tromaktiko: Απολογισμός ανθρωπισμού για τους Γιατρούς του Κόσμου

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Απολογισμός ανθρωπισμού για τους Γιατρούς του Κόσμου



Το 2011, περισσότερες από 250.000 ήταν οι ιατρικές εξετάσεις και οι χειρουργικές επεμβάσεις στο Πορτ ο Πρενς...
σε τμήματα της δυτικής και κεντρικής Αϊτής, στην Γκραντ- Ανς και τη Νιπ.

Παράλληλα, από την αρχή της επιδημίας της χολέρας, που εκδηλώθηκε τον Οκτώβριο του 2010, οι ΓτΚ δραστηριοποιήθηκαν με ειδικά προγράμματα παρέμβασης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της νόσου. Σημαντικό επίτευγμα αυτής της δράσης είναι, σήμερα, η διαχείριση 15 μονάδων αντιμετώπισης της χολέρας, καθώς επίσης και 3 κέντρων και 28 σημείων αντιμετώπισης της αφυδάτωσης μέσω στοματικής χορήγησης.

Από τους πρώτους, ήταν και το ελληνικό τμήμα των ΓτΚ, που έφθασαν πριν δύο χρόνια στο Πορτ ο Πρενς, μόλις πέντε μέρες μετά τον τρομακτικό σεισμό που ισοπέδωσε την πρωτεύουσα της Αϊτής, σκότωσε πάνω από 250.000 ανθρώπους, πλήγωσε χιλιάδες, ακρωτηρίασε εκατοντάδες και άφησε 1.500.000 άστεγους και φτωχότερους από ότι ήδη ήταν.

Οι Έλληνες έμειναν εκεί πέντε μήνες, χωρίς στήριξη από κανέναν θεσμικό, επίσημο κρατικό ή μη φορέα, ελληνικό ή ευρωπαϊκό, με εξαίρεση τη δωρεά ενός κινητού χειρουργείου από το ΓΕΕΘΑ. Παρόντες, ήταν μόνο οι απλοί Έλληνες πολίτες, που από το υστέρημά τους, σε καιρούς χαλεπούς, στήριξαν την πολύ δύσκολη αυτή προσπάθεια.

«Παρόντες», όπως είπε στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο πρόεδρος των ΓτΚ Ελλάς, Νικήτας Κανάκης, «ήταν και οι δεκάδες εθελοντές της ελληνικής οργάνωσης που - σε πείσμα της έλλειψης χρημάτων, σε πείσμα των δυσκολιών και των αντιξοοτήτων - επί πέντε μήνες πρόσφεραν τον χρόνο, τις γνώσεις και κυρίως την αγάπη τους στα επιζήσαντα θύματα. Με σοβαρότητα, αυτοθυσία, συνέπεια και συναίσθηση ευθύνης".

Ο κ. Κανάκης εξέφρασε την ελπίδα ότι η ελληνική παρουσία στην Αϊτή μπορεί να υπάρξει και στο μέλλον, καθώς, όπως είπε, «τα προβλήματα δυστυχώς παραμένουν και διογκώνονται στην σκληρά δοκιμαζόμενη μικρή χώρα. Ίσως καταφέρουμε να συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε. Το προσπαθούμε. Δεν ξεχνάμε. Η καρδιά μας είναι εκεί και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία».

     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!