά πολλούς είναι η καταστροφή του τουρισμού μας, για να μη μπούμε στις αρχές της βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης, σύμφωνα με το παγκόσμιο οργανισμό τουρισμού, που μιλάει για οικονομικές, κοινωνικές – πολιτιστικές και περιβαλλοντικές πτυχές και συνέπειες.
Ποιο είναι το φορολογικό καθεστώς στις κρουαζιέρες, πόσο φπα πληρώνουν, ποιο είναι το νομικό, ποιο το ασφαλιστικό, πόσο είναι το Ελληνικό προσωπικό που απασχολούν, από πού προέρχονται οι πρώτες ύλες και η τροφοδοσία που χρησιμοποιούν, ποια είναι η μόλυνση από τα απόβλητα, πόσα χρήματα καταναλώνουν οι πελάτες κατά μέσον όρο σε σχέση με το μέγεθος μιας κρουαζιέρας και σε σχέση με το παραδοσιακό τουρισμό , μαζικό ή όχι; (για το πόσο καταναλώνουν σύμφωνα με τους επαγγελματίες της αγοράς και όχι σύμφωνα με τις διεθνείς μελέτες)
Τα all inclusive ξενοδοχεία, δεν διαφέρουν από τη παραπάνω μορφή τουρισμού χωρίς να προσφέρουν ανάλογα με τον όγκο τους στις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες.
5. Γιατί δεν ακούμε για το περιηγητικό τουρισμό, το περιπατικό, το θρησκευτικό τον αρχαιολογικό και όλων των ειδικών μορφών τουρισμού που αν και έχουν πτώση, επισκέπτονται την Ελλάδα όλο το χρόνο με αποκορύφωμα την άνοιξη και το φθινόπωρο, συμβάλλουν στην ανάπτυξη της περιφέρειας , σέβονται το περιβάλλον, καταναλώνουν τοπικά προϊόντα, διαφημίζουν την Ελλάδα στο εξωτερικό προβάλλοντας τις φυσικές, τις πολιτιστικές, τις αρχαιολογικές, τις παραδοσιακές, τις γαστρονομικές και άλλες ομορφιές και αξίες ;
6. Γιατί το 2010 ο φπα, ήταν κοινός σε εστιατόρια και ξενοδοχεία 9%, αυτή τη στιγμή στα εστιατόριά μας είναι 23% και στα ξενοδοχεία ο συνολικός φπα περιλαμβανομένης της διατροφής, ξεκινάει από το 6,5% και φτάνει το 9,9%;
Δεν ζητάμε τη συμπαράσταση της πολιτείας για το άδικο του θέματος, αλλά ζητάμε άμεσα τη τροποποίηση του φπα στα εστιατόριά μας, ανάλογα με τα ξενοδοχεία γιατί τίθεται θέμα επαγγελματικής επιβίωση.
Ηλίας Μαυραγάνης
Εκπρόσωπος σωματείου εστιατορικών & συναφών επαγγελμάτων
Καλαμπάκας
